آقای مرعشی! اصلاح‌طلبان را مردم از مجلس اخراج کردند

کيهان/ متن پيش رو در کيهان منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست سخنگوي حزب کارگزاران از طريق روزنامه دولت، براي يک‌دست شدن مجلس يازدهم مرثيه‌سرايي کرد. تشکيل مجلس تک‌جناحي و يک‌دست با هر مکانيزم پيش از هرگونه تفسير و تحليلي از اساس ناقض و مخالف فلسفه ايجاد پارلمان و دادن نمايندگي مستقيم به مردم در اين نهاد است. اين موضوع البته وقتي جدي‌تر و حياتي‌تر مي‌شود که متوجه کاهش ميزان مشارکت عمومي پاي صندوق راي و عدم وجود زمينه رقابت سياسي در انتخابات باشيم. اما فارغ از اين موضوع که خود مسئله‌اي بسيار بنيادين است، وقتي به تجربه مجالس هفتم تا نهم و البته مناسباتي که تا همين جا بين منتخبين مجلس يازدهم به وجود آمده نگاه مي‌کنيم پي مي‌بريم که اين يک‌دستي به معناي ايجاد يک صف سياسي مشترک نه تنها در هيچ کدام از اين موقعيت‌ها وجود نداشته بلکه خود زمينه‌اي شده براي افزايش چشمگير اختلافات درون‌جناحي و رقابت‌هاي داخلي اصولگرايان. اگر بخواهيم بروز اين رقابت و تکثر را در ظرف منافع عمومي و در راستاي تامين اين منافع بسنجيم، اين موضوع در کنار مسئله‌اي که قبلا از آن ياد شد يعني نقض فلسفه تشکيل پارلمان، مي‌تواند مانعي جدي در طرح و بروز ديدگاه‌هاي مختلف جامعه در سطح حاکميت و ايجاد انسداد در روابط جامعه و حکومت باشد. درباره اين يادداشت گفتني است؛ اولا انتخابات با مشارکت فعال اصلاح‌طلبان به‌ويژه کارگزاران - و آن هم در قالب چند ليست و نه يک ليست- برگزار شد و اگر مردم به اين طيف (به‌خاطر عملکرد پرخسارت‌شان) راي ندادند، حق طبيعي و حداقلي مردم است. «اين جهان کوه است و فعل ما ندا». نکند آقاي مرعشي انتظار داشته مردم پس از 3 بار اعتماد در سال‌هاي 92 و 94 و 96 که نتيجه آن در کوچک شدن سفره مردم هويداست، مجددا به اين طيف اعتماد کنند؟ اين واقعيت آنقدر بديهي و آشکار بود که برخي اصلا‌ح‌طلبان نظير محمدرضا عارف، جرئت نکردند مجددا نامزد انتخابات شوند و حتي 150 نفري هم که خاتمي خواستار نامزدي آنان شده بود، با آگاهي از انزجار مردم، به حرف خاتمي گوش نسپردند. ثانيا مجلس آتي يک‌دست نيست. از نمايندگان منفرد بگيريد تا سليقه‌هاي سياسي متعددي که در ميان منتخبان ديده مي‌شود. مگر روزنامه‌هاي زنجيره‌اي اصلاح‌طلب هر روز ادعا نمي‌کنند ميان منتخبان براي رياست مجلس، اختلاف و رقابت جدي هست؟ مردم، کدام ادعا را باور کنند؟! ثالثا مجالس هفتم تا نهم نيز برخلاف ادعا يک‌دست نبود. از جمله نشان به اين نشان که جدي‌ترين اختلاف‌ها در همين مجلس نهم درباره برجام بروز کرد. همچنين در راي اعتماد يا عدم اعتماد به وزرا نيز چنين دوگانگي بزرگي در سه دوره مورد اشاره ديده شد. در عين حال هر مجلسي اکثريت و اقليتي دارد، چنانکه مجلس ششم داراي اکثريت اصلاح‌طلب 220 نفره و اقليت 70 نفره بود و موجب سرشکستگي اصلاح‌طلبان شد، تا آن که به هنگام اعلام استعفا و تحصن، با بي‌اعتنايي مطلق مردم روبه‌رو گرديدند. و بالاخره اينکه رويکرد پارلماني، يک رويکرد درون‌ساختاري است، و حال آنکه برخي افراطيون مدعي اصلاحات، اساسا دنبال ساختارشکني بودند و اين رويکرد به بن‌بست رسيده، هيچ نسبتي با پارلمانتاريسم و کار مدني ندارد. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد