فراکسیون اکثریت در هزارتوی جنگ قدرت

ابتکار/متن پيش رو در ابتکار منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
در شرايطي که در غياب حضور مناسب اصلاحطلبان و البته دلسردي بدنه اجتماعي آنها از راي دادن و کاهش قابل توجه مشارکت انتخاباتي، اصولگرايان اکثريت قريب به اتفاق کرسيهاي مجلس شوراي اسلامي را از آن خود کردند و با شعار «مجلس انقلابي» به بهارستان رفتند، اما رويدادهاي سه ماهه شروع مجلس نشان ميدهد که مجلس نشينان دوره سيزدهم، عليرغم برچسب واحد اصولگرايي، در نقاط گوناگوني از اين طيف قرار دارند و در بسياري موارد دچار اختلاف هستند. نمونه بارز اين ماجرا اما در عدم شکلگيري فراکسيون اکثريت مجلس مطرح است که با يکنواختي جريان سياسي مجلس آسان نمود اول، اما گويا افتاد مشکلها!
درحالي که پيشنهاد تشکيل فراکسيون «عدس و پياز» مطرح ميشود، فراکسيون حداکثري« انقلاب» اندر خم يک کوچه است و هنوز خبري از انتخاب رييس اين فراکسيون نيست. خبرآنلاين در گزارشي نوشت: درست است که پارلمانها ساز و کار تقنيني و نظارتي دارد اما هرچه باشد در گام اول به عنوان سياسيترين رکن يک حکومت معنا پيدا ميکند. نهادي که روي انگشت احزاب و جريانهاي سياسي ميچرخد و معادلاتش را هم سياسيون پشت پرده و پارلمانتاريستهاي وسط گود رقم ميزنند؛ فراکسيونهاي سياسي هم بازيگرداناني هستند که در اين معادلات نقش پررنگي را به عهده دارند.
«ديالمه»، «زنان»، « قرآن و عترت »، «ورزش و جوانان»، «محيط زيست» و .. شايد چندين فراکسيون ديگر را هم بتوان ليست کرد که از سه ماه پيش تا امروز در جريان روي کار آمدن مجلس يکدست اصولگراي يازدهم خبر تشکيل شدنشان فضاي مجازي و رسانهاي را پر کرده است اما هنوز از تشکيل فراکسيونهاي سياسي خبري نيست؛ هرچند پيش از انتخابات ۲ اسفند وضعيت و ترکيب مجلس يازدهم مشخص بود و همه ميدانستند اين مجلس با اين ترکيب يک فراکسيون سياسي بيشتر نخواهد داشت و نهايتا اگر فراکسيون ديگري هم از جنس سياست بخواهد تشکيل شود ذيل آن صورت ميگيرد اما به نظر ميرسد اهالي آن همچنان در حالت خوف و رجاء به سر ميبرند و درحالي که پيشنهاد تشکيل فراکسيون «عدس و پياز» مطرح ميشود، فراکسيون حداکثري «انقلاب» اندر خم يک کوچه است و بلاتکليفي از ظواهرش هويدا است.
وزنکشي در ميدان فراکسيون اکثريت
ماجراي تشکيل فراکسيون انقلاب و حرف و حديثهايش قبل از آن که مستاجران جديد در ساختمان هرمي بهارستان ساکن شوند مطرح بود؛ فراکسيوني که نزديک به ۲۰۰ عضو دارد و قرار است حرف اول را در پارلمان بزند؛ هرچند عزمها براي تشکيل اين فراکسيون جزم بود اما بعد از انتخابات هيات رئيسه و تقسيم غنائم مجلس يازدهم بازي در صفحه فراکسيون اکثريت هم تغيير کرد. محمدباقر قاليباف که با تلاش همين فراکسيون در راس قوه مقننه نشست يکي از افرادي بود که اسمش براي رياست فراکسيون انقلاب مطرح شد؛ از سوي ديگر مرتضي آقاتهراني، حميدرضا حاجيبابايي و عليرضا زاکاني هم در زمره افرادي بودند که بدشان نميآمد اين کرسي در اختيار آنها قرار بگيرد.
