تلاش برای القای این‌همانی سیاست خارجی دولت رئیسی و روحانی

کیهان/متن پیش رو در کیهان منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.

روزنامه آرمان ملی در مطلب دیگری به نقل از یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: در هشت سال گذشته دولتی در ایران روی کار آمده بود که موردحمایت اصلاح‌طلبان بود و اغلب اعضای کابینه اصلاح‌طلب بودند. پس ‌از این دوران در شرایط کنونی دولتی روی کارآمده که اصولگرا است. بااین‌وجود در عمل مشاهده می‌کنیم که رویکرد دو دولت در زمینه سیاست خارجی هیچ تغییری نکرده است. شعارها هیچ تغییری نکرده و چشم‌اندازی نیز که ترسیم‌شده با گذشته هیچ تفاوتی نکرده است. درعین‌حال هیچ نشانه‌ای از پیشرفت و توسعه در سیاست خارجی نیز مشاهده نمی‌شود. همچنان سیاست خارجی ما اسیر شعارهای ایدئولوژیک است. در چنین شرایطی اگر کشورهای دیگر از این وضعیت سوءاستفاده می‌کنند ما نمی‌توانیم دیگران را سرزنش کنیم. تفاوتی هم نمی‌کند این کشور چین و روسیه یا هر کشور دیگری باشد. ما باید استعداد بازنگری در رویکردهای اشتباه را در خودمان به وجود بیاوریم. ما باید از این استعداد برخوردار باشیم که هرلحظه در رویکردهای خود در عرصه بین‌المللی تجدیدنظر کنیم و در صورت لزوم آنها را تغییر بدهیم.
در ادامه این مطلب آمده است: در جهان جدید نیز این قدرت‌های منطقه‌ای هستند که نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. ما نیز یک قدرت منطقه‌ای هستیم و امکانات و ظرفیت‌های زیادی در اختیارداریم. سؤال اینجاست که آیا از این موقعیت و ظرفیت استفاده می‌کنیم؟ شرایط زندگی ما در چنین موقعیتی به چه صورت است؟ چه کسی گفته آقای روحانی تمایل به غرب داشته است؟ بر اساس چه سند و مدرکی آقای روحانی به سمت غرب تمایل داشت؟ اینکه آقای روحانی با کشورهای غربی و آمریکا مذاکره کرد به معنای تمایل به غرب نیست. آقای رئیسی نیز در رویکردی که در پیش‌گرفته نه تمایل به غرب دارد نه شرق. ایشان موظف هستند منافع ملی ایران را تأمین کنند. ایشان در برخی زمینه‌ها دارای هوشیاری هستند و در مقابل در زمینه‌هایی نیز از هوشیاری کافی برخوردار نیستند.
مدعیان اصلاحات در حالی به القای این‌همانی سیاست خارجی دولت سیزدهم و دولت قبل روی آورده‌اند که در دولت قبل، رئیس‌جمهور می‌گفت باید با کدخدا ببندیم تا مشکلات حل شود! اصلاح‌طلبان می‌پرسند «چه کسی گفته آقای روحانی تمایل به غرب داشته است؟» در حالی‌که تمام عمر 8 ساله دولت‌های یازدهم و دوازدهم معطوف برجام و رابطه با آمریکا بود تا جایی که می‌گفتند آب خوردن ما هم به برجام ربط دارد. عضویت ایران در شانگهای، گشایش‌های ارزی، مقاومت تیم مذاکره‌کننده بر اصول و شروط ملت ایران در مذاکرات وین، توسعه روابط تجاری با کشورهای منطقه و کشورهای چین و روسیه، بهبود وضعیت فروش نفت و... تنها بخش‌هایی از تفاوت‌ها در عرض 6 ماه گذشته است.

---

بازار

---

آزادی زندانیان ایرانی- آمریکایی
یا آزاد کردن پول‌های بلوکه‌شده ایران نمی‌تواند مابه ازای توافق باشد
روزنامه آرمان ملی در مطلب دیگری هم نوشت: آزاد کردن پول‌های بلوکه‌شده ایران می‌تواند علامت حسن نیت باشد ولی نمی‌تواند مابه ازای توافق قرار گیرد چون این پول‌ها متعلق به ایران است و آزاد کردن آنها امتیازی نیست که غرب یا آمریکا در برجام به ایران بدهد اما آزادی فروش نفت، آزادی تجارت و مهم‌تر از همه، سرمایه‌گذاری خارجی در ایران و آزادی انتقال تکنولوژی پیشرفته به کشورمان واجد اهمیت هستند و می‌توانند بخشی از توافقات باشند که مابه ازای بازگشت ایران به برجام تلقی گردد. موضوع دیگر اینکه آزادی زندانیان ایرانی- آمریکایی نبایستی بخشی از توافقات برجام قرار گیرد، زیرا این یک موضوع انسانی است که باید بر اساس رفع سوءتفاهم و داوطلبانه از سوی ایران انجام گیرد و طرف آمریکایی نباید ایران را آلوده چنین معامله‌ای نماید که نهایتاً دستاورد آمریکا از مذاکرات برجام، یک اقدام انسان دوستانه تبلیغ خواهد شد و ایران را متهم به معامله بر روی حیات و ممات انسان‌های بی‌گناه می‌نماید.

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar