خطر بازگشت به رادیکالیسم بعد از دوم خرداد
صبح نو/متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
وایرال شدن یک فیلم در حاشیه نماز جمعه تهران که در آن عده ای با مشتهای گره کرده علیه ظریف فریاد میزنند با تحلیلها و واکنشهای زیادی در فضای سیاسی کشور روبهرو شده است.
مشخص نیست که غرض افراد شعاردهنده از ابراز چنین کلامی چیست؛ اما آنچه مشخص و روشن است اینکه فارغ از اشتباه بودن اینگونه رفتارها باید همه گروهها و جریانات داخلی تلاش کنند تا کشور وارد دالان بیحصار نزاعهای سیاسی نشود. بدون شک امروز مشکلات معیشتی، اقتصادی و اشتغال در صدر مطالبات مردم قرار دارد و جامعه نشان داده که نهتنها رغبتی به تنشها و رفتارهای رادیکالی ندارد، بلکه به طرز دهشتناکی از آن بیمناک و بیزار است. از سوی دیگر همانگونه که بارها رهبر معظم انقلاب تأکید داشتند دوقطبیسازی در کشور سبب اتلاف و هدررفت نیروها و انگیزهها برای ایران میشود.
این ویدئو 26 ثانیهای به طرز عجیبی همه را یاد دهه 70 میاندازد و مسیری که در دهه 70 پیموده شد، تجربه موفق و مطلوبی برای هیچیک از جریانات سیاسی نبود و مردم هم بر این باور هستند که حق آنان تضییع شده و به مشکلات ریشهای آنان در ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی درست پرداخته نشده است.
مقبولیتسازی کاذب پروژهای است که گاهی از سوی برخی از رادیکالهای رفرمیست دنبال میشود تا از این طریق بتوانند با مظلومیتنمایی، واقعیت را وارونه جلوه دهند و از سوی دیگر متأسفانه برخی از افراد نیز بدون توجه به آن به دلیل شدت عصبانیت از برخی رفتارها و سوءعملکردها به تکمیل این پروژه کمک میکنند و همواره باعث شدهاند تا گروهی بتوانند فشارها را کاهش داده و بدین وسیله بتوانند از زیر بار رفتارهای خود عبور کنند.
به نظر میرسد اکنون وقت مناسبی برای اجرای این پروژه نیست؛ چراکه میتوان با درک درست از وزن آرا در 15 تیرماه 1403 و چینش یک کابینه معتدل، مسیر را برای توسعه هر چه بهتر و بیشتر کشور فراهم کرد. زیرا مشکلات کشور با نمایش سیاسی مرتفع نخواهد شد و امروز بیش از پیش نیازمند همدلی و وحدت در درون کشور هستیم.
مرزبندی اصولگرایان با رادیکالها یکبار برای همیشه
از سوی دیگر اکنون لازم است برخلاف عدم مرزبندی جناح اصلاحطلب، اصولگرایان یکبار برای همیشه با این گروههای تندرو که همواره با رفتارهای رادیکالی سبب شدهاند کشور متحمل خسارات سنگینی شود، مرزبندی کرده و همانگونه که همواره آن را پیگیری و رهگیری کرده است، به جناح مقابل خود بفهماند که نقد رقیب را از مسیر عقلانی دنبال کرده و میکند.
از نماز جمعه تهران تا پروژه گورباچفسازی!
اکنون وقت کار برای مردم است. مردم نه حال و حوصله بحرانسازی دارند، نه ادابازی سیاسی. اتفاقات اخیر نماز جمعه تهران بخشی از پازل تیتر روزنامه اصلاحطلب آرمان است. گورباچفی کردن پزشکیان آنهم در روزهایی که رئیسجمهور نه مراسم تحلیف و تنفیذ خود را برگزار کرده و نه کابینهاش آماده شده حکایت قابلتوجهی دارد و نشان میدهد دستهایی مرموز در تلاش است که از همین ابتدای کار بحران پس از بحران را به دولت پزشکیان تحمیل کرده و از او شخصیتی بسازد که نه سرنوشت گورباچف، بلکه روزگار بنیصدر را پیدا کند!
