مشرق/
متن پيش رو در مشرق منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
بن سلمان در مصاحبه با شبکه «سي بي اس» آمريکا با بي پروايي تمام گفته بود: « ايران رقيب عربستان نيست و اقتصاد ما بزرگتر است »، اين اظهارات گستاخانه نشانگر غرق شدن در درياي غرور و تکبر عصر جاهلي است.
پس از اظهارات گستاخانه محمد بن سلمان وليعهد عربستان سعودي مبني بر اينکه جمهوري اسلامي ايران رقيب عربستان سعودي نيست و از آنجا که اين اظهارات ناشي از غرور کاذب اين سياست مدار جوان و وليعهد ناشي است؛ در اين مطلب تلاش شده است تا فرجام چنين نگاههاي واهي مورد واکاوي قرار گيرد.
صدام حسين المجيد التکريتي:
ديکتاتوري که مردم ايران نام او را به جنايت و خونريزي و جنگ اعتبار ميکنند. وي از نظر غرور، تعصب و تکبر واهي شهره عام و خاص بود. هر کجا که پا مي گذاشت اين ويژگي خود را بروز مي داد، از دانشگاه گرفته تا منصب رياست جمهوري عراق؛ به طوريکه در پرونده دانشجويي صدام که هم اکنون در دانشگاه بغداد موجود است، به صراحت قيد شده که صدام از اخلاق يک دانشجوي دانشگاهي کاملاً به دور بود.
از طرفي ديگر نگاه از بالا به ديگران و خود برتربيني در اظهارات او در منصب رياست جمهوري موج ميزند ؛ به طوري که در سال ۱۹۸۱ جزوه هايي با عنوان «موجوداتي که بهتر بود خدايشان نمي آفريد: ايرانيان، يهود و مگس» منتشر و به طور گسترده در عراق پخش کرد که ناشي از خود برتر بيني و غرور و تعصب شديد او بود . اوج اين غرور و خود برتر بيني وي زماني بروز کرد که در تلاشي نافرجام خود را مرد مردان عرب ناميد و در جمله اي اعلام کرد: «من هميشه خواستهام که کاري متفاوت از ديگران انجام دهم و ميخواهم همه مردم مرا بشناسند و از من به عنوان يک مرد ياد کنند؛ مردي که مرد مردان است و همانندي مثل او نيست».
اين روحيه و باور غلط او موجب شد تا دست به اقداماتي فراتر از توان خود بزند و در گرداب جنگ با ايران و کويت و ... غرق شود. آن بلند پروازيها، غرور و تکبر سر از حضيض ذلت درآورد و سر انجام مرد مردان عرب! چون موشي از سوراخ بيرون کشيده شد و نتيجه آن همه غرور و تکبر تو خالي بر جهانيان هويدا گشت .
معمر القذافي :
ديگر ديکتاتور جهان عرب که سرانجامش بايد عبرتي براي جوان نوپاي عرصه حکومت عربستان باشد. معمر القذافي حاکم سابق ليبي است. او که حدود ۴۱ سال بر ليبي حکومت کرد؛ در هر موقعيتي سعي داشت غرور و خود برتر بيني خود را بروز دهد.
قذافي در سخنراني هاي متعدد خود روياي آفريقاي واحد را بيان مي نمود و از ضرورت تحقق اين هدف براي جهان و منطقه سخن ميگفت. قذافي در پي اين آرمان واهي، خود را پادشاه حاکمان آفريقا مي ناميد و غرور جنون آميز خود را چنين آشکار مي کرد.
مورد جالب و عجيب ديگر ماجراي سخنراني سال ۲۰۰۹ در سازمان ملل متحد است که کلکسيوني از خود برتربيني و تحقير ديگران بود. او با حرکاتي مانند پرت کردن منشور سازمان ملل به سمت هيئت رئيسه و سخنراني بيش از زمان مقرر (که در تاريخ سازمان ملل موضوعي کم سابقه است) خود را فراتر از ديگر کشور ها و نظامات سازمان ملل نمايش داد.
موردي ديگر در نمايش اوج خود برتر بيني وي ماجراي ملاقات مقام معظم رهبري که در آن زمان سمت رياست جمهوري ايران را بر عهده داشتند با قذافي است. شرح اين ماجرا در کتاب «آب، آيينه، آفتاب» اين گونه آمده است :« در ليبي، خيمهاي بر پا کرده بودند که ارتفاع در ورودي آن خيمه کوتاه بود و به ناچار هرکس مي خواست وارد بشود، بايد خم مي شد. از طرفي داخل خيمه، روبروي در عکس قذافي بود، يعني هر کس وارد ميشد ناخواسته در مقابل عکس قذافي سر خم ميکرد. حضرت آيت الله خامنه اي وقتي ميخواستند وارد خيمه شوند، به قهقرا (پشت) وارد مي شوند تا در مقابل عکس قذّافي سر خم نکنند.»
قذافي به شدت تمايل داشت تمامي ملاقات کنندگان در برابر تصوير او تعظيم کنند و اين چنين بزرگي خود بر سران ديگر کشورها را ديکته کند که پايان کار وي نيز اعدام بدون محاکمه در ذليلانه ترين حالت بود.
محمد حسني سيد مبارک:
مبارک در سال ۱۹۲۸ در «کفر المصيلح» در استان «مونوفيا» مصر به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات متوسطه به دانشکده نظامي رفت و در سال ۱۹۴۹ با درجه ستوان دوم فارغالتحصيل شد. مبارک در سال ۱۹۵۰ به دانشکده نيروي هوايي رفت و تحصيلات تکميلي خو را در آکادمي نظامي شوروي سابق گذراند. وي پس از پيشرفت در نيروي هوايي مصر تا مقام نايب رئيس جمهور بالا رفت و پس از ترور انور سادات در ۶ اکتبر ۱۹۸۱ به رياستجمهوري رسيد.
مبارک يکي از طولانيترين دورههاي حکمراني در جهان عرب را گذراند و با غرور و تکبر، خود را در قالب فرعوني جديد به جهانيان عرضه کرد. زمامداري حسني مبارک که از ۱۴ اکتبر ۱۹۸۱ تا ۱۱ فوريه سال ۲۰۱۱ پس از کنارهگيري وي از قدرت دربرميگيرد، يکي از طولانيترين حکومتهاي منطقه به شمار ميآيد و پس از حاکميت سرهنگ "معمر قذافي"، ديکتاتور مخلوع ليبي؛ "سلطان قابوس بن سعيد سلطان"، پادشاه عمان؛ "علي عبد الله صالح" در يمن و "محمد علي پاشا" در مصر داراي پنجمين حکومت طولاني در جهان عرب بود. او پس از سالها ظلم سرانجام در ۳ اوت ۲۰۱۱ پاي ميز محاکمه آمد. مدت زياد حکومت در مصر از مبارک فرعوني متکبر ساخته بود. وي نهايتا در آتش خشم مردم مصر سوخت.
اولين جلسه محاکمه حسني مبارک و فرزندان و وزير کشورش در ۳ اوت ۲۰۱۱ ميلادي برابر با ۱۲ مرداد ۱۳۹۰ در "دانشکده پليس" شهر قاهره به رياست قاضي "احمد رفعت" برگزار شد و مبارک در حاليکه روي برانکارد قرار داشت، توسط آمبولانس به قفسي داخل دادگاه منتقل شد. اين صحنه بيانگر اوج ذلت فرعون ها در طول تاريخ بود.
علي عبدالله صالح:
علي عبدالله صالح رئيس جمهور مستعفي يمن بود که حدود ۳ دهه بر اين کشور فقير حکمراني کرد و مانند معمر قذافي نام خود را رئيس جمهور گذاشت. او در روستاي «بيتالأحمر» استان «صنعا»، در کشور يمن به دنيا آمد و دوران ابتدايي را در روستاي زادگاهش گذراند و سال ۱۹۵۸ به نيروهاي مسلح پيوست و در رشته نظامي تحصيل کرد و در ۱۹۶۰ با درجه افسري به ارتش يمن پيوست. او در ١٩٨٧ قدرت را در يمن شمالي به دست گرفت و سال ١٩٩٠ نيز، بعد از اتحاد يمن شمالي و جنوبي، به اولين رئيسجمهور جمهوري تازهتأسيس يمن تبديل شد. علي عبدالله صالح ديکتاتوري خودکامه و متکبر بود که قصد داشت مانند متحدان عربي خود در منطقه دست به طغيان و سرکشي بزند.
صالح در نهايت به جبهه شکست خورده عربستان سعودي پيوست و توسط مردم مظلوم يمن به شکل بسيار بدي کشته شد.
لازم به ذکر است که در اين مدت کوتاهي که عملا محمد بن سلمان زمام امور عربستان را در دست داشته است، سياست ها و اظهارنظرهاي مقامات سعودي با گستاخي و غرور او همسو شده و اين سياست و جهت گيري که بن سلمان در شاکله حاکميت سعودي دميده به وضوح در اظهارات خود وي و بدنه دولت مشاهده مي شود .
اندکي قبل محمد بن سلمان در رابطه با بحران قطر چنين ابراز داشت: «اهميتي به آن نمي دهم. شمار ساکنان قطر به اندازه يک خيابان مصر هم نيست و هر وزيري در دولت سعودي قادر است بحران قطر را حل و فصل کند»
بن سلمان اخيرا نيز در مصاحبه با شبکه «سي بي اس» آمريکا بيان کرده بود : « ايران رقيب عربستان نيست و اقتصاد ما بزرگتر است»؛ اين اظهارات گستاخانه او که نشان از غرق شدن در درياي غرور دارد وي را به تبلي تو خالي بدل کرده که مانند صدام و قذافي و امثالهم محک او با سقوطش مقارن مي شود .
اگرچه اين روحيه به طور گسترده توسط محمد بن سلمان بروز و ظهور يافته اما به مثابه آتش زير خاکستري است که اکنون شعله ور شده است؛ چنانکه از اين قبيل سخنان قبلا نيز توسط افراد مختلفي از مقامات عربستان بيان شده است. به طور مثال بندر بن سلطان در سخناني چنين اظهار داشته بود: «ما از عراقي ها نميترسيم ، چرا که ساده هستند و به راحتي مي توانيم فريبشان دهيم». هرچند قطار زمان بالاخره اين سياست نامدار را در ايستگاه محک غافلگير خواهد کرد اما اين را نبايد دست آويزي براي انفعال در برابر اظهارات گستاخانه وي قرار داد؛ چرا که صبوري در برابر چنين فرد مست قدرت و مغروري، وي را جري تر خواهد کرد.
همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد:
آخرين خبر در تلگرام
https://t.me/akharinkhabar
آخرين خبر در ويسپي
http://wispi.me/channel/akharinkhabar
آخرين خبر در سروش
http://sapp.ir/akharinkhabar
آخرين خبر در گپ
https://gap.im/akharinkhabar
بازار