ابتکار/ « چالش مجلس با دولت » عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار نوشته جلال خوش چهره است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
تصور کنيد طرح سوال مجلس از رئيس جمهوري به استيضاح و سرانجام برکناري او از اين مسند بينجامد. در اين کار همه کساني که بر کرسيهاي مجلس يازدهم نشستهاند آنچه در توشه نقد، اتهام، استهزاء و توهين داشتهاند هزينه کرده و اکنون، خود ماندهاند و پشته مشکلات کشور. آيا در اين صورت باز هم ميتوان براي مشکلات فوري و آتي، مثل حالا شعار داد و دل خوش کرد به رفتاري که به زعم برخي، کارکرد سوپاپ اطمينان را در برابر مطالبات مردم دارد؟
جلسه يکشنبه 15 تير99 مجلس ميتواند به مثابه آتش تهيه طرح پرسش از رئيس جمهوري تعبير شود که در آن ترجيح برخي نمايندگان، استيضاح «حسن روحاني» است. گفته شده چهارشنبه (18 تير) طرح سوال از رئيسجمهوري از سوي هيئت رئيسه مجلس اعلام وصول ميشود. شمار امضاء کنندگان طرح ميان 110 تا 200 نفر تخمين زده شده است. درصورت اعلام وصول از سوي هيئت رئيسه، حسن روحاني 30 روز فرصت دارد که در صحن مجلس حاضر شده و به پرسشها پاسخ دهد. پرسشها درمجموع همانهايي است که «محمد جواد ظريف» وزير امور خارجه يکشنبه گذشته بهگونهاي غيرمتعارف و در تندگوييهاي برخي نمايندگان شنيد و خواست پاسخ دهد اما اوضاع به گونهاي ديگر رقم خورد.
مجلس يازدهم ميخواهد در اندازه بزرگترين منتقد دولت جلوه کند. در اين کار ايرادي نيست اگر جدا از مجموع انتقادها و مخالفتها، داراي ايده قدرتمند، سازمانيافته و معتبر در خدمت به جلب اعتماد عمومي باشد. نقد و مخالفت، سادهترين رفتار است. سختي کار، ارائه راه حل و در اين حال مسئوليتپذيري در قبال آن است. مشکلات پيچيده اقتصادي و سياسي کشور راهحلهاي واقعي و بيگانه با شعارهاي انتزاعي ميطلبد؛ راهحلهايي که وزير امور خارجه در جلسه يکشنبه کوشيد از آنها بگويد اما کمتر کسي حاضر به شنيدن آن شد. ظريف همه تلاش خود را کرد تا بگويد نبايد با تنگنظري در ساختار تصميمسازي حاکميتي به کوتاه بيني مهلک در اين کار دچار شد. او به عنوان يک ديپلمات موفق و شناخته شده در جامعه بينالمللي با اشاره به دستاورد خود در جلسه اخير شوراي امنيت سازمان ملل متحد، براين مهم تاکيد کرد که عنصر عقلاني و واقعي به عنوان ابزار ملي حل اختلافها به جاي شعار ميتواند در خدمت به امنيت و منافع ملي عمل کند. او اصرار داشت؛ در اين بزنگاه که نظام بينالملل و سياست خارجي به عنوان يک متغير اصلي در مسائل جاري کشور عمل ميکند، لازم است واقعيتها و نه ترجيحات ذهني در دستور کار قرار گيرد. بسنده کردن به برخي جملات شيرين و بدون پشتوانه به مثابه ناديده گرفتن رابطه هندسي ميان حمايت از يک ايده و نيروي دفاع از آن ايده است.
پرسش از رئيسجمهوري و بالا بردن شدت آن تا استيضاح او براي صاحبان کرسي مجلس يازدهم سخت نخواهد بود؛ اگر حسن روحاني نتواند نزد مجلسيان و مهمتر از همه، افکار عمومي به روشني بگويد که آيا دولت او به عنوان يک هويت سازمان يافته و برخاسته از آراء مردم توانسته در تحقق شعارهاي خود به راحتي عمل کند؟ اختيارات و توان تصميمسازيهاي آن در برخورد با موانع ريز و درشت چه ميزان بوده است؟ آيا ظرفيتي براي دولت در فعال کردن سه عنصر خواستن، توانستن و اراده، وجود داشته يا اينکه موانع پيش رو، قدرتمندتر از عناصر يادشده در ارزيابيها عمل کرده است؟ متغير عوامل بيروني در عملکردهاي دولت چه ميزان موثر بوده و برخي عوامل داخلي تا چه اندازه نقش جاده صافکن عوامل بيروني را در اين ميان به عمد يا سهو به عهده داشتهاند؟
سرانجام چالش نابهنگام مجلس با دولت هنوز در پرده است اما لازم است ترجيح همگان در بزنگاه کنوني، مشارکت در ايجاد فهم مشترک از امنيت عمومي و منافع ملي باشد تا مخالفتخوانيهايي که نصيب روشني براي برون رفت کشور از مشکلات ندارد. پرسش و حتي استيضاح حق مجلس است اما با چه نيت، چه ابزار و چه هدفي؟
بازار