برزیل در قعر

دنياي اقتصاد/ برزيليها هر روز زندگيشان سخت و سختتر ميشود. در حالي که تعداد کشتههاي اين کشور، ناشي از کرونا از ۵۰۰ هزار نفر عبور کرد، حالا مشکلات اقتصادي و خشکسالي نيز به آن اضافه شده است. در حالي که آنها با گران شدن برق و سهميهبندي آب دست و پنجه نرم ميکنند، انتظار ميرود يک فصل آتشسوزي مخرب هم در جنگلهاي آمازون داشته باشند و مخربترين خشکسالي در ۹۰ سال اخير را براي اين کشور رقم بزند.
به نوشته روزنامه نيويورکتايمز، محصولات کشاورزي زير گرماي خورشيد رنگشان پريده است. سدهاي عظيم که براي توليد برق بهکار ميروند، بهطرز نگرانکنندهاي خالي شدهاند و بزرگترين سيستم آبشاري جهان موسوم به آبشارهاي ايوآچو، از يک سيلاب به قطرات تبديل شدهاند. با عبور برزيل از مرگ ۵۰۰ هزار نفريِ کرونايي، خشکسالي، چشماندازي ترسناک را براي اقتصاد نابسامان اين کشور ترسيم کرده است و ممکن است آتشسوزي جنگلهاي آمازون، درد برزيليها را دوچندان کند. چندين ايالت در اين کشور با بدترين خشکسالي، حداقل در ۹۰ سال اخير مواجه شدهاند. اين بحران منجر به افزايش قيمت برق و تهديد به جيرهبندي آب شده است و در نهايت نيز تاثيري تاسفبرانگيز و مخرب بر چرخههاي توليد محصولات کشاورزي خواهد داشت. در واقع، کشاورزي، موتور اقتصادي کشور برزيل - که به شدت به انرژي آبي متکي است - اکنون در معرض خطر است.
کارشناسان ميگويند چشمانداز خشکسالي که با افزايش جنگلزدايي غيرقانوني در ماههاي گذشته در جنگلهاي باراني آمازون همزمان شده است، ميتواند منجر به يک فصل ويرانگر آتشسوزي شود. اجراي مقررات زيست محيطي در جنگلهاي باراني تضعيف شده است و فصل آتشسوزي بهطور سنتي در ماه ژوئيه آغاز ميشود. ليانا اندرسون، يک زيستشناس که در زمينه مديريت آتشسوزي در مرکز ملي نظارت و هشدار سريع حوادث طبيعي در برزيل تحصيل ميکند، ميگويد: «ما در برابر يک توفان عظيم به حال خود رها شدهايم.» او ميافزايد: «سناريويي که در آن قرار گرفتهايم، کنترل آتشسوزي را بسيار سخت خواهد کرد.»
سيستم ملي هواشناسي برزيل در بولتن منتشر شده در ماه مه، زنگ خطر «شدتِ نامطلوب خشکسالي» را به صدا درآورد. اين گزارش خاطرنشان کرد پنج ايالت - ميناس گرايس، گوياس، ماتو گروسو دو سول، پارانا و سائوپائولو - از ژوئن تا سپتامبر با کمبود آب مزمن روبهرو خواهند شد. ژائر بولسونارو، رئيسجمهوري برزيل سال گذشته، خطرات بيماري کرونا را دستکم گرفت و به همين علت در مهار اين بيماري بهشدت مورد انتقاد قرار گرفت. اما وي هشدار داد که خشکسالي در ماههاي آينده زندگي و معيشت برزيل را مختل خواهد کرد.
بولسونارو، هنگامي که مقامات دولتي و تحليلگران نسبت به عواقب خشکسالي در اين کشور زنگهاي خطر را به صدا درآوردند، در ماه مه گفت: «ما با يک مشکل اساسي روبهرو هستيم.» وي افزود: «ما در حال تجربه بدترين بحران آبي تاريخ هستيم. اين باعث دردسرهاي زيادي خواهد شد.»
مارسلو سلوچي، کارشناس آب و هوا که در مرکز ملي نظارت بر حوادث کار ميکند، ميگويد: «بنمايه اين مصيبت امروز، حاصل سالها انباشت مشکلات و کمآبي است.» از سال ۲۰۱۴، مناطق وسيعي در مرکز، جنوب شرقي و غرب برزيل سطح باران زير متوسط را تجربه کردهاند.
وي با بيان اينکه خشکسالي بهطور غيرمعمولي گسترده و طولانيمدت شده است، تصريح کرد: «هشت سال است که باران به اندازه نباريده است. اين مانند يک مخزن آب است که دوباره پر نميشود، اما ما از همان مقدار اندک هم هر ساله، بيشتر و بيشتر استفاده ميکنيم؛ به اين اميد که سال بعد اوضاع بهتر شود، اما آن سال بهتر هنوز فرا نرسيده است.» سلوچي ميگويد الگوهاي باراني که در خشکسالي نقش داشتهاند چند برابر شده و کاملا ناشناخته ماندهاند. اين نقشهها شامل «لانينا» که يک الگوي آب و هوايي اقيانوس آرام است، بوده که تغييرات آب و هوايي و جنگلزدايي بر شدت بارش باران در اين منطقه تاثير بسزايي گذاشته است.