سرمقاله جام جم/ انتظار بیجا درباره انتخابات آمریکا

جام جم/« انتظار بيجا درباره انتخابات آمريکا » عنوان سرمقاله روزنامه جام جم نوشته جواد منصوري است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
قبل از پيروزي انقلاب اسلامي، روابط ايران و ايالات متحده تعيينکننده تمامي سياستها و برنامههاي رژيم پهلوي بود و حتي در بسياري از انتصابات، مستقيما دولت آمريکا نقشآفريني ميکرد. در آن مقطع، هرگونه تغيير و تحولي در آمريکا مستقيم و غيرمستقيم بر تمامي سياستهاي داخلي و خارجي ايران تاثيرگذار بود طوري که در 15 آبان 1355 وقتي کارتر به رياستجمهوري آمريکا رسيد روز بعد تيتر بزرگ روزنامههاي ايران اين بود که سياستهاي داخلي و خارجي ايران دگرگون خواهدشد. به اين ترتيب هر تغييري در آمريکا براي ايران يک تحول بزرگ بود و عملا هيچ گونه گريزي از نتايج اين تغييرات نداشتند و به همين دليل بود که دولت آمريکا به شدت مورد دشمني و نفرت ملت ايران قرار گرفت. اما پس از پيروزي انقلاب اسلامي، اوضاع کاملا دگرگون شد و شعار اصلي و اساسي انقلاب، استقلال بود. لازمه استقلال اين است که ما به عنوان يک ملت و دولت، تصميمگيرنده باشيم و خودمان بر اساس مصالح و منافع خودمان در سياست داخلي و خارجي تصميم بگيريم. در يکي دو دهه اول انقلاب، تا حدود زيادي اين مساله ملاحظه شد و اعتنايي به تغييرات و سياستهاي دولت ايالات متحده نميشد؛ اما متاسفانه از حدود 10سال پيش يا کمي بيشتر شرايط تا حدودي تغيير کرد و به تدريج اين ذهنيت به وجود آمد که ما هم بايد دائما تحولات آمريکا را رصد کنيم و خودمان را با واشنگتن تنظيم کنيم و اميدها و انتظارات خود را بر اساس سياستهاي آمريکا بچينيم که اين يکي از خسارات بزرگي است که در اين سالها به انقلاب وارد شد. اين در حالي است که رهبر انقلاب بارها در اين سالها نسبت به چنين رويهاي هشدار دادند و با دلايل متقن توضيح دادند که نبايد سياستهاي خود را به رفت و آمدها و تغيير و تحولات و تصميمگيريها در ساير کشورها وابسته کنيم. با وجود اين هشدارها متاسفانه جريان غربگرا و فرصتطلب و سکولار در کشور بهشدت تبليغ کردند که ما بايد به اجبار در زير چتر آمريکا خودمان را ببينيم و بر اساس اين وضعيت، تصميم بگيريم. البته رهبر انقلاب با روشنگريها و هشدارهاي خود به مقدار بسيار زيادي مانع حاکم شدن اين تفکر بر تمامي قواي کشور شدند اما متاسفانه روشنفکران و غربگرايان، در بخشهايي تاثيرگذار بودند و اين خسارتي است که رسانهها مسؤوليت دارند دقيقا ريشههاي آن را واکاوي و نقد کنند. بايد در آينده خسارات جبرانناپذير اين نگرش را که آمريکا کدخدا و ابرقدرت است تغيير داد و اگر اين اتفاق نيفتد گسترش اينگونه تفکرات باعث ميشود بهتدريج در زير سايه اقتصاد، فرهنگ و سياست غربيها ادغام شويم و استقلال و ارزشهاي خود را از دست دهيم. برخي رسانههاي ما نيز در دامن زدن به اين فضا بيتقصير نيستند و در ماههاي اخير با توجه به فضاسازي رسانههاي اروپايي و آمريکايي، متاسفانه برخي رسانههاي داخلي ما نير کورکورانه انتخابات آمريکا را بزرگنمايي کردند. برخي رسانههاي داخلي ما پس از انتخابات آمريکا به صراحت نوشتند اميد به کشور برگشت. چنين رويکردهايي ميتواند استقلال و امنيت سياسي و بينالمللي ما را تهديد کند. اين مساله حتي باعث تعجب برخي تحليلگران آمريکايي شد که چرا ايرانيها حتي بيش از آمريکاييها به اين انتخابات ميپردازند. اينها مسائل مهمي است که نبايد به آن بياعتنايي کرد. فريبها و انتظاراتي که برخي در داخل کشور به وجود ميآورند براي ما بسيار زيانبار است و باعث ميشود ما همچنان در انتظار وعدههاي خارجي بنشينيم و در نهايت دستمان خالي بماند. در شرايط فعلي بايد در مورد رفتارمان در آينده بيشتر دقت کنيم و روابطمان با ساير کشورها را صرفا بر اساس اصول و منافع و مقتضيات خود تعريف کنيم و ديگر کشورها نيز بايد در مقابل ما سياستهاي خود را در همين چارچوب تعريف کنند.