7
0
627
7
0
627
خواندن شعری از ملک‌الشعرا بهار توسط سروش صحت
آخرين خبر
بروزرسانی
آخرین خبر/ «یکی مرغ بر کوه بنشست و خاست»
«نه‌افزود برکوه و نز وی بکاست»
«من آن مرغم و این جهان کوه من»
«چو مردم جهان را چه اندوه من»
سخن کرده کوته وگرنه جهان
نه کوهست و مردم نه مرغی بر آن
به کوهی که‌خورشیدازآن‌د‌ره‌ایست
بسیط زمین کمتر از ذره‌ایست
من و تو برین ذره باری که‌ایم
درین کبریا و منی بر چه‌ایم
بزرگی چنانست و خردی چنین
بزرگست ذات جهان‌آفرین
برو سعی کن تا چو گل در بهار
بخندی به رخسارهٔ روزگار
مشو بی‌بها ژاژ و بی‌برگ خس
که در بوستان‌ها نیایی به کس
میاموز آیین ناپاک خار
که جز سوختن را نیایی به کار
ملک‌الشعرا بهار
اخبار بیشتر درباره
اخبار مرتبط
9
0
612
13
3
877
10
1
732
10
1
732
5
0
820
5
0
820
14
2
1.9K
14
2
1.9K
اخبار بیشتر درباره
پس از این بخوانید
صحبت های جالب کارشناس ادبیات در برنامه صبحانه ایرانی
افشاگری «من اطلاعاتی بودم» از پشت پرده انجمن حجتیه
دیده غلط می کند!
مرد گریه نمی کنه!
اندرزهای مهم اردشیر رستمی
صحبت های شنیدنی سروش صحت درباره نوشتن
شعرخوانی زیبا از رشید کاکاوند
«هخامنشیان در حافظه سیاسی جهان باستان»
صحبت های شنیدنی از مهران مدیری
