سرمقاله کیهان/ بُرد قطعی ما و باخت حتمی حریف

کيهان/ « بُرد قطعي ما و باخت حتمي حريف » عنوان يادداشت مدير مسئول روزنامه کيهان، حسين شريعتمداري است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
۱- توقف اجراي پروتکل الحاقي را که امروز اتفاق ميافتد ميتوان و بايد يکي از دستاوردهاي بزرگ مقاومت در برابر زورگوييها و باجخواهيهاي آمريکا و متحدانش دانست. اين اقدام مجلس شوراي اسلامي که برگرفته از نظر حکيمانه حضرت آقاست و خوشبختانه از همراهي دولت نيز برخوردار است، نمونهاي مثالزدني از يک معامله «دو سر بُرد» براي جمهوري اسلامي ايران است که هر دو سوي آن به نفع کشورمان خواهد بود. آمريکا و اروپا از يکسو، امتيازات فراواني از جمهوري اسلامي گرفته بودند و از سوي ديگر به هيچيک از تعهدات خود عمل نميکردند! اين ماجرا که ۵ سال ادامه داشت، مصداق و نمونه واقعي يک معاهده «دو سر باخت» براي ما بود چرا که امتيازها را گرفته بودند و در مقابل نهفقط تحريمها را لغو نکرده بودند بلکه هر از چندگاه بر تعداد آنها نيز ميافزودند و در اين سو، متاسفانه واکنش مناسب و متوازني ديده نميشد تا آنجا که ترامپ با اين خواسته قلدرمآبانه که بايد محدوديت صنايع موشکي ايران و حضورش در منطقه نيز به برجام اضافه شود، از برجام خارج شد! همين جا بايد گفت اگر بلافاصله
بعد از خروج آمريکا از برجام که نقض صريح قطعنامه ۲۲۳۱ شوراي امنيت سازمان ملل بود، ما نيز برجام را در مقابل چشم همگان به آتش ميکشيديم، به يقين ادامه ماجرا بهگونهاي متفاوت رقم ميخورد، که نکرديم و نخورد! گفتني است ديروز رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاي خبرگان بر ضرورت اين اقدام انجام نشده تاکيد فرموده و گفتند؛
«وقتي آمريکا از برجام خارج شد و ديگران هم با او همراهي کردند، دستور قرآن اين است که تو هم تعهد را رها کن که با اين حال باز هم دولت محترم ما تعهدات را رها نکرد و به تدريج بخشي از آنها را کاهش داد که البته اين موارد نيز
در صورت عمل کردن آنها به وظايفشان قابل برگشت است».
امروز اما که در ادامه اجراي طرح «اقدام راهبردي براي لغو تحريمها» به يکي از نقاط حساس آن يعني توقف اجراي پروتکل الحاقي رسيدهايم، آمريکا و اروپا بر سر يک دوراهي قرار گرفتهاند که هر کدام را انتخاب کنند براي ما «بُرد قطعي» و براي حريف «باخت حتمي» خواهد بود. اگر همه تحريمها را لغو کنند، ضمن آنکه به آنچه از برجام انتظار داشتيم رسيدهايم، شکست سنگيني را به حريف تحميل کردهايم و اما، اگر تحريمها را لغو نکنند، امتيازاتي را که سخاوتمندانه و بلاعوض تقديمشان کرده بوديم، پس ميگيريم که توقف اجراي داوطلبانه پروتکل الحاقي با اهميتترين آنهاست. از اين روي تعامل دوسر بُرد براي ايران اسلامي، نام برازندهاي براي اين حرکت هوشمندانه است.
۲- ديروز تعداد قابل توجهي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي، يعني همانها که طرح هوشمندانه «اقدام راهبردي براي لغو تحريمها» را تهيه و تصويب کرده بودند، بعد از مشاهده متن توافقنامهاي که شب قبل ميان سازمان انرژي اتمي کشورمان و مديرکل آژانس بينالمللي انرژي اتمي به امضاء رسيده بود زبان به اعتراض گشودند و اين توافق را با آنچه در متن طرح اقدام راهبردي براي لغو تحريمها آمده بود، مغاير و در تناقض ارزيابي ميکردند. در توافق ياد شده ضمن تاکيد بر اينکه ايران از روز پنجم اسفند ۹۹ (امروز) اجراي پروتکل الحاقي را متوقف خواهد کرد، آمده بود «ايران به مدت ۳ ماه اطلاعات برخي فعاليتها و تجهيزات نظارتي را که در پيوست مشخص شده ضبط کرده و نزد خود نگاه خواهد داشت.
در اين مدت، آژانس به اين اطلاعات هيچ دسترسي نخواهد داشت و اطلاعات منحصراً نزد ايران باقي ميماند. چنانچه ظرف ۳ ماه تحريمها به طور کامل لغو شد، ايران اين اطلاعات را در اختيار آژانس ميگذارد، در غير اين صورت اطلاعات براي هميشه پاک خواهد شد».
گنجاندن اين بند در توافق ياد شده، اگرچه بهنظر ميرسد که ضرورتي نداشته است و ميتواند اين شبهه را پديد آورد که قانون مصوب مجلس درباره توقف اجراي پروتکل الحاقي را با خدشه روبهرو کند، ولي در عمل، مانعي در مسير اجراي مصوبه مجلس نيست، چرا که در توافق بر توقف قطعي اجراي پروتکل الحاقي تاکيد شده است و آمده است که اطلاعات ضبط شده در اختيار آژانس قرار نميگيرد. نمايندگان معترض ابراز ميداشتند که آمريکا و متحدانش طي ۵ سال گذشته از انجام تعهدات خود شانه خالي کردهاند، بنابراين چگونه ميتوان انتظار داشت که در سه ماه پيش روي به تعهدات خود بازگردند؟!
که البته سخن بجايي است.
۳- نگراني نمايندگان معترض در حالي بود که در توافق آژانس و سازمان انرژي اتمي کشورمان، خودداري ايران از اجراي پروتکل الحاقي به سه ماه بعد موکول نشده بود، بلکه ما به کاهش تعهداتمان مطابق آنچه در مصوبه مجلس آمده است ادامه ميداديم و اگر آمريکا و اروپا طي ۳ ماه آينده همه تحريمها را لغو ميکردند، به تعهداتمان باز ميگشتيم و اگر همچنان به نقض تعهدات خود ادامه ميدادند، ما نيز کاهش تعهداتمان را تا پايان تمامي آنها دنبال ميکرديم. بنابراين اختلاف پيش آمده به آساني قابل حل بود و با پوزش از نمايندگان محترم مجلس، به اين حجم از اعتراض نيازي نداشت. چرا؟! زيرا همانگونه که در صدر اين نوشته آمده است، خودداري ايران از اجراي پروتکل الحاقي يکي از دستاوردهاي بزرگ ما در چالش هستهاي نزديک به دو دهه است. اين نکته را به آساني از سراسيمگي حريف و دست و پا زدنش براي پيشگيري از آن ميتوان فهميد. از اين روي و همانگونه که ديروز رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاي مجلس خبرگان با ايشان تاکيد فرمودند «اين اختلافنظرها [اختلاف برداشتي که مجلس از کار دولت دارد] قابل حل است و بايد دو طرف، قضيه را با همکاري يکديگر حل کنند و نبايد اختلافها رها و يا تشديد شود که نشاندهنده دوصدايي باشد».
خداي مهربان بر درجات شهيد بزرگوارمان حاج قاسم سليماني بيفزايد که به حق و هوشمندانه تاکيد ميکرد، اگر دشمن از جبهه خودي دو صدا بشنود، اولاً؛ با اين توهم که در جبهه خوديها گسل ايجاد شده، طرح اختلاف ميافکند
(که البته در مورد ياد شده احتمال اين سوءاستفاده تقريباً صفر و يا نزديک به صفر است) و ثانياً؛ که در ماجراي پيشروي از اهميت فراواني برخوردار است، درباره دستاورد بزرگي که به دست آمده است، دست به کوچکنمايي ميزند! و...
۴- و بالاخره گله دوستانهاي از نمايندگان معترض در ميان است! و آن اينکه توافق مورد اشاره اگرچه امضاي رئيس سازمان انرژي اتمي را در پاي خود دارد ولي بايد ميدانستند که مسئلهاي با اين اهميت نميتواند بدون دخالت و نظر شوراي عالي امنيت ملي تهيه شده باشد. بنابراين ضمن تاکيد بر حق نمايندگان محترم در اعتراض به آنچه ناصواب تلقي کردهاند، اعتراض علني، آنهم در آن حجم که شاهد بوديم ميتوانست به اعتراض و درخواست بررسي در جلسه غيرعلني منتقل شود. نه اينکه مردم عزيز کشورمان نامحرم باشند! بلکه از آن روي که دشمنِ گوشخوابانيده با دستاويز قرار دادن آن، اهميت مثالزدني دستاورد به دست آمده را که حاصل زحمات و هوشمندي خود نمايندگان محترم بوده است، کوچک جلوه ندهد.