مجلس دهم از حدود و ثغور خود دفاع نکرد

شرق/ متن پيش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست مجلس دهم به گفته آقاي لاريجاني، خدماتي داشته است. حال پرسش اين است، مگر افرادي انتخاب شدند که در مهم‌ترين جايگاه مديريتي کشور؛ يعني نمايندگي مردم منفعل باشند؟ و به روزمرگي مشغول شوند؟ اين جزء وظايف ذاتي آنان بود، اما چه وظايفي داشتند که به آن عمل نکردند؟ آقاي لاريجاني گفتند قانون مجازات اسلامي دائمي ‌شد ممنون و تشکر، گفتند قانون آيين دادرسي کيفري دائمي ‌شد، ولي نگفتند زهر تبصره ماده 48 اين قانون که به گفته آقاي دکتر مصدق، معاون قضائي رياست قوه قضائيه، وهن اين قوه است چگونه وارد متن قانون شد؟ قانوني که در آغاز لازم‌الاجراشدن بدون اينکه يک روز اجرا شود، با ادعاي اصلاح و تغيير مسترد و شير بي‌يال‌ودم‌واشکمي شد که همه به آن اعتراض دارند و به گفته آقاي علي مطهري، مشخص و معلوم نشد تبصره ذيل ماده 48 و تقسيم وکلا به وکلاي مورد وثوق و وکلاي غيرقابل وثوق، چگونه در مجلس تصويب شد؟ آقاي لاريجاني نگفتند مردم دلسرد از مجلس دهم تنها به 56 نفر از نمايندگان آن رأي دادند، آن هم در شهرهايي که مناسبات قومي و قبيله‌اي حاکم است و در شهري مثل تهران حتي يک نماينده از نمايندگان مجلس دهم رأي نياورد؛ يا ردصلاحيت شدند يا مانند دکتر علي نوبخت، رئيس کميسيون بهداشت، دور نمايندگي مجلس را خط کشيدند يا با اقبال مردم روبه‌رو نشدند. همين مردم تهران در انتخابات مجلس دوم در دهه نخستين انقلاب که جمعيت شهر کمتر از يک‌چهارم امروز بود، آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني را با بيش از 000/800/1 رأي به‌عنوان نفر اول به مجلس فرستادند و در مجلس يازدهم با افزايش چندبرابر جمعيت به منتخب اول شهر؛ يعني آقاي قاليباف 000/200/1 نفر اقبال نشان دادند، اين عدم اقبال مردمي به کانديدا و نمايندگان برمي‌گردد به نحوه عملکرد نمايندگان که در مجلس دهم به نهايت رسيد. رئيس مجلس دهم در نطق خود از توفيقات مجلس دهم گفتند، اما نگفتند همين مجلس حتي نتوانست به مهم‌ترين وظيفه ذاتي خود، يعني به لايحه آخرين بودجه‌اي که در آن مطرح شد رأي دهد و اين لايحه در جايي ديگر نهايي شد، حال اينکه رئيس‌جمهور در موعد قانوني، يعني نيمه آذرماه لايحه بودجه را به مجلس ارائه کردند، نه مانند آقاي احمدي‌نژاد که در وقت‌هاي پاياني يا اضافي مجلس لايحه را تقديم مجلس مي‌کردند. آقاي لاريجاني نگفتند که سرپل‌هاي بررسي لوايح و طرح‌هاي مجلس در خارج از مجلس دهم به نهايت رسيد تا جايي که مجلس قادر نبود نرخ بنزين را که رئيس‌جمهور از مجلس خواسته بود اصلاح کند و اصلاح نکردند تا يک مرجع ديگر به مراجع در رديف مجلس اضافه شد. کاش آقاي لاريجاني به نطق‌هاي پاياني اين چند روز مجلسيان گوش مي‌دادند که با دلي پر آه و حسرت نگفتني‌هايي را گفتند که اگر از ابتدا مي‌گفتند به فرض که مانند آقاي دکتر محمود صادقي محکوم به زندان مي‌شدند، بهتر از آن بود که مانند بعضي نمايندگاني که احکام محکوميت فساد مالي و اقتصادي داشتند، اما در نطق‌ها خود را علمدار مبارزه با فساد معرفي و به گفته سعدي بزرگوار در نبود دلايل قوي و معنوي رگ‌هاي گردن خود را به حجت قوي کردند. مجلس دهم يکسره کارنامه غيرقابل دفاعي ندارد که آنچه داشت وظيفه بود، هرچند در ادامه با انواع و اقسام دخالت‌ها و اقدامات بعضا غيرقانوني که مجلس را عملا به ضعف و فتور کشاند روبه‌رو بود، اما شوربختانه اينکه مجلس از حدود و ثغور خود دفاع نکرد و همين در رزومه مجلس دهم باقي خواهد ماند که منفعلانه در قبال هجمه‌ها عقب‌نشيني کرد. حال نگاه‌ها به مجلس يازدهم است؛ مجلسي که از بهار آن پيداست با وجود يکدستي، دچار چنددستگي است و اين چنددستگي با تأسف در يک اردوگاه است و هميشه بايد از يک‌دستگي ترسيد که خروجي آن چنددستگي در خانه خودي است. #باهم_شکستش_مي‌دهيم ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد