برگزیده

فرصت همایون چگونه از دست رفت؟

صبح نو

بروزرسانی 1404/06/15 - 20:25

صبح نو/متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

کنسرت رایگان و عمومی همایون شجریان که قرار بود 14 شهریورماه در میدان آزادی تهران برگزار شود می‌توانست به یک فستیوال پرنشاط و وطن‌پرستانه کم‌نظیر در سال‌های اخیر مبدل شود که پیش از برگزاری، خواب را از چشمان دشمنان ایران ربوده بود. از زمان اعلام خبر برگزاری کنسرت هم‌زمان با اظهار خوشحالی علاقه‌مندان به این هنرمند و استاد آواز ، از آن سوی مرزها هجمه، فحاشی و دشنام نسبت به شجریان و حامیانش آغاز شد.
چهره‌های شناخته شده جریان ورشکسته برانداز ، همایون شجریان را هنرمندی حکومتی خواندند که حاضر شده زیر پرچم جمهوری اسلامی ایران کنسرت برگزار کند و حامیان و علاقه‌مندان به برگزاری این کنسرت مورد تخریب و توهین و حتی تهدید قرار گرفتند که چرا به جای تلاش برای براندازی نظام حاضر به شرکت در کنسرتی هستید که توسط حاکمیت برگزار می‌شود؟
واکنش‌های براندازان در قبال کنسرت رایگان و عمومی همایون شجریان البته هم قابل پیش‌بینی بود و هم مسبوق به سابقه.
تجربه به خوبی نشان داده که جریان اپوزیسیون در سال‌های گذشته همواره به دنبال ایجاد فضایی تلخ و ناامیدکننده در داخل کشور همراه با نارضایتی و خشم است و هرگونه رویداد نشاط‌آور فرهنگی، هنری یا ورزشی و عموما هر اتفاقی که موجب شادی مردم ایران شود را برنمی‌تابد.
جریان برانداز حتی در ماجرای اغتشاشات زن، زندگی، آزادی هم برخلاف انتظار مخالف برگزاری کنسرت، اجرای تئاتر و حتی پخش فیلم‌های سینمایی بود، چراکه اجرای برنامه‌های هنری را خلاف اهداف و چشم‌انداز مطلوب خودش می‌دید.
اپوزیسیون ورشکسته به منظور تحقق اهداف مورد نظرش مردم ایران را خشمگین، ناراضی و درعین‌حال غمگین و افسرده می‌خواهد، خشمی که در مسیر ایجاد آشوب مورد بهره‌برداری قرار گیرد و برگزاری رویدادهای هنری خصوصا با رویکرد اتحاد و همدلی ملی، اهداف و آرزوهای این جماعت و اربابان غربی‌شان را بر باد می‌دهد.
در همین حال با این وجود که به نظر می‌رسید همایون شجریان شوق غیرقابل وصفی برای برگزاری این کنسرت داشت علاوه بر ضد انقلاب خارج‌نشین، بخشی از افراد نشان دار در داخل کشور نیز مخالف و نگران برگزاری این کنسرت بودند، جریانی رادیکال که مشارکت عمومی و تقویت اتحاد و انسجام ملی را خلاف انحصارطلبی خود دیده و حتی در رویدادهای سیاسی نیز همواره در مسیر کاهش مشارکت و ناب سازی سیاسی گام بر می‌دارند.

