سرمقاله آفرینش/ تاثیر آزادی مطبوعات بر سازندگی کشور

آفرينش/ «تاثير آزادي مطبوعات بر سازندگي کشور» عنوان يادداشت روز روزنامه آفرينش به قلم حميدرضا عسگري است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: شايد کمتر پيش بيايد که مطبوعات درميان مشکلات جامعه ازخودشان بگويند، اما شرح حال و وضعيت مطبوعات به هيچ وجه جدا از حال و روز مخاطبانشان نيست و پيوندي ناگسستني ميان آنها و جامعه وجود دارد. اين پيوند از آن جهت است که اهالي مطبوعات با کاغذ و قلم خود، زبان و صداي خواسته‌هايي هستند که به گوش مسولان نمي‌رسد و براي رفع آن راه به جايي ندارند. تعلق خاطر مطبوعات به مردم، از بابت روشنگري و پويايي افکاري است که با خواندن سياهه جوهر، سفيدي فهم و درک بر رفتار و کردارشان مي نشيند. بي جهت نيست که مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسي شناخته مي‌شود، چون چراغ روشني بخش دموکراسي همانا آگاهي است و مطبوعات در زمينه مسائل تحليلي، حرکت و پيش بيني برخي از وقايع و رويدادها و ارائه آگاهي هاي لازم به جامعه، براي بالابردن حساسيت مردم نسبت به واقعيات اجتماعي، نقش بسزايي دارند. لذا گرامي‌داشت روز جهاني مطبوعات براي جهانيان ازاهميت ويژه‌اي برخوردار است. هرچند که در کشور ما اهميت چنداني به اين روز داده نمي‌شود، اما اين بي توجهي‌ها خدشه‌اي بر رسالت حقيقي اهالي مطبوعات وارد نمي‌کند. نوع عملکرد مطبوعات در جامعه و عرصه هاي سياسي به نوع فعاليت مردم وميزان آگاهي و خواسته هاي آنها از نظام سياسي بستگي دارد. هر چه سطح آگاهي و مشارکت مردم در عرصه هاي سياسي و اجتماعي بالاتر باشد زمينه براي فعاليت مطبوعات در عرصه هاي جامعه فراهم مي‌شود. از مهم ترين وظايف مطبوعات، گسترش دانش و اطلاعات مخاطبان در زمينه هايي است که امکان دسترسي و تجربه مستقيم از رويدادها و موضوع هاي مختلف براي آنان فراهم نباشد. لذا اين مهم، لزوم برنامه ريزي ازسوي صاحبان انديشه و فرهنگ را براي ساختن مطبوعاتي هدفمند و بالنده ضروري مي‌سازد. مسلما مطبوعات به عنوان چراغ راه جامعه نيازمند حمايت هاي فکري و مادي هستند و اگر در هرکدام از زمينه‌هاي يادشده کمبودي حاصل شود، اين ضعف به جامعه و افکار عمومي نيز سرايت خواهد کرد. تک قطبي شدن روزنامه‌ها و روزنامه نگاران به سبب مشکلات مالي موجب فقر فکري آنها نيز مي‌گردد. نزديک شدن به رانت‌هاي دولتي و حمايت‌هاي يک طرفه آفتي است که ناخواسته دامن برخي از اهالي مطبوعات را گرفته است. مجالي براي سياهه کردن توانايي‌ها و خدمات بي منت مطبوعات درکشورمان نيست و ارزش آن درکلام هم نگنجد، اما بالواقع مطبوعات آزاد و مستقل در کشورمان با وضعيت مساعدي مواجه نيستند. با تمام اين تفاسير مطبوعات ما به دنبال سهم خواهي از دولت‌ها و حکومت نبوده و نيستند، اما اين انتظار وجود دارد تا درراستاي قانون اساسي حقوق و آزادي آنها مورد توجه و اجرا قرار گيرد. طبق قانون دولت‌ها موظفند با بهره‌گيري صحيح از مطبوعات و رسانه‌هاي گروهي سطح آگاهي عمومي درهمه زمينه‌ها را بالاببرند. اما متاسفانه همواره دولت‌ها از جايگاه مطبوعات براي تحقق اهداف خود بهره برده اند. دروجه ديگري از قانون اساسي مطبوعات دربيان مطالبي که مخل مباني اسلام و حقوق عمومي نباشد، آزادند. اما طي سال‌هاي گذشته برخورد مناسبي با اهالي مطبوعات در اين حوزه صورت نگرفته و بسياري از اصحاب عرصه روزنامه نگاري دچار خود سانسوري و محافظه کاري شده‌اند!. درهمين حد بگوييم:«خود کنترلي آفتي است که جمود فکري به بار مي‌آورد و زمينه را براي سودجويان و فرصت طلبان فراهم مي‌سازد». گلايه ديگراهالي مطبوعات که سال‌هاست آن را به دولت‌ها گوشزد کرده‌اند، موضوع استفاده از فکر و قلم روزنامه نگاران در سياست‌گذاري‌هاي داخلي و خارجي است. امروز درتمام دنيا اهالي مطبوعات به عنوان مشاوران ارشد، مقامات طراز اول دولت‌ها، محسوب مي‌شوند و اين پيوند در کشور ما هنوز به وجود نيامده و پتانسيل ارزشمند روزنامه نگاران، صرفاً در حيطه کاغذ روزنامه‌ها محدود شده است. باتمام اين اوصاف و بدون دلگيري از وضعيت موجود، شاهد تلاش زحمتکشان اهالي مطبوعات درتمامي عرصه‌هاي داخلي و خارجي هستيم. اين روز را به تمام اصحاب قلم تبريک گفته و اميدواريم نقش سازنده مطبوعات در ارتقاي جايگاه کشور و ملت همچنان پرصلابت و ادامه دار باشد.