صوت/ غزل 255 حافظ؛ یوسف گم گشته بازآید به کنعان غم مخور

آخرين خبر/ يوسف گم گشته بازآيد به کنعان غم مخور کلبه احزان شود روزي گلستان غم مخور اي دل غمديده حالت به شود دل بد مکن وين سر شوريده باز آيد به سامان غم مخور گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن چتر گل در سر کشي اي مرغ خوشخوان غم مخور دور گردون گر دو روزي بر مراد ما نرفت (نگشت) دائما يکسان نباشد حال دوران غم مخور هان مشو نوميد چون واقف نه‌اي از سر غيب باشد اندر پرده بازيهاي پنهان غم مخور اي دل ار سيل فنا بنياد هستي بر کند چون تو را نوح است کشتيبان ز طوفان غم مخور در بيابان گر به شوق کعبه خواهي زد قدم سرزنشها گر کند خار مغيلان غم مخور گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعيد هيچ راهي نيست کان را نيست پايان غم مخور حال ما در فرقت جانان و ابرام رقيب جمله مي‌داند خداي حال گردان غم مخور حافظا در کنج فقر و خلوت شبهاي تار تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور معاني لغات غزل (255) يوسف گمگشته:1- حضرت يوسف پيامبر فرزند حضرت يعقوب(ع) ، 2- استعاره است براي محبوب سفر کرده يعني شاه شجاع . کنعان:1- نام چهار مين پسر حام بن نوح پيامبر2- سرزميني که اولاد واحفاد کنعان نواده نوح نبي در آن مي زيستند و آن ، ميان لبنان و سوريه و درياي مديترانه ودشت عرب واقع است، 3- استعاره است براي شهر شيراز . کلبه احزان:خانه غمها ، اصطلاحي که به خانه حضرت يعقوب پيامبر داده اند، ماتم سرا، بيت الحزن. دل بد مکن: نا اميد مباش ، خيال بد در دل مپروران. شوريده:آشفته ونابسامان. سامان:قرار وآرامش . گر بهار عمر باشد: اگر فصل بهار عمر ، يعني دورة جواني برقرار باشد .تخت چمن : (اضافه تشبيهي) چمن به تخت و جايگاه نشيمن وآسايش تشبيه شده است ، تخت سلطنت و گلزار چمن. چتر گل:چتري از گل ، سايباني از گل ، چتر شاهي که از گل تهيه شده باشد. دورگردن:گردش روزگار. نوميد: نا اميد. هان: هشيار باش، هُش دار. واقف: آگاه ، باخبر. سر غيب: راز نهاني ، اسرار غيب، رويدادهاي نامعلومي که در آينده بوقوع خواهد پيوست. سيل فنا: .( اضافه تشبيهي ) فنا و نابودي به سيل خروشان تشبيه شده است. خار مغيلان: مخفف خار امّ غيلان يعني خار مادر غولها ، خار شتر، ژاژ ، نهالي با تيغهاي تيز که تنها شتر قادر به خوردن آن است و در بيابانهاي خشک مي رويد. سرزنش ها:1- سر فرو کردنهاي خار در پاي رونده راه2- ملامت و سرزنش مجازي خار که عابر را از رفتن در بيابان شماتت مي کند .خطرناک: نا امن. بعيد: دور. فرقت: دوري. ابرام: سرسختي، پافشاري. رقيب: مراقب، نگهبان. خلوت: دوري جستن از مصاحبت با نا اهلان و تمرکز حواس و اشتغال به ذکر و ادعيه ورد: ادعيه و مناجاتهاي معصومين که به منظور بر آمدن حاجت خوانده شود. معاني ابيات غزل (255) (1) يوسف گم شده يه شهر کنعان باز مي گردد غمين مباش ،(و ) خانه غم ها روزي به گلستان شادي مُبّدل خواهد شد، غصه مخور. (2) اين دل اندوهگين حالش نکو خواهد شد نگران مباش (و) اين سر آشفته نابسامان ، دوباره آرامش و سامان مي يابد، غم مخور. (3) اگر دوروزي گردش روزگار با خواسته هاي ما هماهنگي نداشت غصه مخور زيرا حال ورزگار پيوسته يکسان نخواهد بود. (4) اي بلبل خوشنوا ، اگر بهار عمر باقي و بر قرار باشد ، بار ديگر بر اورنگ گلزار ، سايباني از چتر گل بر سر خواهي داشت، غمين مباش . (5) اي دل ، اگر سيل نيستي بر آن است که پايه هاي هستي را از جا برکند چون نوح کشتيبان تو است از توفان هراسي بدل راه نده . (6) زنهار هر گز نا اميد مشو، زيرا تو بر اسرار پنهايي ( حکمت و مشيت الهي)، آگاهي نداري . در پشت پرده ، بازيها و نقشهايي پيدا و پديدار خواهد شد ، غمناک مباش . (7) آنگاه که در بيابان در آرزوي رسيدن به خاک کعبه را مي پيمايي اگر خار مغيلان به پايت آزاري برساند و يا ملامتت کند ، غم به دل راه مده .(8) هر چند منزلگاه و بارانداز از کاروان نا امن و مقصد سفر دور است هيچ راهي نيست که پاياني نداشته باشد، غم مخور . (9) خداي دگرگون کننده اوضاع ، از وضع حال ما ، در دوري از محبوب و سر سختي هاي نگهبان در گاه او به خوبي آگاه است ، غم به دل راه مده.(10) حافظ ، در گوشه تنهايي و بي نوايي تاريکي شبها تا به خواندن دعاو قرآن مي پردازي هيچ اندوه به دل راه مده . با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد