سرمقاله خراسان/ تکرار طرح 2017 آمریکا در عراق

خراسان/ « تکرار طرح 2017 آمريکا در عراق » عنوان يادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم امير مسروري است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: در سال 2017 آمريکا با ارائه طرحي سري بر آن شد تا انتخابات 2018 عراق تحت هيچ شرايطي برگزار نشود. اين طرح کاخ سفيد به دنبال نا امن سازي عراق بود و در نهايت تبليغات گسترده اي صورت گرفت که عراق نا امن است و در ناامني نمي توان انتخاباتي برگزار کرد و در نتيجه با برگزار نشدن انتخابات و به نتيجه نرسيدن تشکيل کابينه، دولت موقت تشکيل شده و با تغيير قانون اساسي زايش عراق جديد با متد آمريکايي را شاهد هستيم. در چنين شرايطي بغداد با همکاري محور مقاومت تحت هر شرايطي مجموعه عمليات هاي دنباله دار و سريالي تنبيه داعش و آزادسازي شهرها را در اين کشور اجرا کرد که موجب نابودي داعش در سال 2018 و قبل از برگزاري انتخابات مجلس عراق شد. اعلام پيروزي عليه داعش آن قدر اهميت داشت که آمريکايي ها حاضر نبودند اين پيروزي را تحت هيچ شرايطي پوشش دهند. در نهايت با برگزاري انتخابات مجلس، دو طرح ضميمه اي کاخ سفيد دردستور کار ارتش و سفارت آمريکا در عراق قرار گرفت. تشکيل نشدن دولت و فروپاشي آن تحت هر شرايطي دو طرح ضميمه اي بود که سرويس اطلاعاتي آمريکا براي شرايط بحراني عراق در نظر گرفته بود؛ با تشکيل «کتله اکبر»يا «فراکسيون بزرگ تر پارلماني» طرح اول ناکام ماند و گروه هاي سياسي از جمله بيت شيعه بر سر حضور عادل عبدالمهدي بر کرسي نخست وزيري اجماع کردند و نگذاشتند فرايند تشکيل دولت طولاني شود. سپس طرح بعدي با عنوان «جوکر» ها در دستور کار قرار گرفت که به فروپاشي دولت عبدالمهدي منجر شد که در نهايت با انتخاب الکاظمي به کرسي نخست وزيري اين طرح نيز ناکام ماند. در چنين شرايطي شاهد بازگشت موج جديدي از حضور داعش در غرب، نواحي شمالي و شرق عراق به واسطه کنش هاي سياسي در بغداد هستيم. موجي که مي رفت حتي شهرهاي مهم و راهبردي فلوجه، تکريت، سامرا و حتي بيجي بار ديگر در اختيار داعش قرار گيرد و شاهد سقوط اين شهرها باشيم. کارشناسان معتقدند اين موج جديد حضور داعش در مناطق شمالي و حتي غربي به سبب طرح جديد آمريکا و به روزرساني طرح 2017 آن ها در عراق است. همان طور که در سال 2017 تلاش آمريکا براي برگزار نشدن انتخابات مجلس و تشکيل دولت موقت و در نتيجه تغيير قانون اساسي بود، در طرح جديد که مشکلات طرح اوليه را ندارد قرار است عراق ناامن باشد. عراق ناامن ديگر توان برگزاري انتخابات مجلس را ندارد. کما اين که توافقات سياسي براي انتخاب الکاظمي مبتني بر پيشينه وي در رياست کرسي سرويس اطلاعاتي عراق و تسلطش بر اقوام و عشاير اين کشور و در نتيجه قدرت الکاظمي بر برگزاري انتخابات زودرس پارلماني بود. در صورتي که آمريکايي ها طرح 2017 را به روزرساني کرده باشند و قرار بر انتخابات زودتر از موعد در عراق باشد، چند هفته آينده موجي از ناامني هاي امنيتي و نظامي در عراق را شاهد هستيم که مي تواند براي عراق و حتي محيط پيراموني اش دردسر آفرين باشد، اما اين طرح چند باگ طرح گذشته را بايد از بين برده باشد: الف) مرجعيت در طرح قبلي مرجعيت عراق ناديده گرفته شده بود. بر همين اساس در مدل بحراني عراق حذف مرجعيت سبب خطاي راهبردي آمريکايي ها در طرح ريزي بود. عنصري که موجب شد بازيگر مهمي چون الحشدالشعبي به وجود آيد و مسير تحولات عراق را تحت تاثير خود قرار دهد. برهمين اساس آمريکايي ها در طرح جديد احتمالا به اين موضوع فکر خواهند کرد . کما اين که در چند روز گذشته شاهد موجي از تخريب وجهه مرجعيت و حتي گروه هاي وابسته به آنان توسط شبکه هاي سعودي و وابسته به آمريکا در منطقه بوديم. ب) محور مقاومت آمريکايي ها تصور مي کردند بغداد تنهاست. حتي در تامين تسليحاتي اين کشور با احتياط عمل مي کردند و بغداد در شرايطي حتي به گلوله هاي سلاح هاي انفرادي نياز جدي داشت. ياري رساندن محور مقاومت و همکاري گسترده اين محور با دولت عراق موجب شد تا جشن پيروزي عليه داعش زودتر از تصور آمريکايي ها برگزار شود. قطع همکاري ميان محور مقاومت در غرب با کاناليزه کردن داعش در اين منطقه و ايجاد فتنه هاي قوميتي در شرق بخشي از هدف واشنگتن درباره ناامن سازي عراق است. در اين بين شهادت سردار سليماني و سردار ابومهدي المهندس موجب شد طرح هايي که پيشتر در اختلاف افکني ميان مردم ايران و عراق برنامه ريزي شده بود ناکام بماند. بايد ديد طرح جديد آمريکا در اين حوزه چه بخش هايي را ترسيم کرده و قرار است چه نقشي در مقابل محور مقاومت ايفا کند. ج)بيت شيعه و احزاب سياسي هرچند در عراق 72 ملت، احزاب سياسي از جايگاه مهمي برخوردار هستند و گروه هاي سياسي داراي پايگاه مهم اجتماعي اند اما آن چه قدرت را در عراق بالانس و تنظيم مي کند «بيت شيعه» و «کتله اکبر»يا «فراکسيون بزرگ‌تر پارلماني» است. عنصري که حتي از سهم خواهي اکراد در تجزيه عراق کاسته و آن ها را در فعاليت پارلماني با اهداف بغداد هم راستا ساخته است. آمريکايي ها تصور نمي کردند در سال 2017 و 2018 گروه هاي سياسي عراق که بعضا اختلافات بسياري دارند بر سر منافع ملي عراق توافق خواهند کرد. بنابراين به دنبال اين خواهند بود تا اين باگ را رفع کنند. کما اين که در يک سال گذشته تلاش بسياري شد در ماجراي جوکر ها و ايجاد هيجان هاي اجتماعي عليه احزاب و گروه هاي سياسي مستقر در عراق ، آتش فتنه شعله ور شود که با هوشمندي گروه هاي سياسي ناکام ماند. به نظر مي رسد بررسي شواهد و مدارک حاکي از بازتکرار سناريوي 2017 در عراق به شيوه جديد توسط آمريکايي ها در ماه هاي آينده خواهد بود. ماه هايي که مي تواند مشخص کند عراق در کجاي منطقه و در چه نقطه اي بايستد. آيا عراق به يک بازيگر مستقل و بازي ساز تبديل شود يا همچون ديگر کشورهاي حاشيه خليج فارس به يک عنصر وابسته تبديل شود.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar