۲ گونه جدید پستاندار در استرالیا شناسایی شد

بادپر بزرگ کیسه‌داری از تیره شبه‌دستان است که در استرالیا زندگی می‌کند. بادپرهای بزرگ شب‌زی و اغلب انفرادی هستند. آنها درخت‌پیمایی می‌کنند و جنگل‌های اکالیپتوس را برای زندگی برمی‌گزینند و به سراغ محیط‌های بارانی یا جنگل‌های با درخت‌های برگ سوزنی نمی‌روند. ماده‌ها در هنگام زایمان تنها یک نوزاد به دنیا می‌آورند و برای سه تا چهار ماه از آن در کیسه‌شان مراقبت می‌کنند و بچه‌هایشان نیز در سن ۹ ماهگی به استقلال می‌رسند.

محققان در مطالعه خود که در مجله Nature منتشر شده است، توضیح دادند که این کشف به این معنی است که استرالیا از تنوع زیستی بیشتر از چیزی که تصور می‌شد، برخوردار است.

"کارا یونگنتوب" محقق ارشد این مطالعه گفت: واقعاً هیجان انگیز است که این تنوع زیستی را در کنار خود پیدا می‌کنیم.

وی افزود: تقسیم "بادپرهای بزرگ" به چندین گونه، توزیع گسترده قبلی گونه‌های اصلی را کاهش می‌دهد و نگرانی را در مورد حفاظت از این حیوانات افزایش می‌دهد و همچنین کمبود اطلاعات در مورد سایر گونه‌های بادپر بزرگ را برجسته می‌کند.

بادپر بزرگ معمولاً شب‌ها داخل درختان توخالی می‌خوابد و همچنین شبانگاه در جستجوی گیاهان برای تغذیه در جنگل پرسه می‌زند.

این حیوان همانطور که از نامش "بادپر" پیداست، قادر است تا فاصله قابل توجه ۱۰۰ متر را در هوا معلق مانده و پرواز کند.

متأسفانه حتی قبل از آتش سوزی ویرانگر اخیر جنگل‌های استرالیا، سه گونه شناخته شده از این بادپرهای بزرگ در فهرست "گونه‌های در معرض خطر" قرار گرفتند. اکنون این کشف جدید بر لزوم تلاش‌های حفاظتی برای محافظت از تنوع زیستی حیات وحش استرالیا تأکید می‌کند.

در اصل اعتقاد بر این بود که بادپرهای بزرگ بخشی از یک گونه موسوم به "Petauroides volans" هستند. با این حال، محققان توانستند با استفاده از آزمایش‌های تعیین توالی ژنتیکی از نمونه‌های بافتی گرفته شده از چندین نمونه بادپر بزرگ و همچنین بادپرهای وحشی که در کوئینزلند ویکتوریا پیدا شده‌اند، تفاوت دی ان ای بادپرها را تأیید کنند.

اکنون تأیید شده است که بادپرها به سه گونه جداگانه به نام‌های "Petauroides minor" و "Petauroides armillatus" و همچنین "volans Petauroides" تقسیم می‌شوند.

گروهی از محققان دانشگاه ملی استرالیا، دانشگاه "کانبرا" ، سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی همسود(CSIRO) وابسته به دولت فدرال استرالیا و دانشگاه "جیمز کوک" برای این کشف چشمگیر همکاری کردند.