انتخاب/متن پيش رو در انتخاب منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست

زوي بارل در روزنامه اسرائيلي هاآرتص نوشت: وقتي مايک پومپئو، وزير امور خارجه آمريکا قول داد که آمريکا به توافق خود با اسرائيل به منظور حفظ برتري نظامي اين دولت احترام مي‌گذارد، منظور او اين بود که فروش هواپيما‌هاي اف-۳۵ به امارات متحده عربي خللي در اين توافق ايجاد نمي‌کند. در سوي ديگر هنگامي که اسرائيل هم با فروش جنگنده به امارات موافقت مي‌کند در واقع ادعاي واشنگتن را تاييد مي‌کند.

 در ادامه اين مطلب آمده است: مشکل اين است که هيچ کس نمي‌داند معيار دقيق پايبندي به اين توافق کجاست. از اين گذشته، امنيت ملي با توجه به تعداد هواپيماها، تانک‌ها و زيردريايي‌هاي يک دولت مشخص نمي‌شود.

هواپيما‌هاي جنگنده اف-۳۵ نمي‌توانند از اسرائيل در برابر بحران اقتصادي محافظت کنند يا اينکه اين جنگنده‌ها سيستمي ندارند که ما را از ابتلا به کرونا مصون نگه دارند. مهمتر از همه، حضور پيشرفته‌ترين هواپيما‌هاي جهان در آشيانه‌هاي نيروي هوايي نمي‌تواند اسرائيل را از شر يک دولت فاسد مصون کند.

امروز مسائل بنيادي که پايه و اساس امنيت ملي در هر دولتي را تشکيل مي‌دهد، پيچيده، شکسته و خرد شده هستند تا جايي که آن‌ها به يک تهديد وجودي براي اسرائيل تبديل شده‌اند. علاوه بر اين، حتي اگر ما اين هواپيما‌ها را از ديگر عناصر اساسي امنيت ملي جدا کنيم و آن‌ها را به عنوان يک سلاح استراتژيک که فقط بايد در اختيار اسرائيل باشد بدانيم باز هم بايد به سوالاتي مهم پاسخ دهيم.

اول اينکه اين هواپيما‌ها براي استفاده عليه چه کشوري خريداري شده است؟ درست است که اسرائيل اولين دولتي بود که هواپيماي اف-۳۵ را در پرواز‌هاي عملياتي مستقر کرد، اما آيا واقعا براي جنگيدن با بادکنک‌هاي آتش زاي حماس نياز به جنگنده‌هايي با ۸۰ ميليون دلار هزينه هست؟ آيا استفاده از موشک يا هواپيما‌هاي بدون سرنشين، براي حمله به اهداف ايران در سوريه مؤثرتر و خطرناکتر نخواهد بود؟

اکنون، اين سوالات چندان اهميت ندارد چرا که اسرائيل پيش‌تر ۵۰ فروند خريداري کرده و همچنان به دنبال خريد تعداد بيشتري است. علاوه بر اين، اين سؤالات به ظاهر بحراني مربوط به تعادل نيرو‌ها بين اسرائيل و کشور‌هاي همسايه است. برتري که اسرائيل در تلاش است با حمايت آمريکا آن را حفظ کند جنبه نمايشي دارد. اگر اسرائيل واقعا نگران امارات متحده عربي است که به دنبال خريد اين هواپيما‌ها است، چرا وقتي ترکيه به پروژه ساخت هواپيما‌هاي اف-۳۵ پيوست، حرفي نزد؟

از اين گذشته، ترکيه متحد ايران و روسيه است که عليه متحد اسرائيل يعني مصر نيز مي‌جنگد و هرگز هيچ فرصتي براي محکوم کردن اسرائيل را از دست نمي‌دهد؛ بنابراين آنکارا مي‌تواند تهديدي به مراتب بزرگتر از امارات تلقي شود.

درست است که ترکيه از پروژه اف-۳۵ کنار گذاشته شده با اين وجود، اين کنار گذاشته شدن به دليل فشار نبوده بلکه فقط به دليل خريد سيستم راداري اس-۴۰۰ روسي بوده است. ترکيه اخيرا حتي پا را فراتر گذاشته و به دنبال مشارکت در پروژه ساخت سوخو-۵۷ روسي است.

اما مهمتر از همه، حتي اگر اسرائيل بخواهد اعتراضي هم کند، نمي‌تواند چرا که ترکيه عملا عضو ناتو است و به همين دليل حق دريافت جنگنده‌هاي فوق پيشرفته را دارد.

اعتراض اسرائيل در مورد فروش هواپيما‌ها به امارات بي مورد است چرا که توافق نتانياهو با امارات را تحت الشعاع قرار مي‌دهد. آنچه اکنون امنيت ملي ما به آن نياز دارد نه برتري هوايي در آسمان منطقه که امضاي توافق‌هاي صلح با کشور‌هاي عربي و پاکسازي دولت از فساد است.

 

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar