سرمقاله اعتماد/ کارگروه نفت و معیارهای انتخاب وزیر

اعتماد/ « کارگروه نفت و معیارهای انتخاب وزیر » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته علی آهنگر است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

سرانجام در راستای شفافیت و اهمیت انتخاب کابینه، کارگروه نفت هم از سوی شورای راهبردی در روز دوشنبه ۲۵ تیر اعلام شد. کارگروهی متشکل از ۲۷ نفر از بزرگان علمی و باتجربه صنعت نفت که قرار است پس از بررسی‌ها و نشست‌های لازم، شخصیت مناسبی را برای تصدی وزارتخانه راهبردی نفت به رییس‌جمهور محترم پیشنهاد دهند؛ راهبردی شایسته و ارجمند که در این شکل و هیات برای تعیین وزیران و روسای سازمان‌های وابسته به دولت سابقه پیشین نداشت. در عین حال روشن است که تنها مشخص ساختن کارگروه تعیین وزیر کافی نیست، بلکه نمایان ساختن سنجه‌ها و معیارهای انتخاب وزیر هم به تمامی لازم است. برای تعیین سنجه‌ها و معیارهای انتخاب وزیر نفت، نخست باید از رویکرد و اولویت‌ها و نیز نگاه دولت چهاردهم به نفت آگاه بود. از آنجا که رویکرد دقیق دولت هنوز روشن نیست، بنابراین رویکرد و اولویت‌هایی که در شرایط حاضر برای نفت ایران حیاتی به نظر می‌آید، مطرح می‌شود. در حال حاضر به نظر می‌آید اولویت اصلی و اساسی دولت، فروش نفت بدون تخفیف به مشتریان متنوع جهانی و بازگرداندن پول نفت به داخل کشور است. رویکرد دولت چهاردهم در زمینه نفت، تعامل با جهان، رفع تحریم، اجرای توسعه و تولید و نجات میادین نفت و گاز از حالت احتضار کنونی باید باشد.  اما نکته دارای اهمیت دیگر نگاه دولت به کلیت نفت در صحنه بین‌المللی است. اینکه نفت، گاز و پتروشیمی را تنها کالایی برای فروش و کسب درآمد می‌داند، و یا به کلیت نفت و گاز نگاهی دیپلماتیک دارد و آن را ابزاری برای توسعه روابط و انگیزه مهمی برای جذب مشارکت‌های جهانی و وسوسه‌گری موثر و بی‌نظیر برای جلب همکاری‌های بین‌المللی و پیشبرد سیاست‌های وزارت‌خارجه می‌شمارد؟ باید واقف بود که نگاه دولت به چالشی به نام انرژی‌های نو و تجدیدپذیر چیست؟ از آنجا که نفت و انرژی کالایی جهانی است، چشم‌انداز انرژی دولت برای برای دهه ۳۰ و سال‌های ۲۰۳۰ به بعد چیست؟ 

با عنایت به همه این موارد، نخستین و مهم‌ترین معیار برای انتخاب وزیر نفت همسویی تام و تمام او با وزیر خارجه است. فقط با همسویی و همپوشانی دو وزارتخانه نفت و خارجه است که می‌توان به اهداف رویکرد تعامل با جهان و رفع تحریم‌ها دست یافت.
معیار دوم تسلط کامل وزیر پیشنهادی به زبان انگلیسی است. می‌دانیم که زبان نفت، زبان انگلیسی است. تنها زبان رسمی پذیرفته شده در اوپک و نیز در سرتاسر جهان همین زبان است. بنابراین وزیر نفت همسو با وزارت‌خارجه برای رفع تحریم و بازگرداندن توسعه و جذب سرمایه و تجهیزات لزوما باید بر زبان نفت تسلط کامل داشته باشد.

---

بازار

---

معیار مهم دیگر در انتخاب وزیر نفت این است که اراده‌ و توانایی برای تنوع‌بخشی به مقصدهای فروش، فروش نفت بدون تخفیف و بازگرداندن پول‌های نفت به کشور را داشته باشد.
عزم و اراده جدی نسبت به یکپارچه‌‌سازی چرخه نفت در درون وزارت نفت از تولید تا بازاریابی و فروش را داشته باشد و بتواند از سم مهلک گوشت قربانی شدن نفت جلوگیری کند.
توانایی نه گفتن و شهامت اخذ تصمیم‌های مهم و راهبردی را داشته باشد.شناخت کافی و عمیق از صنعت پیچیده نفت، گاز و پتروشیمی داشته باشد. با کارکرد بازار جهانی نفت، گاز و فراورده آشنایی عمیق داشته باشد، فرهنگ و قوانین جذب سرمایه را بداند. ضرورت‌ها و اولویت‌های صنعت را بشناسد، با فناوری‌های مدرن و روزآمد آشنا بوده و شیوه‌های جذب آنها را بداند. مورد اقبال کلی در صنعت نفت باشد. بتواند ایران را به جایگاه اصلی خود در سازمان‌هایی مانند اوپک، مجمع بین‌المللی انرژی، مجمع کشورهای صادرکننده گاز، نشست‌های کاپ، کنگره جهانی نفت، دیگر مجامع و نشست‌های مداوم انرژی در منطقه و جهان بازگرداند. بتواند این نشست‌های مهم را در تهران برگزار کند. سابقه و تجربه کار و تعامل با سازمان‌های بین‌المللی را داشته و برای نفت ایران راه‌های هرگز نرفته‌ای را پیموده باشد. همه اینها در شرایطی است که رویکرد واقعی دولت چهاردهم ایجاد تعامل و موازنه مثبت باشد. اگر قرار است در بر همان پاشنه بچرخد که حرص بیهوده می‌خوریم.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar