اعتماد/ متن پيش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
«مشارکت» يا «تحريم»؟! دوگانهاي که اين يکي، دو دهه اخير به پرسشي اساسي در مواجهه با مقوله «انتخابات» بدل شده و اين سالها در آستانه هر بزنگاه انتخاباتي به نحوي، محور بحث و گفتوگوهاي دستاندرکاران و ناظران قرار گرفته و ميگيرد. چنانکه از يک سو، طيفي که به مشارکت انتخاباتي به رغم گرفت و گيرهاي متعدد سازوکار انتخاباتي کشور باور دارند، معتقدند «صندوق راي» يگانه راه پيگيري مطالبهها و خواستههاي جامعهاي است که اگرچه بيش از يک سده را در مسير دستيابي به مشروطه و حکومت مردمسالار پايمردي کرده اما همچنان مسيري طولاني تا رسيدن به مقصود پيشرو دارد.
پس بايد آهسته و پيوسته در اين راه پر فراز و نشيب گام بردارد و تا تحقق اهدافش از ادامه راه دست نکشد. و از ديگر سو، گروهي که به تحريميها معروفند در نقطه مقابل ايستاده و ميگويند «انتخابات» در هر شکل و سطح، «لوازمي» دارد و وقتي مشارکتجويان انتخابات و فراتر از آن حتي اعضاي شوراي نگهبان به عنوان نهاد برگزارکننده اين رويداد سياسي علنا به بعضي ضعفها و ناکارآمديهاي اين لوازم و سازوکار انتخابات معترفند، چطور ميتوان همچنان به «صندوق راي» اميد بست. در ميانه اين دو ديدگاه اما پرسشي ديگر نيز مطرح است و آن اينکه آيا بازگشت به سر خط در هر بزنگاه انتخاباتي و طرح دوباره اين پرسش اساسي مبتني بر دوگانه «مشارکت-تحريم» به نوعي مصداق آن نيست که علما «اختراع مجدد چرخ» ميخوانند؟! اينکه منطقي است فعالان و ناظران عرصه سياست، در هر بزنگاه انتخاباتي، از نو با اين پرسش مواجه شوند که آيا بايد مشارکت کرد يا خير؟! و آيا بهتر آن نيست که هر کنشگر سياسي، يک بار براي هميشه به اين پرسش، پاسخ دهد و در ادامه مسير بر پايه تصميمي که گرفته، دست به کنشگري سياسي بزند؟! يا اينکه به قول عبدالکريم سروش، اينجا در مباحث علوم انساني «حرف مرد يکي نيست»؛ اينکه ماهيت مسائل و موضوعات انساني با آنچه در علم تجربي و اثباتي، علما را از اختراع مجدد چرخ در هر نوبت بر حذر ميدارد، متفاوت است و به اين اعتبار، کنشگران سياسي اساسا بايد پس از هر کنش، منتظر واکنش مانده سپس بر پايه آنچه روبهروي خود ميبينند، مجددا دست به کنشگري بزنند؟!
اينها و پرسشهايي از اين دست، ما را در گروه سياسي روزنامه «اعتماد» بر آن داشته که با توجه به زمان ناچيز باقي مانده تا برگزاري يازدهمين انتخابات مجلس به سراغ کنشگران و تحليلگران سياسي از طيفهاي مختلف برويم تا مگر در گذر اين گفتوگوها و چالشها بتوانيم به پاسخي نسبي براي آن پرسش بنيادي يا به تعبير دقيقتر آن پرسش هميشگي عرصه انتخابات ايراني نزديک شويم: مشارکت يا انتخابات؟! آنچه در ادامه ميخوانيد، پاسخ دو فعال سياسي اصلاحطلب است به اين پرسشها. «عبدالکريم حسينزاده» نايبرييس فراکسيون اميد و رييس فراکسيون حقوق شهروندي مجلس دهم که ازجمله جوانترين نمايندگان دوره نهم و البته دهم پارلمان است و «علي تاجرنيا» عضو شوراي مرکزي حزب اتحاد ملت که از جوانترين نمايندگان دوره ششم مجلس بود.
بازار