جنایی‌نویس مشهور انگلیسی در گذشت

پیتر لاوسی که سال ۱۹۳۶ در میدلسکس انگلستان به دنیا آمد، سال ۱۹۵۵ وارد دانشگاه ریدینگ شد تا در رشته هنرهای تجسمی تحصیل کند، اما همان سال اول تحصیلی‌اش با تشویق یک استاد زبان انگلیسی که تحت تأثیر یکی از مقاله‌های وی قرار گرفته بود. او یک دهه به عنوان معلم به تدریس پرداخت و کارش را به عنوان نویسنده جنایی پس از آن آغاز کرد که در اولین مسابقه رمان که توسط انتشارات مک میلان / پنتر برگزار شد، موفق شد.

وی در طول ۶ دهه نویسندگی ۴۳ رمان منتشر کرد. از میان ۵ رمان جنایی مستقل وی رمان «بازرس دِو تقلبی» برنده جایزه خنجر طلاییCWA (انجمن جنایی‌نویسان) شد و در فهرست ۱۰۰ رمان جنایی برتر تمام دوران جای گرفت. وی ۸ رمان جنایی دوره ویکتوریایی هم نوشته که شخصیت اصلی آن گروهبان کریب است و از سال ۱۹۷۹ در قالب سریالی برای تلویزیون ساخته شد. ۳ رمان وی با تمرکز بر شخصیتی به نام برتی، شاهزاده ولز شکل گرفته و ۲ رمان از سری هن مالین و ۳ رمان با نام مستعار پیتر لیر هستند. ۲۲ رمان وی با شخصیت مرکزی پیتر دایموند خلق شده است که اولین آن رمان کلاسیک برنده جایزه آنتونی و رمان پایانی تلخ آن «علیه دانه‌ها» سال ۲۰۲۴ است.

او همچنین یک نویسنده پرکار در زمینه داستان کوتاه بود و در طول زندگی خود ۷ مجموعه داستان کوتاه منتشر کرد. او همچنین نویسنده ۴ کتاب غیرداستانی ورزشی بود که برمبنای تخصص او در تاریخ دو و میدانی شکل گرفت.

پیتر لاوسی جوایز متعددی دریافت کرد و یکی از معدود نویسندگانی بود که هم جایزه ادگار را از انجمن جنایی‌نویسان آمریکا دریافت کرد و هم خنجر الماس کارتیه انجمن نویسندگان جنایی را برای یک عمر دستاورد به دست آورد. تنها سو گرافتون، جان لو کاره، والتر موزلی و سارا پارتسکی این ۲ جایزه را در کارنامه خود دارند.

او علاوه بر خنجر طلایی برای «بازرس دِو تقلبی»، ۳ خنجر نقره‌ای هم دریافت کرد و جوایز آنتونی را برای «آخرین کارآگاه» برد. وی بارها نامزد جایزه ادگار برای بهترین رمان و جایزه کتاب لس‌آنجلس تایمز شد و جایزه یک عمر دستاورد «استرند» سال ۲۰۱۴، جایزه استاد بزرگ سال ۲۰۱۰ از آکادمی سوئد و جایزه یک عمر دستاورد مالیک سال ۲۰۰۸ را دریافت کرد. داستان‌های کوتاه او نیز جوایز متعددی دریافت کردند. در ترجمه فرانسوی نیز او جایزه بزرگ ادبیات سیاسی و جایزه آثار ماجراجویی را به دست آورد.

پیتر لاوسی علاوه بر فعالیت بی‌نظیر و گسترده خود در داستان‌های جنایی، از سوی دوستانش به‌عنوان مظهر نجابت، شفقت، وفاداری، نظم و انضباط شخصی، و غرور خوب کاری شناخته می‌شود.

شماری از کتاب‌ها و داستان‌های کوتاه این نویسنده به فارسی ترجمه شده که «انجمن مردان کامل» و «جسد عاشق پیشه» از جمله آنهاست.