عذرخواهی معاونت هنری ارشاد
خبر برگزاری کنسرت عمومی و رایگان همایون شجریان همراه پروپاگاندای گسترده از جانب تیم رسانه‌ای معاونت امور هنری وزارت ارشاد با هدف دستاوردسازی از این رویداد منتشر شد، معاونت پرحاشیه و خبرسازی که بیش از سایر بخش‌های دولت و خصوصا معاونت‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کانون انتقادات قرار داشته و حتی بارها از جانب نمایندگان مجلس مورد سوال قرار گرفته است.
قرار بود کنسرت شجریان -که می‌توانست یکی از مهم‌ترین و درعین‌حال موفق‌ترین رویدادهای فرهنگی و هنری کشور در سال‌های اخیر محسوب شود - فشارهای موجود و انتقادات نسبت به عملکرد نادره رضایی، سرپرست همیشه خبرساز معاونت هنری را کاهش دهد، اما مطابق روال عملکرد ماه‌های اخیر معاونت امور هنری وزارت ارشاد نگاهی بسیط به این موضوع داشت و به جای مراحل اجرایی، تدارکاتی، پیش‌بینی‌ها و تدابیر لازم تنها خبرسازی و تبلیغات گسترده برگزاری کنسرت مورد توجه قرار گرفت.
مکاتبات لازم با شهرداری تهران در خصوص یکی از مهم‌ترین و احتمالا پرجمعیت‌ترین کنسرت تاریخ کشور تنها در فاصله چند روز به برگزاری این رویداد آغاز شد و طبیعی است که برنامه عظیم و گسترده‌ای در این سطح به هماهنگی کامل و همه‌جانبه خصوصا از منظر لجستیکی، انتظامی و امنیتی نیازمند است.
نادره رضایی پس از لغو کنسرت با پذیرش قصور سازمانی معاونت امور هنری وزارت ارشاد در این خصوص اظهارکرد: «متأسفانه آنچه قرار بود برای شادی مردم محقق شود، به هر دلیلی اتفاق نیفتاد و از مردم ایران و هنرمندان عذرخواهیم.»
با این وجود جدال لفظی و رسانه در حاشیه لغو کنسرت همچنان متوقف نشد و تیم رسانه‌ای نزدیک به دولت تلاش کرد شهرداری تهران را عامل لغو کنسرت معرفی کند و در مقابل تیم رسانه‌ای شهرداری تهران با تأکید بر آمادگی جهت برگزاری کنسرت در استادیوم آزادی قصور و خطای محاسباتی را به طرف مقابل نسبت داد.
آنچه مسلم است وزارت ارشاد و مشخصا معاونت امور هنری بدون داشتن تجربه لازم و شناخت کافی از عظمت چنین رویداد بزرگی تدابیر لازم را نیندیشیده و پیش‌بینی مورد نیاز را صورت نداده بود که در نهایت با مخالفت شهرداری و برخی دستگاه‌های مسئول امکان برگزاری کنسرت عمومی همایون شجریان فراهم نشد.
بدون تردید این کنسرت می‌توانست به بزرگ‌ترین رویداد هنری سال‌های اخیر مبدل شود و ده‌ها هزار نفر از مردم تهران و شهرهای اطراف به منظور حضور در این برنامه عازم میدان آزادی تهران می‌شدند، اما آیا در این فرصت کوتاه و بدون انجام هماهنگی لازم امکان تأمین امنیت، پشتیبانی لجستیکی و حتی مدیریت تردد و ترافیک منطقه در فاصله چند روز به برگزاری کنسرت وجود داشت و در صورت وقوع هر اتفاق غیرقابل پیش‌بینی چه کسی می‌توانست پاسخگو باشد؟
بدون تردید خطای محاسباتی معاونت امور هنری ارشاد فرصتی برای استفاده تبلیغاتی از انجام یک اقدام فرهنگی موفق و مؤثر را به زمینه‌ای برای تخریب و زیر سوال رفتن توانمندی و مهارت مدیریتی شخص نادره رضایی در این حوزه تخصصی مبدل کرد.
در این میان نباید فراموش کرد که برگزاری چنین مراسمی عزم جدی تر دولت را لازم داشت و بدون سازماندهی درست دولت و تنها اتکا به یک معاونت وزارتخانه این کار شدنی نبود. اگر دولت محکم پای کار می آمد، شهرداری تهران را به عنوان بخشی از این ماجرا موظف به انجام وظایف خود می کرد که عملا چنین اراده ای در دولت دیده نشد.

شهرداری می‌توانست؟
یک سوال جدی این است که آیا شهرداری تهران توان برگزاری چنین برنامه‌ای را در همین فرصت کوتاه داشت؟
آنچه مسلم است شهرداری رویدادهای مهمی مانند راهپیمایی‌های عظیم و همچنین جشن بزرگ غدیر را سال‌ها در تهران برگزار کرده و میزبان صدها هزار نفر از مردم تهران بوده است، اما پیش‌بینی و تدابیر مرتبط با برگزاری این رویدادها معمولا در فاصله‌ای مشخص و حتی در بعضی موارد چندین‌ماه پیش از تاریخ رویداد آغاز می‌شود. در واقع شهرداری تهران همواره با فرصت مناسب و برنامه‌ریزی متناسب با رویداد از ابزارها و ظرفیت‌های خودش در چنین رویدادهایی به بهترین شکل استفاده می‌کند.
بدون شک در این فاصله کوتاه امکان پذیرفتن مسئولیت حفظ امنیت و مراقبت از چنین جمعیتی در فضای عمومی مانند میدان آزادی تهران سخت بود اما شاید این امکان وجود داشت که با عملکردی جهادی و همراهی مردم از خطای معاونت هنری عبور کرد و برای این کنسرت از سوی ارگان های مربوطه از جمله شهرداری زمینه سازی می شد.
با این حال اکنون انتظار می رود که در هفته های آتی با هماهنگی وزارت ارشاد و شهرداری و سایر ارگان ها زمینه برای برگزاری کنسرت همایون مهیا شود و چه بهتر که این کنسرت با شمایل و عکس زیباتر در اماکن ملی دشمنان ایران را سرافکنده کند.
در نهایت به نظر می‌رسد انتشار خبر برگزاری کنسرت همایون شجریان در میدان آزادی موجی از امید و شادی را در جامعه ایران به راه انداخت و شایسته است دستگاه‌های مسئول بدون توجه به قصور یا اشتباه هر دستگاهی که عامل لغو کنسرت بوده، با تعامل و همکاری به منظور ایجاد فضایی نشاط‌آفرین و امیدوارکننده در مسیر برگزاری و اجرای چنین برنامه تأثیرگذار فرهنگی اقدام کنند. بدون تردید رویدادی که توانسته تا این حد دشمنان ملت و مخالفان نظام جمهوری اسلامی ایران را خشمگین و نگران کند باید در سریع‌ترین زمان ممکن و با هدف تقویت انسجام و اتحاد ملی برگزار شود.