سرمقاله آفتاب یزد/ پیام حضورهاشمی در پلی تکنیک

آفتاب يزد/ «پيام حضورهاشمي در پلي تکنيک» عنوان يادداشت روز روزنامه آفتاب يزد به قلم صادق زيبا کلام (استاد دانشگاه) است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: به نظر مي رسد حضور آقاي هاشمي در دانشگاه پلي‌تکنيک از چند جهت معنادار است؛ اول : نبايد فراموش کنيم که دانشگاه پلي تکنيک ، دانشکده فني دانشگاه تهران و دانشگاه صنعتي شريف پيشاهنگ مبارزات دانشجويي عليه استبداد و ديکتاتوري پيش از انقلاب بودند. يعني حکومت شاه توانسته بود همه مکان هاي آموزشي و غيره را ساکت کند اما از پس اين سه دانشگاه برنيامده و همچنان فرياد اعتراض اين سه دانشگاه بلند بود. مع الوصف حضور و سخنراني آقاي هاشمي در دانشگاه پلي تکنيک و استقبال دانشجويان از ايشان، يک ارزش معنوي و تاريخي دارد . اين موضوع نشان مي دهد همچنان دانشگاه پلي تکنيک در جهت تحقق دموکراسي و جامعه مدني گام برمي دارد. دوم : اظهارات اصلي آقاي هاشمي در اين دانشگاه عمدتا در جهت خطي بود که همواره ايشان آن را دنبال مي‌کنند؛ يعني تقويت و تاکيد بر خط اعتدال، ميانه‌روي، پرهيز از خشونت و راديکاليسم. رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام در حقيقت با اين سخنان خود خواستار بازگشت به ارزش‌هاي واقعي، اوليه و اصيل انقلاب اسلامي شدند. نبايد فراموش کنيم که انقلاب اسلامي ما براي آزادي بيان، مطبوعات، حاکميت قانون و ... وقوع پيوست؛ اين ارزش ها در واقع اهداف اصلي و مهم انقلاب اسلامي محسوب مي‌شدند و مي شوند که متاسفانه بعدها کمي تحت تاثير ادبيات راديکال چپ برخي قرار گرفت. سوم :به نظر مي‌رسد تلاش آقاي هاشمي رفسنجاني اين است که نگذارد انقلاب از ريل اصلي خارج شود؛ ريلي که ميليون‌ها نفر در سال 57 به خاطر آن انقلاب کردند و داراي اهداف متعالي بودند. قطعا آقاي هاشمي در اين راستا با دشواري‌هاي بسياري روبه‌رو خواهند بود زيرا برخي با قدرتي که دارند سعي مي کنند گفتمان خاص خود را حاکم نمايند. اين گفتمان از هر تلاشي در جهت آزادي و دموکراسي استقبال نخواهد کرد. اما به نظر مي‌رسد آقاي هاشمي رفسنجاني مصمم هستند رسالت اصلي انقلاب اسلامي رابه نسل جوان يادآوري نمايند و بگويند ارزش ها چه بوده است. چهارم: نکته جالب مراسم ديروز استقبال برجسته دانشجويان پلي تکنيک و نسل دوم و سوم انقلاب از آقاي هاشمي بود. من فکر مي‌کنم ديدار ايشان از اين دانشگاه يک ديدار تاريخي و نقطه عطفي درراستاي تلاش ها در جهت تحقق دموکراسي در تاريخ يکصد ساله ايران (از انقلاب مشروطه به بعد) به شمار مي‌رود.