البته در ميان گمانهزنيها نام ميرسليم، رضا تقوي و نيکزاد هم به گوش ميرسيد اما حداقل درمورد ميرسليم بعد از اتفاقات هيات رئيسه و افشاگريهايش درباره قاليباف چندان تمايلي براي کرسي رياست فراکسيون نداشت اما اين عدم تمايل درباره دو گزينه ديگر مطرح نبود و حتي رضا تقوي به عنوان نمايندهاي از جامعه سنتي اصولگرايان و رئيس سني مجلس يازدهم تصور آن را داشت که به حکم ريش سفيدي هم که شده او به عنوان رئيس اين فراکسيون انتخاب شود؛ اما همانطور که از همان روزهاي اول هم پيشبيني ميشد دايره اختلافات بيشتر شد و رفتارهاي جزيرهاي هم به موازاتش در زير پوست مجلس قوت گرفت.
حالا از يک سو قاليباف و حاميان او ميخواهند سرليست اصولگرايان را به قدرت بلامنازع پارلمان تبديل کنند از سوي ديگر عليرضا زاکاني که با کنارگيري از رياست مجلس، قاليباف را مديون خود ميداند و حتي نشستن بر کرسي رياست مرکز پژوهشها را همه حق و حقوقش نميداند و ميخواهد از اين ميدان مجلس يازدهم سهم بيشتري داشته باشد و البته از آنجا که فوت و فن بازيهاي پارلماني را هم ميشناسد از همه ابزاري که در دست دارد در مقابل تازهواردهاي مجلس يازدهم استفاده ميکند تا به مقصودش برسد مانند همان زمان که تاجگردون را از ليست نمايندگان خط زد يا با رو کردن به موقع کارتهايش توانست سکان مرکز پژوهشها را نيز به دست خود بگيرد. حميدرضا حاجي بابايي هم که در طول چهارسال گذشته رياست فراکسيون اصولگرايان را به عهده داشت خود را بيشتر از هر کسي ديگر مستحق اين کرسي ميداند.
دعواي قدرت در پارلمان
هرچند کشمکش ميان داعيهداران کرسي رياست فراکسيون انقلاب داغ است اما اين همه ماجرا نيست بلکه بدنه فراکسيون يا بهتر بگوييم مجمع عمومي آن تمايلي براي قدرت گرفتن دوباره اين افراد ندارند و معتقدند هر فردي يک سهم ميتواند داشته باشد اين نگاه آنقدر در ميان اعضاي اين فراکسيون پررنگ بود که در جريان انتخاب اعضاي شوراي مرکزي محمدباقر قاليباف و عليرضا زاکاني راي لازم را بدست نياوردند و از قرار گرفتن در حلقه شوراي مرکزي بازماندند به طوري که به گفته بعضي از اعضاي اين فراکسيون زاکاني تنها ۸ راي به دست آورد.
در اين ميان مالک شريعتي از نزديکان زاکاني و محسن پيرهادي از نزديکان به قاليباف نيز راي لازم را به دست نياوردند و اين نشان ميدهد همقطاران تابلوي ايست را مقابل فتح پله پله کرسيهاي پارلمان مقابل اين دو مهره گرفتهاند.
البته اين پايان کار نيست و از آنجا که طبق اساسنامه اين فراکسيون افرادي که براي شوراي مرکزي انتخاب نشدند از کانديداتوري براي کرسي رياست منع نشدهاند بعيد نيست اين دو مهره در اين عرصه وارد شوند و بخت خود را براي تصاحب کرسي ديگر امتحان کنند. البته از رايي که براي آنها ثبت شد بعيد است مجلس يازدهميها تمايل داشته باشند زير پرچم قاليباف يا زاکاني براي رياست فراکسيون جمع شوند.