سرمقاله کیهان/ بن سلمان چه خوابی برای اردوغان دیده است؟

کيهان/ « بن سلمان چه خوابي براي اردوغان ديده است؟ » عنوان يادداشت روز در روزنامه کيهان به قلم جعفر بلوري است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
سوريه، عراق، ليبي، قبرس، يونان، ارمنستان و حالا يمن؛ کشورهايي هستند که ترکيه در آنها خيلي «رو» و علني در حال ماجراجويي بوده است. در برخي از اين کشورها، درگير مسائل نظامي و در برخي نيز درگير دعواهاي شديد سياسي شده که غالبا نيز رنگ و بوي «نفت»، «پول» و «گسترش سرزميني» ميدهد. ديروز پس از چند ماه رد و بدل شدن خبرهاي ضد و نقيض از احتمال حضور نظامي ترکيه در جنگ يمن، خبر جديدي منتشر شد که در صورت صحت، از ورود «رسمي» اين کشور به جنگ يمن حکايت دارد. طبق اين خبر، ترکيه در يمن، سياستي شبيه به سياست اين کشور در سوريه را اتخاذ و با استفاده از تروريستهاي اجارهاي، شماري مستشار نظامي و پهپاد رسماً وارد جنگ «مارب» شده است. اردوغان از اين همه ماجراجويي چه اهدافي را دنبال ميکند و ورود اين کشور به جنگ يمن، چه تاثير و تبعاتي بر جنگ يمن خواهد داشت؟ براي ترکيه چطور؟ بخوانيد:
1- انقلابيون يمني مدتي است، دست برتر را در جنگ يمن دارند. يعني پس از تحمل حدود 5 سال حملات بيوقفه از سوي عربستان و 10 متحد اين رژيم که در قالب «ائتلاف عربي» ظاهر شده بودند، توانستهاند ورق را در اين جنگ برگردانند طوري که اکنون بيش از يک سال است که، مراکز حساس و نظامي عربستان را به راحتي و با دقت هدف قرار ميدهند. «ائتلاف عربي» که حالا از 11 عضو رسيده به دو عضو بهعلاوه مزدوراني از يکي دو کشور فقير آفريقايي، در اين مدت، از هيچ اقدامي براي شکست انقلابيون دريغ نکرده و با حمله به زيرساختهاي اين کشور و استفاده از تمام اهرمهاي قانوني و غيرقانونيِ جنگ، و بهرهبرداري از سلاحهاي بيولوژيک، خوشهاي و حتي ويروسهاي کشنده، تمام توان خود را براي شکست انقلابيون به ميدان آورده بودند. در اين بين سازمان ملل، آمريکا، رژيم صهيونيستي و برخي کشورهاي اروپايي نيز به اشکال مختلف به کمک ائتلاف سعودي آمدهاند اما نتوانستهاند جلوي پيروزيهاي اين کشور را بگيرند. حالا و در آستانه آزادسازي شهر مهم «مارب» خبر رسيده که ترکيه براي جلوگيري از آزادسازي اين شهر مهم، به کمک «بن سلمان» آمده است. اين يعني، جناب اردوغان تصور ميکند، کاري را که آمريکا، رژيم صهيونيستي، انگليس، فرانسه و آن 11 کشور عضور «ائتلاف عربي» نتوانستهاند با کمک يکديگر به سرانجام برسانند، ميتواند به تنهايي به نتيجه برساند!
2- «ديپلماسي پول»، روشي است که رژيم سعودي غالبا براي رسيدن به اهداف ريز و درشتش، در پيش ميگيرد. خروج از باتلاق يمن، شايد درشتترين هدف بن سلمان در اين روزها باشد. عربستان که با رفتن ترامپ، آن حمايتهاي گرانقيمتِ قبلي را از دست داده و بيميليِ بايدن نيز آزارش ميدهد، با دلارهاي نفتي اين بار سراغ ترکيه رفته است. اقتصاد ترکيه هم بنا به دلايل متعدد، از جمله ويروس «کرونا»، حال و روز خوشي ندارد و اين کشور به اين دلارها به شدت نياز دارد. علاوه بر پول، آن روحيه گرايش به دولت عثماني اردوغان نيز ميتواند در ورود اين کشور به باتلاق يمن، موثر باشد. اردوغان کاخ اين امپراطوري موهوم را هم از مدتها قبل آماده کرده است. کافي است جمله «کاخ 1000 اتاقه اردوغان» را در موتورهاي جست و جوگر، جست و جو و تصاوير آن را مشاهده کنيد.
3- انگيزه بن سلمان از کشاندن ترکيه به جنگ يمن «واضح» است. او نميتواند شکست در «مارب» را تاب بيارود. «مارب» براي بن سلماني که ائتلافش از هم فروپاشيده، نيروهاي تحت امرش مناطق وسيعي را از دست داده و حتي کاخ خودش نيز از تيررس موشکهاي مقاومت در امان نيست، حکم مرگ و زندگي را دارد. جنگ مارب به نوعي، سرنوشت جنگ يمن را تعيين ميکند. نفسِ کمک گرفتن از ترکيه نيز، اعتراف به شکست در اين جنگ است. شکست عربستان، آمريکا، رژيم صهيونيستي و آن چند کشور اروپايي. شايد هم عربستان به دنبال يک برگ برنده در مذاکراتي است که، گفته ميشود با مقامات ايراني و در عراق در حال انجام است. ما هم از صحت و سقم انجام مذاکرات بغداد بياطلاعيم اما در صورت درست بودن اين خبر، ممکن است عربستان به دنبال اين باشد که از ترکيه، به عنوان يک «ابزار فشار براي چانهزني» در اين مذاکرات استفاده کند. بنابراين ترکيه بايد هوشيار باشد که به ابزار دست عربستان تبديل شده است. اما انگيزه اردوغان چيست؟ اينکه واقعا «هدف اردوغان از اين همه ماجراجويي چيست؟» را دقيقا نميدانيم. پاسخ شايد همان باشد که در بالا گفتيم. او در روياي احياي امپراطوري عثماني نفس ميکشد. پيروزي بر ارتش نه چندان قوي ارمنستان نيز احتمالا توهم او را حادتر کرده. شايد هم به دنبال پول سعوديهاست. هدف هر چه هست، احتمالا براي شخص ايشان آنقدر مهم و باارزش بوده که حاضر شده براي رسيدن به آن، با عربستان، ائتلاف کند و با انقلابيون سرشاخ شود. نبايد فراموش کرد که عربستان و ترکيه تا همين يکي دو ماه پيش، رقيب و در بسياري حوزهها، دشمن يکديگر بودهاند. در مجموع به نظر ميرسد اردوغان اين بار به کاهدان زده چرا که يمن، نه ارمنستان است، نه ليبي و نه حتي
يونان و قبرس.
4- انقلابيون يمن، 6 سال است که در بدترين شرايط قابل تصور بشري، روزگار سپري ميکنند. ورود کشوري در حد و اندازه ترکيه نيز تاثير زيادي در وضعيت آنها ايجاد نميکند. آنها اصلا، چيزي براي از دست دادن ندارند. در بدترين حالت، شايد ورود ترکيه به اين جنگ، چند صباحي آزادسازي مارب را به تاخير بيندازد. اما آيا ترکيه نيز چيزي براي از دست دادن ندارد؟ زياد حاشيه نرويم. انقلابيون يمن امروز موشکهايي دارند که برد آنها قطعا به ترکيه ميرسد و پهپادهايي ميسازند که فرمانده نيروهاي آمريکايي در غرب آسيا را به وحشت مياندازد: «حوثيها در چهار ماه نخست سال 2021 بيش از 150 حمله موشکي عليه منافع عربستان انجام دادهاند. اين براي نخستين بار از زمان جنگ کره است که ما، فاقد برتري هوايي در عرصه عملياتي هستيم». (ژنرال فرانک مک کنزي، فرمانده نظاميان تروريست آمريکايي در غرب آسيا). بدون ترديد در صورت صحت خبر ورود ترکيه به جنگ يمن، اين کشور نيز مثل بسياري از کشورهاي درگير در اين جنگ، از تبعات آن مصون نخواهد ماند. گذشت زمان و نوع واکنش انقلابيون يمن بهتر از هر تحليلگري نشان خواهد داد که، ترکيه وارد جنگ يمن شده است يا خير. همينطور تبعات ورود اردوغان به جنگ يمن براي ترکيه را...!