نماد آخرین خبر
  1. برگزیده
تحلیل ها

سرمقاله کیهان/ چرا از خودتان مایه نمی‌گذارید؟!

منبع
کيهان
بروزرسانی
سرمقاله کیهان/ چرا از خودتان مایه نمی‌گذارید؟!
کيهان/ « چرا از خودتان مايه نمي‌گذاريد؟! » عنوان يادداشت مدير مسئول روزنامه کيهان، حسين شريعتمداري است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: ديروز آقاي ظريف که براي گزارش کار وزارت امور خارجه کشورمان در جلسه علني مجلس شوراي اسلامي حضور يافته بود، به مسائل و موضوعاتي اشاره کرده و درباره آنها توضيح داد که بعضاً يکصد و هشتاد درجه با واقعيات فاصله داشت! جناب ظريف بسياري از اقدامات وزارت خارجه را مورد تائيد رهبر معظم انقلاب معرفي کرد که تيتر يک کيهان امروز با عنوان «راستي‌آزمايي اظهارات ظريف در مجلس» به فاصله ميان ادعاي ايشان با واقعيات اختصاص دارد و از اين روي در وجيزه پيش‌روي سخن ديگري در ميان است. بخوانيد! ۱- اگر آقاي ظريف اقدامات و عملکرد وزارتخانه تحت مسئوليت خود را قابل دفاع مي‌دانند چرا از خودشان مايه نمي‌گذارند و با ارائه اسناد متقن و دلايل محکم از آن دفاع نمي‌کنند؟ و چنانچه عملکرد وزارت خارجه را نا‌موفق ارزيابي مي‌کنند چرا آن را به حضرت آقا نسبت مي‌دهند؟! يعني دقيقاً همان راهکاري که جناب رئيس‌جمهور نيز بارها براي توجيه ناکارآمدي‌هاي دولت به آن متوسل شده‌اند! ۲- نگارنده با اهانت برخي از نمايندگان به جناب ظريف و دروغگو ناميدن ايشان موافق نيست ولي تاکيد حضرت آقا بر صادق و شجاع بودن ايشان نيز نمي‌تواند نشانه عملکرد قابل‌قبول وزارت خارجه باشد، چراکه يک انسان مي‌تواند مؤمن و راستگو و حتي شجاع باشد ولي در مسئوليتي که بر عهده گرفته کارآمد نباشد و مثلاً به راحتي سرش را کلاه گذاشته و فريبش بدهند يعني همان ترفندي که آمريکا در مقابل تيم مذاکره‌کننده کشورمان به کار گرفت و برجام سراسر خسارت و فاجعه را به آنان تحميل کرد. به عنوان مثال -و فقط يکي از ده‌ها نمونه ديگر- حضرت آقا در آغاز سال ۹۴ تأکيد فرمودند که؛ لغو تحريم‌ها پس از اجراي توافق، خدعه آمريکايي است ولي آقايان همه امتيازها را دادند و درمقابل وعده نسيه لغو تحريم‌ها را گرفتند و نتيجه آنکه نه فقط تحريم‌ها لغو نشد بلکه ده‌ها تحريم ديگر هم به آن اضافه شد! و بي‌توجهي تيم مذاکره‌کننده کشورمان به هشدار حضرت آقا باعث شد آمريکا کلاه گشادي را که تدارک ديده بود به آساني بر سر تيم مذاکره‌کننده مؤمن و شجاع و راستگوي کشورمان بگذارد! يعني بازهم به توصيه رهبري که فريب لبخند دشمن را نخوريد توجه نکردند و شد آنچه نبايد مي‌شد! و يا حضرت آقا ۱۱ شرط براي توافق تعيين و ابلاغ فرمودند، آقايان به کداميک از آنها عمل کرده‌اند که حالا ناکامي و ناتواني خود را به حساب حضرت ايشان مي‌نويسند؟! آقاي ظريف! چرا نمي‌فرمائيد که حضرت آقا با صراحت اعلام کرده بودند به مذاکره با آمريکا خوشبين نيستند و نگران خدعه و نيرنگ آنها هستند؟! و آقايان امضاي کري را تضمين مي‌دانستيد! و يا مگر نفرمودند «من به برجام به صورتي که عمل و محقق شد اعتقادي نداشتم و اين را به رئيس‌جمهور و وزير خارجه هم گفتم»؟ چرا نمي‌فرمائيد حضرت آقا به شما چه گفتند؟! و يا... نمونه‌هاي ديگر را در گزارش تيتر يک کيهان امروز بخوانيد. ۳- آقاي ظريف فرموده‌اند «من هيچ‌گاه مسائل داخلي را به خارج نبردم»! بديهي است که معتقد نيستيم جناب ظريف به منافع ملي پشت کرده‌اند و نگارنده حتي در مصاحبه با واشنگتن‌پست گفته بودم که يک موي ظريف را با تمامي اعضاي تيم‌هاي مذاکره‌کننده ۱+۵ نيز عوض نمي‌کنيم ولي متأسفانه ايشان در جريان سفر به نيويورک براي شرکت در شصت و نهمين نشست مجمع عمومي سازمان ملل متحد (مهرماه ۹۳) در