سرمقاله خراسان/ از قوانین ثابت کرونا واقعا بترسیم

خراسان/ « از قوانين ثابت کرونا واقعا بترسيم » عنوان يادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سيدصادق غفوريان است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: جمله «ول کن بابا حوصله داري» را اين روزها کمتر مي شنويم. طبيعي است آمار و عددهاي ترسناک کرونا تا حدودي «ماسک» را به صورت مردم بازگرداند، اما افزايش تعداد مبتلايان جديد و پيشي گرفتن آمار بستري نسبت به ترخيصي ها در برخي استان ها از جمله در پايتخت، موج نگراني از تداوم و گسترش تبعات منفي اين ويروس خشن در فرسايش بخش درمان و نارسايي ها در اقتصاد را افزايش داده است. با گذشت بيش از چهارماه از اعلام رسمي ورود اين ويروس به کشور، برخلاف تصور و گفته هاي برخي که براي وضعيت کرونا در کشور دوره هاي زماني مختلف و موعد مهار پيش بيني کردند يا مي کنند، اما اين ويروس چندان علاقه اي به دسته بندي و اين پيش بيني ها ندارد و ظاهرا که ساز ناکوک خودش را مي نوازد و رقص کنان بر جان و روان جامعه مي تازد. اما از آن چه در چند ماه گذشته بر سر جهان آمده است، مي توان دريافت که اين ويروس براي خودش قواعد و قوانيني قائل است که ما به ناچار بايد به آن تمکين کنيم. يک: نه به دوگانه جان يا نان اساساً تئوري يک سونگري به ابعاد و نيازهاي انسان نه تنها در پيشامد ها که در تمامي ساخت هاي زيست او امري متوهمانه به نظر مي رسد. انسان به همان ميزان که داراي ابعاد معنوي است به همان اندازه نيز زيست مادي و "اين جهاني" متوجه اوست. در واقع دسته بندي جان يا نان در هفته‌هاي نخست محدوديت هاي کرونايي، ناخودآگاه بسياري از ذهن ها و احتمالاً تدابير را دچار ترديد و ابهام کرد به طوري که اتخاذ روند هاي کند در سياست گذاري ها در آغاز راه شايد نتايج همين ترديدها بود چرا که مسئولان خود را در برابر اين پرسش اساسي مي ديدند که در مقابله با کرونا به کدام سو بايد رفت؛ جان يا نان؟ اما با گذشت زمان و تجربه گام به گام حوزه اروپاي اول اين امر بيشتر ثابت شد که مي توان به گونه اي با تدبير عمل کرد که هم رعايت جان کرد و هم هوادار نان بود. بنا براين نخستين قانون کرونا همين است که نگاه صفر و يکي و غش کردن به يک سوي ماجرا در دوران کرونا جز عقب ماندگي و فرسايش جامعه رهاورد ديگري نخواهد داشت. دو : کرونا بي قرار است اواسط ارديبهشت رئيس جمهور چين در شهر ووهان (مبدأ صدور کرونا) حاضر شد و رسماً اعلام کرد کرونا در چين مهار شده است. اما با گذشت زمان نه تنها خبري از مهار نبود بلکه شيوع اين ويروس دست کم در چند روز گذشته چندين محله پکن را در قرنطينه اجباري فرو برده است. نمونه بومي اين ماجرا پيش بيني ۲۳ فروردين معاون کل وزير بهداشت بود که اعلام کرد احتمالاً تا آخر ارديبهشت مي‌توانيم شيوع ويروس را مهار کنيم. اين نوع مواجهه با کرونا قطعاً ناشي از نبود تجربه زيستي با اين ويروس بود که شايد همين پيش‌بيني‌ها تبعات ناخوشايندي را نيز متوجه جامعه کرد. چنانچه از اوايل خرداد و هنگامي‌که خوزستان در شرايط قرمز کرونا قرار گرفت يکي از نمايندگان اين استان معتقد بود طرح اين مسئله که گرما دشمن کروناست، مردم خوزستان را تا حدود زيادي در وضعيت بي توجهي به پروتکل‌ها قرار داد. پس کرونا بي قرار است اين ما هستيم که بايد خودمان را مجهز کنيم. سه : سايه سنگين بر روح و روان جامعه در کنار تمامي آن چه ذکرش آمد اين قانون سوم کرونا شايد دردناک تر از ديگر موارد به حساب آيد. وقتي روح و روان جامعه به دليل محدوديت هاي اجتماعي و اقتصادي مشمول دوره‌اي از زمان شود احتمالاً التيام آن نيز زمان بر خواهد بود. اما آيا نمي‌توان با اتخاذ مجموعه‌اي از تدابير از سوي حاکميت و همچنين اراده جمعي بر آن فائق آمد؟ به نظر مي‌رسد با تجديد نظر در نوع رفتارهاي اجتماعي مان همچون رعايت انصاف و رحم به يکديگر در اين شرايط سخت، مي توان از حجم ناآرامي‌هاي روحي و رواني کاست و در بخش حاکميت کلان نيز با اتخاذ سياست ها و مديريت کارآمد روزها و آينده بهتري را به انتظار نشست.

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar