خاطرات «وندی شرمن»/ کانال ظریف و مذاکرات محرمانه در عمان
مهر/ «وندي شرمن» ديپلمات يهودي و معاون وزارت خارجه آمريکا در دولت اوباما و نماينده ارشد آمريکا در مذاکرات هستهاي با ايران که به امضاي توافق برجام انجاميد، در کتاب خاطراتش با عنوان «بدونهراس» به جزئيات مذاکرات با طرفهاي ايراني پرداخته است.
کانال ظريف
اولين بذرهاي توافق با ايران پس از سخنراني سالانه رئيسجمهور بوش، در سال ۲۰۰۲ کاشته شد. او در اين سخنراني، ايران، کرهشمالي و عراق را محور شرارت خواند و به هيچ وجه شروع خوبي براي آغاز گفتوگويي بينالمللي نبود. چندي بعد، سفير ايران در سازمان ملل تلاش کرد تا کانال ارتباطي مخفياي را با آمريکا ايجاد کند. تلاش او از سوي دولت بوش رد شد، ولي جان کري، که آن زمان رئيس روابط خارجي سنا بود، سفير ايران در سازمان ملل را در بين نخبگان ايران، فردي ترقيخواه و کسي که ميشد با او توافق کرد، يافت. آن مرد جواد ظريف بود.
مذاکرات محرمانه در عمان
قبل و بعد از هر دور از مذاکرات محرمانه، رئيس دفتر بيل برنز، يک پاکت مهر و مومشده را به رئيس دفتر من ميداد. در داخل اين پاکت محرمانه نکاتي که قرار بود در جلسه بعدي به آن پرداخته شود يا خلاصهاي از جلسه قبل قرار داشت. در ماه اکتبر، يک ماه پس از ديدارم با عراقچي و تختروانچي به عمان رفتم تا در مذاکرات مخفيانه شرکت کنم. سفر عجيبي بود.
اول اينکه من نميتوانستم به همسرم بگويم کجا ميروم و چرا. اتومبيلي جلوي خانه توقف کرد و من به او گفتم خداحافظ. او گفت، هر جا ميروي اميدوارم خوش بگذرد.
من با گذرنامه جلد مشکي ديپلماتيکم، ابتدا با پرواز هواپيمايي امارات به دبي رفتم. در بخش بازرسي متوجه شدم رواديد ضروري ديپلماتيک را نگرفتهام، زيرا قرار بود اين سفر محرمانه باشد. خوشبختانه رواديد معمولي جلد آبيرنگم را داشتم و چون براي دبي نياز به رواديد نبود، با سرعت خود را يک شهروند آمريکايي عادي معرفي کردم که ميخواهد به عمان پرواز کند. حس عجيبي بود که اين قدر عادي و در خفا با نمايندگان کشوري ملاقات کنيم که براي مدت بسيار طولاني با آنها خصومت داشتيم.
پس از احوالپرسي به شکل گروهي به طبقه بالا رفتيم و بيشتر آن روز گرم را در بالکن طبقه دوم ويلا به مذاکره نشستيم.