تحلیل جدید DNA، حقایقی غیرمنتظره را درباره وایکینگ‌ها فاش می‌کند

زوميت/ تصور اغلب افراد نسبت به وايکينگ‌ها، مهاجماني ظالم با موي بلوند و پوست سفيد است. اما تحليل DNA جديد روي تقريبا ۴۰۰ اسکلت وايکينگ، عکس اين مسئله را ثابت مي‌کند.
کلمه‌ي وايکينگ چنين تصويري را به ذهن متبادر مي‌کند: مهاجمان جسور اسکانديناوي، غارتگراني ترسناک با پوست سفيد و موي بلوند که در حدود ۱۰۰۰ سال پيش با بي رحمي مسير خود را به سراسر جهان باز کردند. اما طبق پژوهشي جديد، جزئيات مربوط به افسانه‌ي وايکينگ‌ها اشتباه است. بر اساس تحليل عظيم ژنتيکي روي ۴۰۰ اسکلت وايکينگ که در سراسر اروپا پراکنده شدند، اجداد بسياري از وايکينگ‌ها اهل اسکانديناوي نبودند و بسياري از آن‌ها موي تيره داشتند نه بلوند. به گفته‌ي اسک ويرسلو، متخصص ژنتيک تکاملي:

نتايج پژوهش جديد، درک ما نسبت به وايکينگ‌ها را تغيير دادند. کتاب‌هاي تاريخ بايد به‌روزرساني شوند.
ويلرسلو يکي از چالش‌برانگيزترين دانشمندان براي ناشران کتاب‌هاي تاريخي است. پژوهش‌هاي پيشتاز او درباره‌ي جمعيت‌هاي سراسر جهان از استراليا تا جنوب شرق آسيا، آمريکاي شمالي، اقيانوس آرام جنوبي و بسياري از مناطق ديگر، ذهنيت بسياري را نسبت به ظاهر انسان‌هاي گذشته دگرگون کردند. در پژوهشي جديد به رهبري ويرسليو که به‌عنوان بزرگ‌ترين تحليل ژنتيکي وايکينگ‌ها شناخته مي‌شود، گروهي از دانشمندان به بررسي بقاياي اسکلت ۴۴۲ وايکينگ پرداختند. اين اسکلت‌ها از نقاط باستاني اسکانديناوي، بريتانيا، ايرلند، ايسلند، گرينلند، روسيه و نقاط ديگر جمع‌آوري شده‌اند. قدمت‌ اين اسکلت‌ها به دوران وايکينگ‌ها يعني از ۷۹۳ تا ۱۰۶۶ ميلادي بازمي‌گردد.

توالي سازي DNA بقاياي اسکلت مردان، زنان، کودکان و نوزادان نشان مي‌دهند قبل و بعد از عصر وايکينگ، مجموعه‌ي گسترده‌اي از ردپاهاي ژنتيکي از آسيا، اروپاي جنوبي و جزاير بريتانيا وارد خون اهالي اسکانديناوي شدند. به گفته‌ي ويلرسلو:
تا امروز نمي‌دانستيم اهالي اين مناطق از نظر ژنتيکي چه ظاهري دارند. پژوهش جديد ظاهر وايکينگ‌هايي با موي بلوند را نقض مي‌کند، زيرا بسياري از وايکينگ‌ها موي قهوه‌اي داشتند و از نظر ژنتيکي تحت تأثير جرياني خارج از اسکانديناوي بودند.
طبق نتايج، مناطق جنوبي اسکانديناوي را مي‌توان منطقه‌ي تنوع نژادي در نظر گرفت، زيرا از نظر جغرافيايي به جنوب اروپا و آسيا نزديک‌تر است. در مقابل، جريان ژن داخل اسکانديناوي محدودتر بود و برخي جمعيت‌هاي وايکينگي نسبت به بقيه ايزوله بودند. بنابراين وايکينگ‌ها با سفرهاي خود نه‌تنها در فتوحات و تجارت پيشرفت کردند بلکه ژن خود را گسترش دادند. به‌طوري‌که طبق تخمين‌ها ۶ درصد از مردم بريتانيا و ۱۰ درصد از مردم سوئد داراي ژن وايکينگ‌ها هستند.

به گفته‌ي اشات مارگاريان از دانشگاه کپنهاگ: وايکينگ‌هاي دانمارکي به انگلستان رفتند درحالي‌که وايکينگ‌هاي سوئدي به بالتيک و وايکينگ‌هاي نروژي به ايرلند، ايسلند و گرينلند رفتند. بااين‌حال وايکينگ‌هاي اين مناطق تنوع ژنتيکي کمتري دارند. شايد اين گروه‌ها با يکديگر دشمن بودند يا شايد دلايل قانع‌کننده‌ي ديگري براي اين عدم تلفيق نژادي وجود دارد. هنوز نمي‌دانيم

طبق نتايج به دست‌آمده، وايکينگ‌ها علاوه بر وراثت ژنتيکي به دليل بافت و فرهنگ خود نيز شناخته‌ شده بودند. براي مثال پژوهشگرها دو اسکلت وايکينگ را در جزاير شمالي اسکاتلند کشف کردند که به‌نظر مي‌رسيد نژاد ايرلندي و اسکاتلندي خالص دارند و هيچ اثر ژنتيکي از نژاد اسکانديناوي در آن‌ها ديده نشد. به گفته‌ي سورن سيندبک، باستان شناس موزه‌ي موسگارد دانمارک:

پراکندگي اهالي اسکانديناوي، قاره‌ي آمريکا تا استپ‌هاي آسيايي را دربر مي‌گيرد. آن‌ها از ايده‌ها، فناوري، زبان، باورها و آيين مختلف استفاده کردند و ساختارهاي سياسي اجتماعي جديدي را توسعه دادند.

---

بازار

---

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar