گوناگون/ راز‌هایی درباره نقاشی‌های معروف تاریخ

دختری با گوشواره های مروارید – یوهانس ورمیر

این نقاشی در قرن هفدهم میلادی ترسیم شد و اسامی مختلفی از جمله «پرتره در لباس قدیمی» داشت. از عنوانی که امروزه این تابلو را با آن می شناسیم اولین بار مدتی نه چندان دور استفاده شد.

برخی محققان هنوز مطمئن نیستند گوشواره ی دختر درون نقاشی واقعاً مروارید باشد. یکی از احتمالات مطرح شده این است که گوشواره از جنس فلز باشد. به علاوه، آن ها حتی از گوشواره بودن آن هم مطمئن نیستند چون قلاب آن دیده نمی شود. اما این همه ی ماجرا نیست. در سال ۲۰۱۸، پژوهش جدیدی نشان داد پس زمینه ی این نقاشی از ابتدا سیاه رنگ نبوده. یوهانس ورمیر این دختر را در مقابل یک پرده ی سبز ترسیم کرده بود.

گوتیک آمریکایی – گرنت وود

نقاشی به ظاهر روستایی گرنت وود اثری معمولی به نظر می رسد تا اینکه در آن دقیق تر شویم. گل سینه ی زن تصویری از پرسفونه را بر روی خود دارد، ملکه ی جهان زیرین و همسر خدای مردگان، هادس، در اسطوره های یونانی. پرسفونه به دست هادس ربوده شد. شاید به همین خاطر باشد که مرد درون نقاشی با یک چنگک شبیه به آنچه هادس همیشه با آن در آثار کلاسیک ترسیم شده، به تصویر کشیده شده است.

ونسان ونگوگ از آسمان شب در نقاشی های خود به وفور استفاده می کرد، اما این یکی خاص تر است. او گرچه نقاشی خود را امضا نکرده، اما بدون شک کار او است چرا که در نامه هایش به خواهر خود مفصل از آن صحبت کرده بود. این نخستین نقاشی است که ون گوگ برای آن از پس زمینه ای ستاره ای استفاده کرد. اما بعد از آن نیز چند اثر دیگر با آسمان پرستاره ترسیم کرد. در نقاسی «تراس کافه در شب» صور فلکی با چنان دقتی ترسیم شده اند که دانشمندان توانستند متوجه شوند تاریخ دقیق خلق این تابلو ۱۶ تا ۱۷ سپتامبر سال ۱۸۸۸ بوده.

پرتره آرنولفینی – یان وان آیک

این نقاشی احتمالاً یک تاجر ایتالیایی به نام جیووانی دی نیکولا آرنولفینی و همسرش را به تصویر کشیده است.

یان وان آیک تصویری با جزئیات از ثروتمندان آن زمان ترسیم کرده است: لباس هایی آراسته به خز و با پارچه هایی به رنگ آبی و رختخوابی با پارچه ی قرمز رنگ. آن زمان رنگ کردن پارچه با چنین رنگ هایی هزینه ی زیادی داشت. پرتقال هایی که در سمت چپ مرد ترسیم شده اند هم صادراتی و بسیار گران قیمت بودند.

برخلاف آنچه در نگاه اول به نظر می رسد، زن درون نقاشی به احتمال زیاد باردار نیست. بلکه صرفاً دنباله روی مد آن زمان بوده است. چرا که هر چه پارچه ی لباس بیشتر بود آن را به معنای بالاتر بودن موقعیت اجتماعی فرد می دانستند.

ترکیب قرمز، آبی و زرد – پیت موندریان

میل عجیب موندریان به حذف تمامی جزئیات اضافه از نقاشی هایش او را به آنجا رساند که تنها ۳ رنگ و چند خط در نقاشی هایش باقی ماند. اما چرا این رنگ ها؟ آن ها رنگ های اصلی پالت هستند و وقتی در نسبت های مختلف با یکدیگر ترکیب می شوند، بی نهایت رنگ از آن ها به دست می آید. این نقاشی در سال ۱۹۶۵ محبوبیت شدیدی یافت، به این دلیل که ایو سن لورن، طراح لباس مشهور فرانسوی با الهام از این نقاشی چند لباس طراحی کرد.

بانویی با قاقم – لئوناردو داوینچی

کارشناسان هنری در ابتدا شک داشتند که صاحب این اثر لئوناردو داوینچی باشد چون امضای او بسیار بعدتر به نقاشی اضافه شده بود.

آن ها به تازگی این نقاشی را با یک دوربین چند طیفی اسکن کردند تا ببینند در ابتدا چگونه بوده است. آن ها متوجه شدند این نقاشی بر اثر یک مرمت نامناسب دستخوش تغییرات قابل توجهی شده بود. برای مثال، پس زمینه ی آن در ابتدا نه سیاه، بلکه آبی تیره بود. اما اسکن نقاشی تأیید کرد که صاحب آن همان لئوناردو داوینچی بوده چرا که اثر انگشتانش روی نقاشی پیدا شد.

کتابدار – جوزپه آرچیمبولدو

جوزپه آرچیمبولدو چند پرتره با کنار هم قرار دادن اجسام یا خوراکی های مختلف خلق کرد. آثار او را پیروزی هنر انتزاعی در قرن شانزدهم میلادی می دانند. برخی معتقدند این نقاشی او تمسخر هجو آمیز کسانی است که کتاب جمع می کنند و بیشتر کتاب داشتن را دوست دارند تا خواندن آن را.

نام اصلی نقاشی معلوم نیست و عنوان فعلی آن در فهرستی متعلق به اوایل قرن بیستم آمده بود.