مصاحبه با شبکه تلويزيوني PBS آمريکا که در محل شوراي روابط خارجي آمريکا صورت گرفته بود در پاسخ به اين سؤال خبرنگار (هاله اسفندياري جاسوس سيا) که پرسيده بود «آيا شکست در مذاکرات هسته‌اي بر سياست خارجي ايران تأثيرگذار خواهد بود؟» مي‌گويد «بي‌ترديد، همين‌طور است زيرا ما روندي را شروع کرده‌ايم که هدف از آن تغيير فضاي سياست خارجي کشور است. اگر با وجود تلاش‌هاي ما براي تعامل، اين تلاش‌ها بي‌نتيجه بماند، مردم ايران اين فرصت را خواهند داشت تا ۱۶ ماه ديگر که انتخابات پارلماني در ايران برگزار مي‌شود، به اين عملکرد ما (با آراي خود) پاسخ دهند... حالا هم کساني هستند که نمي‌خواهند هيچ‌گونه توافقي حاصل شود... به نظر من، در انتقال پيامي که جامعه بين‌المللي و به‌ويژه غرب مي‌خواهد به ايران منتقل کند بايد بسيار دقت کند... من فکر مي‌کنم مردم ايران پاسخ خود را در صندوق‌هاي رأي نشان خواهند داد.»! جناب ظريف! انتخابات پارلماني ايران چه ربطي به آمريکا دارد که مي‌فرمائيد اگر در توافق به نتيجه نرسيد، رقباي سياسي شما در ايران مجلس را در اختيار مي‌گيرند؟! آيا اين سخن جنابعالي کشاندن مسائل داخلي ايران به کشورهاي بيگانه، آنهم آمريکا نيست؟! آقاي ظريف! جنابعالي پيش از اين هم در آن هنگام که آقاي‌روحاني به عنوان دبير شوراي عالي امنيت ‌ملي در دولت اصلاحات مشغول مذاکره با طرف غربي بود طي سخناني که فيلمش سال‌ها بعد منتشر شد خطاب به البرادعي دبيرکل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي‌ فرموده بوديد: «بسياري از کانديداهاي رياست جمهوري از شکست مذاکرات ما سود مي‌برند. آنها موفقيتي در اين گفت‌وگوها نمي‌بينند و از طرفي آنها آدم‌هاي پرنفوذي هستند. اعتبار اروپايي‌ها و مذاکره‌کنندگان ايراني هردو در ايران از دست رفته است»! چرا انتخابات رياست جمهوري ايران را با «اعتبار اروپايي‌ها و مذاکره‌کنندگان ايراني» گره زده بوديد؟! و اين نمونه‌ها با ادعاي جنابعالي که مي‌فرمائيد «من هيچ‌گاه مسائل داخلي را به خارج نبردم»! چگونه قابل جمع است؟! ۴- درباره تائيد -البته مشروط- رهبر معظم انقلاب از دولت و تيم مذاکره‌کننده بايد گفت حضرت ايشان از همه دولت‌ها حمايت کرده و مي‌کنند و در همان حال نظرات خود را علناً و در مواردي به طور خصوصي به دولتمردان ابلاغ مي‌فرمايند و بسيار بديهي و طبيعي است که به عنوان مثال، وقتي تيم‌کشورمان براي مذاکره رفته است تضعيف آنها، تضعيف نظام و باعث سوءاستفاده دشمنان خواهد بود. حضرت ايشان توصيه‌هاي ضروري و هشدارهاي لازم را ارائه مي‌فرمايند و اما براي ارزيابي نتيجه بايد آنچه انجام گرفته را با آنچه حضرت آقا در نظر داشته و رسماً اعلام کرده‌اند به مقايسه نشست و چنانچه دو سوي اين مقايسه يکسان نبود، به حکم عقل و علم و منطق نمي‌توان نتيجه را به حضرت ايشان نسبت داد. حضرت آقا در همين زمينه مي‌فرمايند: «... خب شما چشم و گوش داريد. نامه‌اي که من نوشتم را ببينيد. ببينيد تصويب برجام چه شکلي بوده و چه شرايطي داشته است. اگر آن شرايط اعمال نشد وظيفه رهبري اين نيست که بگويد برجام نبايد باشد. عقيده من اين است که رهبري در زمينه‌هاي اجرايي نبايد ورود کند مگر جايي که به حرکت کلي انقلاب مربوط است. من به برجام به صورتي که عمل و محقق شد اعتقادي نداشتم و اين را به رئيس‌جمهور و وزير خارجه هم گفتم.». ۵- و بالاخره حضرت آقا، مراد، رهبر، جان و جان‌مايه نزديک به يک ميليارد مسلمان و صدها ميليون انسان پاکباخته در سراسر جهان هستند. در استناد به اين ذخيره الهي که متعلق به همه مظلومان و محرومان عالم و مخصوصاً نقطه اميد و تکيه‌گاه امت فراگير اسلامي است ‌اندازه نگه‌داريد و احتياط کنيد.