صوت/ غزل 94 حافظ؛ زان یار دلنوازم شکریست با شکایت

آخرين خبر/ زان يار دلنوازم شکريست با شکايت گر نکته دان عشقي بشنو تو اين حکايت بي مزد بود و منت هر خدمتي که کردم يا رب مباد کس را مخدوم بي عنايت رندان تشنه لب را آبي نمي‌دهد کس گويي ولي شناسان رفتند از اين ولايت در زلف چون کمندش اي دل مپيچ کانجا سرها بريده بيني بي جرم و بي جنايت چشمت به غمزه ما را خون خورد و مي‌پسندي جانا روا نباشد خونريز را حمايت در اين شب سياهم گم گشت راه مقصود از گوشه‌اي برون آي اي کوکب هدايت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نيفزود زنهار از اين بيابان وين راه بي‌نهايت اي آفتاب خوبان مي‌جوشد اندرونم يک ساعتم بگنجان در سايه عنايت اين راه را نهايت صورت کجا توان بست کش صد هزار منزل بيش است در بدايت هر چند بردي آبم روي از درت نتابم جور از حبيب خوشتر کز مدعي رعايت عشقت رسد به فرياد ار خود به سان حافظ قرآن ز بر بخواني در چارده روايت نتيجه تفال : 1- خواجه دربيت اول و دوم صريح و روشن به شما پاسخ داده است که (از آن يار مهربان هم متشکرم و هم شکايت دارم سپاس از جهت دلنوازيش و شکايت از آن جهت که ارزش خدمات مرا نمي داند پس اگر نکته هاي ظريف عشق را مي داني اين ماجرا را بشنو که هر خدمتي به جانان کردم بدون مزد و بي منت بود خدا نکند که کسي سروري بي توجه و بدون لطف داشته باشد ) حديث مفصل بخوان از اين مجمل 2- عده اي نسبت به شما حسادت دارند مطمئن باش کاري از آنها ساخته نيست زيرا اولاً جنابعالي کاملاً مواظب هستي ثانياً او نيز آنها را شناخته و به نيات آنان واقف گشته و از آنها دوري گردانيده است ولي به شما ابراز نمي کند 3- مدتي در ترديد بودي ولي بواسطه ملاقاتي که صورت گرفته اين نگراني برطرف شده است مواظب باش که دست از کوشش بنداري که پرنده موفقيت و کامياب در چند قدمي شماست که با کوچترين ترديد يا بي توجهي خواهد پريد 4- نسبت به او وفادار باش هرچند او بروفق مرادتان عمل نمي کند زيرا بدون ترديد نسبت به شما حساس است پس زياد سر به سر او نذار بلکه با آرامش و محبت مي توانيد او را اسير خويش سازيد 5- با يکي از بستگان نزديک مشورت کن و از او راهنمايي بخواه و بدون مطالعه گام بر ندار که راههاي خطرناکي درپيش روي مي باشد مسافر مي ايد بيمار شفا مي يابد قرض ادا مي شود طلاق عملي مي گردد ولي براي ازدواج فعلاً شرايط آماده نيست موقعيتي در انتظار شماست که بايد اراده و علاقه و تلاش را همگام سازي و به يکي از مشاهد متبرکه برو و توسل بجوي 7- پدر و مادر و يکي از بستگان شما را زياد دوست دارد ولي از شما راضي نيست فوري از او دلجويي کنيده گشايش براي شماست آيا ميداني بازنده به استقلال خود فخر مي کند درحاليکه به واقع درحال خود سري است و به کار گروهي خود مي بالد درحاليکه درحال دنباله روي و تقليد مي باشد و اراده ندارد اما برنده مي داند کدام تصميم ها را به طور مستقل بگيرد و کداميک را مشورت کند .   معاني لغات غزل (۹۴) دلنواز: نوازش دهنده دل، دل‌آرام، مهربان. نکته: سخن پاکيزه و بکر، مطلبي که با دقت نظر درک آن ممکن باشد، مضمون لطيف. نکته‌دان: داننده مضامين لطيف و بکر. خوش: خوب. مخدوم: صاحب اختيار خادم، سرور، فرمانده، آمر به خدمتگزار. مخدوم بي‌عنايت: (استعاره) معشوق بي‌ملاحظه و نامهربان. ولي: نامي از نامهاي خداي تعالي، در اصطلاح صوفيه به معناي پيرومراد، فاني در خويش و باقي به مشاهده حق تعالي، دوست صديق و يار نيکان. ولي‌شناسان: عارفان وشناسندگان مردان‌حق‌که اخفاي‌حال‌خود‌کنند، شناسندگان‌مقربان الهي. مپيچ: درگيرمشو. به غمزه: با ناز و کرشمه. کوکب: ستاره. کوکب هدايت: ستاره راهنما، ستاره‌يي که در شب مسافران را راهنماي جهت است (جدي)، اشاره به آيه شريفه ۱۶ سوره نحل: و علامات و بالنجم هم يهتدون. و علامات و به ستاره‌يي ايشان راه مي‌يابند. نهايت: انتها، پايان. بدايت: آغاز. بردي آبم: آبرويم را بردي. روي از درت نتابم: از درگاه تو رو گردان نمي‌شوم. رعايت: مراعات، منظور نظر وزير حمايت. چارده روايت: در زمان حضرت رسول اکرم (ص) کاتبان وحي آيات نازل شده توسط نبي اکرم (ص) را مي‌نوشتند ليکن به سبب متداول نبودن اعراب و نقطه و دستورات نحوي، اشکالاتي در قرائت پيش مي‌آمد که تا پيامبر (ص) در قيد حيات بودند توسط ايشان رفع مي‌شد. بعد از رحلت حضرت رسول اکرم (ص) و وفات بعضي از کاتبان، ضرورت تدوين نسخة صحيح قرآن حس شد و در زمان خلفاء اربعه در اين امر مهم کوششهاي پي‌گير به عمل آمد. مبناي کار براين بود که زيدبن ثابت که خود يکي از کاتبان وحي بود يک هيئت ۱۲ نفري از افراد صلاحيت‌دار را تشکيل و در طول مدت ۶ سال ۷ نسخه ازقرآن کريم تهيه و هر نسخه توسط يک قاري به بلادي ارسال شد تا مسلمين آن بلاد را تعليم دهند. اين هفت قاري هرکدام دو راوي داشتند و قرائت قرآن بوسيله اين چهارده راوي، متداول و به ما رسيده است و اين مختصري است از چگونگي وشرح کتابت و قرائت و انتشار قرآن در صدر اسلام. گرخود: اگرهم، حتي اگر. به سان: به مانند.