صوت/ غزل83 حافظ، گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

حافظ ديوان/ گر ز دست زلف مشکينت خطايي رفت رفت ور ز هندوي شما بر ما جفايي رفت رفت برق عشق ار خرمن پشمينه پوشي سوخت سوخت جور شاه کامران گر بر گدايي رفت رفت در طريقت رنجش خاطر نباشد مي بيار هر کدورت را که بيني چون صفايي رفت رفت عشقبازي را تحمل بايد اي دل پاي دار گر ملالي بود بود و گر خطايي رفت رفت گر دلي از غمزه دلدار باري برد برد ور ميان جان و جانان ماجرايي رفت رفت از سخن چينان ملالت‌ها پديد آمد ولي گر ميان همنشينان ناسزايي رفت رفت عيب حافظ گو مکن واعظ که رفت از خانقاه پاي آزادي چه بندي گر به جايي رفت رفت نتيجه تفال : 1- او شما را زياد دوست دارد اما جنابعالي نسبت به او بي محبتي روا مي داري و ايشان تحمل مي کند 2- خيلي ستم روا مي داري سعي کن از اين کار دست برداري که آزار دادنش موجب دلسردي و بي محبتي ميشود 3- شما شخصي مهربان صميمي طناز مودب تودار زيبا بانمک و بخشنده هستيد اما متاسفانه از رنج دادن ديگران لذت مي بري و آن را نشانه قدرت و اهميت خود ميدانيد 4- شما از زندگي خوبي برخوردار مي باشيد بطوري که انگيزه حسادت ديگران را با زبان و حرکات خود فراهم کرده ايد و آنها نسبت به زندگي شما کنجکاو شده اند و به دنبال فرصتي براي ضربه زدن به شما مي باشند پس لازم است که راز خود را پنهان نگه داريد و فعلاً آنرا فاش نسازيد 5- در زمينه علمي و تحقيقاتي پيروز مي شويد ولي اگر عاشق شويد درعشق شکست مي خوريد و درمعامله بسيار سود خواهيد برد و به زودي مقامي و شغلي به شما پيشنهاد ميکنند که زندگي شمار ا تغيير خواهد داد 6- باکسي ملاقات خواهيد کر که اگر به سخنان او گوش دهيد به صلاح شماست 7- نذر خود را ادا کنيد مسافرت صلاح نيست اما از سفر کرده نيز فعلاً خبري نمي باشد درمعامله اي زيان کرده ايد به زودي جبران مي شود به پدر و مادر توجه مخصوص داشته باشيد 8- درخانه شما را خيلي دوست دارند اما شما بي توجه هستيد درحالي که ديگران حسرت زندگي شما را مي خورند ولي جنابعالي به زندگي ديگران توجه داريد درحالي که خودتان از جهات مختلف نسبت به ديگران برتري و رجحان داريد پس قدر و ارزش زندگي خود را بدانيد 9- خواجه دربيت هاي 3-4-5- به ترتيب فرمايد : ( اگر خاطر عاشق از عشوه دلدار نارحت شد بشود اشکالي ندارد بايد فراموش شود و اگر بين آنها بگو مگو پيش آمد بيايد مهم نيست فراموش مي شود زيرا اين موارد در برابر عظمت عشق ناچيز است ) ار سخنان سخن چينان هزار رنگ بار ملامت بايد کشيد ولي اگر بين ياران و دوستان يک ناسزا گفته شود بايد فوري عقو کرد و به دل نگرفت ( در راه عشق رنج و رنجاندن معني و مفهومي ندارد بلکه همان رنج نيز لذت بخش است ) معاني ابيات غزل (1) اگر از زلف سياه و خوشبوي تو خطايي و از خال سياه روي تو، به ما ستمي رسيد گذشت و تمام شد. (2) اگر جرقه عشق خرمن هستي درويشي را سوزانيد و پادشاهي کامروا برگدايي جفا کرد، گذشت و تمام شد. (3) اگر دلي زير بار ناز و عشوه دلبري به ستوه آمد و ميان عاشق و معشوقي برخوردي صورت گرفت، گذشت و تمام شد. (4) سخن‌چينان سبب ملامت خاطرها شدند و به سبب آن اگر ميان هم‌نشينان ناسزايي رد و بدل گرديد، گذشت وتمام شد. (5) در راه سير و سلوک و معرفت به اسرار حق، رنجش خاطر معنا و مفهومي ندارد. باده پيش‌آر که هر کدورتي، چون به صفا و آشتي کشيد، گذشت و تمام شد. (6) اي دل، لازمه عشقبازي تحمل و بردباري است. استقامت داشته باش. اگر ملال و اندوهي در ميان بود يا خطايي پيش آمده بود گذشت و تمام شد. (7) به واعظ بگو از حافظ بدگويي نکند. او ازاين خانقاه (شهر) به دررفت. براي پاي آزادي بندي متصور نيست به هرکجا رفت رفت. گذشت و تمام شد.