باشگاه خبرنگاران/ سوره منافقون شصت و سومين سوره قرآن است و در جزء بيست و هشتم آن قرار دارد.
سوره منافقون درباره منافقان سخن ميگويد و رفتار و اوصاف آنان را بيان ميکند. اين سوره به پيامبر (ص) دستور ميدهد تا در مورد خطر منافقان احتياط کند و مومنان را به انفاق در راه خدا و دوري از نفاق توصيه ميکند.
در تفسير قمي آمده است، آيه هشتم اين سوره درباره عبدالله بن اُبَيّ نازل شد که ميخواست مهاجران را از مدينه اخراج کند.
در تفسير مجمع البيان از پيامبر (ص) روايت شده است؛ هر کس سوره منافقون را بخواند، از هر گونه نفاق پاک مىشود. بنا بر حديث ديگري در کتاب ثواب الاعمال امام صادق (ع) به شيعيان توصيه ميکند، در نماز ظهر جمعه سوره جمعه و سوره منافقون را بخوانند. در اين حديث آمده است: کسي که چنين کاري انجام دهد گويي عمل رسول خدا (ص) را انجام داده و پاداشش بهشت است. بنا بر نظر برخي از فقها قرائت سوره منافقون در رکعت دوم نماز جمعه مستحب است.
متن سوره منافقون همراه با ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداي بخشاينده مهربان
إِذَا جَاءَکَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّکَ لَرَسُولُ اللَّـهِ ۗ وَ اللَّـهُ يَعْلَمُ إِنَّکَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّـهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَکَاذِبُونَ ﴿١﴾
چون منافقان نزد تو آيند گويند:گواهى مىدهيم که تو واقعاً پيامبر خدايى و خدا هم مىداند که تو واقعا پيامبر او هستى و خدا گواهى مىدهد که مردم دوچهره سخت دروغگويند (۱)
اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا کَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٢﴾
سوگندهاى خود را چون سپرى بر خود گرفته و مردم را از راه خدا بازداشتهاند راستى که آنان چه بد مىکنند (۲)
ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ کَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ ﴿٣﴾
اين بدان سبب است که آنان ايمان آورده سپس به انکار پرداختهاند و در نتيجه بر دلهايشان مهر زده شده و ديگرنمىفهمند (۳)
وَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسَامُهُمْ ۖ وَ إِن يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ ۖ کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ ۖ يَحْسَبُونَ کُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ ۚ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّـهُ ۖ أَنَّىٰ يُؤْفَکُونَ ﴿٤﴾
و چون آنان را ببينى هيکلهايشان تو را به تعجب وا مىدارد و چون سخن گويند به گفتارشان گوش فرا مىدهى گويى آنان شمعکهايى پشت بر ديوارند که پوک شده و درخور اعتماد نيستند: هر فريادى را به زيان خويش مىپندارند خودشان دشمنند؛ از آنان بپرهيز؛ خدا بکشدشان؛ تا کجا از حقيقت انحراف يافتهاند (۴)
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اللَّـهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُم مُّسْتَکْبِرُونَ ﴿٥﴾
و،چون بديشان گفته شود: بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد سرهاى خود را بر مىگردانند و آنان را مىبينى که تکبرکنان روى برمىتابند (۵)
سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّـهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿٦﴾
براى آنان يکسان است: چه برايشان آمرزش بخواهى يا برايشان آمرزش نخواهى خدا هرگز بر ايشان نخواهد بخشود خدا فاسقان را راهنمايى نمىکند (۶)
هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّـهِ حَتَّىٰ يَنفَضُّوا ۗ وَ لِلَّـهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَلَـٰکِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ ﴿٧﴾
آنان کسانىاند که مىگويند: به کسانى که نزد پيامبر خدايند انفاق مکنيد تا پراکنده شوند و حال آنکه گنجينههاى آسمانها و زمين از آن خداست ولى منافقان درنمىيابند (۷)
يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَ لِلَّـهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لَـٰکِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٨﴾
مىگويند: اگر به مدينه برگرديم قطعا آنکه عزتمندتر است آن زبونتر را از آنجا بيرون خواهد کرد ولى عزت از آن خدا و از آن پيامبر او و از آن مومنان است؛ ليکن اين دورويان نمىدانند (۸)
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِکُمْ أَمْوَالُکُمْ وَلَا أَوْلَادُکُمْ عَن ذِکْرِ اللَّـهِ ۚ وَ مَن يَفْعَلْ ذَٰلِکَ فَأُولَـٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٩﴾
وَ أَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَ أَکُن مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿١٠﴾
و از آنچه روزى شما گردانيدهايم انفاق کنيد پيش از آنکه يکى از شما را مرگ فرا رسد و بگويد:پروردگارا، چرا تا مدتى بيشتر اجل مرا به تأخير نينداختى تا صدقه دهم و از نيکوکاران باشم؟(۱۰)
وَ لَن يُؤَخِّرَ اللَّـهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَ اللَّـهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١١﴾
ولى هر کس اجلش فرا رسد هرگز خدا آن را به تأخير نمىافکند و خدا به آنچه مىکنيد آگاه است (۱۱)
بازار