خاطرات «وندی شرمن»/ ما امتیاز خاصی نمیدادیم غنیسازی حق آنها بود!
مهر/ «وندي شرمن» ديپلمات يهودي و معاون وزارت خارجه آمريکا در دولت اوباما و نماينده ارشد آمريکا در مذاکرات هستهاي با ايران که به امضاي توافق برجام انجاميد، در کتاب خاطراتش با عنوان «بدونهراس» به جزئيات مذاکرات با طرفهاي ايراني پرداخته است.
کوتاه آمدن آمريکا در مقابل غنيسازي
ايرانيها پافشاري ميکردند غنيسازي براي مصارف غيرنظامي و صلحآميز، حق ذاتي آنها بهعنوان دولتي مستقل بود و هيچ عهدنامهاي را نقض نميساخت. حالا رئيسجمهور اوباما که انتخاب روحاني به رياستجمهوري را فرصتي ميديد، تصميم گرفت در مسير مذاکرات محرمانه تغيير عمدهاي ايجاد کند. او مطرح کرد حاضر است حداقل به پذيرش ميزان محدودي از غنيسازي، فکر کند به شرطي که به طور جدي تحت نظارت و تاييدشدني باشد.
در واقع ما امتياز خاصي نميداديم. ايران در همان زمان هم کاملا در دانش غنيسازي اورانيوم خبره بود. آنها به ذخيره خود هر روز ميافزودند، چه ما ميخواستيم آن را به رسميت بپذيريم و چه نپذيريم.
اگر ما به تاسيساتشان حمله ميکرديم، آنها دوباره ميساختند و احتمالا اينبار در زيرزمين ما نميتوانستيم با بمب، دانششان را از بين ببريم. پافشاري بر موضع غنيسازي صفر باعث ميشد شرکاي اروپايي کلافه شوند و در اعمال تحريمهايشان تعلل کنند. همچنين به ايران فرصت ميداد تا آمريکا را به عنوان طرف آشتيناپذير معرفي کند.
در عوض، اين پيشنهاد جديد به ما اجازه ميداد برفعاليتهاي هستهاي ايران مسلط شويم و در عين حال اجازه ميداد ايران بگويد توانسته در برابر جهان مقاومت کند و برنامه هستهاي غيرنظامياش را نگه دارد.