گمشدگان در فضا و زمان صفر

هوپا/ در کرانه عظيم گيتي زمين کجا واقع شده و چشم انسان تا کجاي جهان را مي‌تواند کشف کند؟ دانشمندان مي‌گويند که هستي بيش از ۱۳٫۸ ميليارد سال عمر دارد. در سناريوي جهان تورمي ، در اولين يک تريليون تريليونيم ثانيه، نيروي ضد گرانش مرموزي باعث گسترش و انبساط جهان شده است. بسيار سريعتر از آنچه در ابتدا تصور مي شد، مدت زمان اين تورم به طور غير قابل تصوري آني و انفجاري بوده است، به طوري که در اين مدت جهان بسيار سريعتر از سرعت نور انبساط يافته است. ( اين موضوع نقض گفته اينشتين نيست که هيچ چيز نمي تواند سريعتر از نور حرکت کند، زيرا اين فضاي خالي است که انبساط مي يابد. تنها براي اجرام مادي است که سد سرعت نور نمي تواند شکسته شود. ) جهان در کسري از ثانيه با ضريب غير قابل تصوري برابر ۱۰ به توان ۵۰ ، انبساط يافته است. در مدل هاي کوانتومي به علت افت و خيزهاي ميدان گرانشي ناپايدار، باعث مي شود گذاري خود به خود به عالم در حال انبساط و ماده رخ دهد. ممکن است فکر کنيد خلق ماده و انبساط آن به مقداري انرژي نياز دارد و بنابراين اگر ماده از « فضاي خالي » به وجود آمده باشد؛ پايستگي انرژي که يکي از اصول مسلم فيزيک است، بر هم خواهد خورد. در حقيقت اين همان سوالي است که ذهن فلاسفه را به خود مشغول کرده بود: چگونه از هيچ، مي تواند چيزي به وجود آيد؟ در واقع ، در فرايند هيچ؛ نقض پايستگي انرژي وجود ندارد. به ياد بياوريد که ميدان گرانشي داراي انرژي منفي است. ( حالتي مقيد به پروتون در حالتي با انرژي منفي وجود دارد؛ هر نيروي جاذبه اي چنين خصوصيتي دارد و نيروي گرانشي هميشه مثبت است.) بنابراين مي توان به موقعيتي رسيد که انرژي گرانشي منفي با انرژي مثبت ماده ( و انبساط )در تعادل باشد که در نتيجه انرژي کل صفر مي شود. معادلات کيهان شناسي کوانتومي نشان مي دهند که عالم به علت افت و خيزهاي کوانتومي بطور خود به خودي از خلا به وجود آمده است. البته بسيار پر اشتباه است اگر فکر کنيم همه آنچه لازم است بدانيم، را مي دانيم. در خوشبينانه ترين وضع ، بايد گفت که کيهان شناسي کوانتومي دوران نوزادي اش را سپري مي کند. نقاط ضعف اين نظريه ها بايد تقويت شوند و جاهاي خالي بسيار احتياج به پر شدن دارند. با اين همه، ترکيب نسبيت عام و کوانتوم- دو دستاورد بزرگ قرن بيستم به نظر مي رسد ما را به ديدگاهي زيباتر و غني تر از عالم رهمنون مي سازد.