از نگاه مفسران سیاسی گورباچفی شدن پزشکیان به معنای آن است که برخی جریانهای مرموز سیاسی درصدد هستند با برخی پختوپزهای خاص در اندرونی از پزشکیان یک «دولت ناتمام» ساخته و به نام گورباچفی کردن پزشکیان، از او یک بنیصدر بسازند که به کشورش خیانت نیز کرده است.
واکنشها به شعار علیه ظریف در نماز جمعه تهران
سعید آجورلو، تحلیلگر و کارشناس مسائل سیاسی در همینباره گفت: «یک سوال اساسی و مهم پس از تماشای این فیلم این است که چه کنیم که وارد دوران ۷۶ تا ۸۰ نشویم. واقعیت این است که پروژه پزشکیان که اجماعسازی از خاتمی و ظریف تا طاهری و حدادیان است، کار آسانی نیست و با اولین لغزش زبانی یا اشتباه رویکردی از جانب فردی مثل ظریف بسیار سخت خواهد شد.»
تحلیلگر و کارشناس مسائل سیاسی افزود: «فاصله نزدیک انتخابات ۱۵ تیر و شمار زیاد استانهای قطبی پزشکیان و اکثریتی جلیلی هم مؤید همین واقعیت است. پزشکیان در ۱۴ استان نفر اول نبوده و ۶ استان قطبی دارد.»
وی گفت: «در چنین شرایطی دو راه ممکن به نظر میرسد که شاید ما را از تجربه اواسط دهه ۷۰ دور کند؛ یکی توجه دولت منتخب به فعال نکردن شکافها و دریافتن اینکه پزشکیان نه خاتمی است، نه حتی روحانی. در این بافتار است که مرزبندی با گورباچفسازی امثال «آرمان امروز» از جانب اصلاحطلبان اهمیت مییابد. یک کابینه معتدل و میانه هم میتواند ادامه همین راهکار باشد.»
آجورلو ادامه داد: «از سوی دیگر یک گروه از اصولگرایان باید همت کنند و با تندروی و بیحرمتی مخالفت و مرزبندی کنند و سمت عقلانیت انقلابی را بدون پردهپوشی بگیرند.
در این بخش میتوان منتقد سخن و رفتار ظریف بود؛ اما به او توهین نکرد. به بدنه حتما باید گفته شود که آن سوی تندی به ظریف، افزایش بدنه اجتماعی او است و لزوما سادهترین راه، درستترین و بهترین راه نیست. بیحرمتی نشانه ضعف است و نقد نشانه قدرت. جریان انقلابی منطق و عقلانیت دارد و نباید این قدرت را در رادیکالیسم حل کرد.»
تحلیلگر و کارشناس مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: «مسأله اصلی جریان معتقد به عقلانیت انقلابی در مقطع فعلی، شکل گرفتن دولتی بدون میل به تنشآفرینی برای کاستن از مشکلات معیشتی مردم است. این جریان به دو سوی رادیکال سیاست با صدای بلند باید بگوید؛ انتخابات ۱۵ تیر تمام شد. در پی گورباچفسازی و بنیصدرسازی نباشید.»
حمید رسایی، نماینده مردم تهران در مجلس نیز در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «قطعا حضور ظریف در لایه مدیریتی نظام به دلایل متعدد که کمترینش عملکرد خسارتبار وی در دولت روحانی است، محل اشکال است؛ اما شعاردهی علیه او آن هم با این ادبیات، فقط سبب تضعیف منتقدان و نقدهای کارشناسی میشود. بنابراین بدون تردید اقدام روز جمعه مشکوک و بررسی نهادهای امنیتی ضروری است.»
وی افزود: «اینکه چه کسانی شعار دادن را شروع کردهاند خصوصا با توجه به عصبانیت نمازگزاران از مواضع ظریف در تلویزیون بدیهی بود که جمعی از مردم شعار علیه او را تکرار کنند. هجمه هماهنگ رسانههای تندرو به منتقدان ظریف، حکایت از طراحی این موضوع برای بیرون کشیدن وی از زیر بار انتقادات دارد.»
عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاحطلب نیز گفت: «با این نحوه شعار دادن علیه ظریف در نماز جمعه، نشان دادند که وقتی قدری از رانت بیبهره میشوند و میبازند اصلا تحمل آن را ندارند. دیگر اینکه به نماز جمعه هم رحم نمیکنند همه امکانات دینی و عمومی را در جهت مقاصد نادرست خود تلف و نابود میکنند.»