قصه شب/ قلعه حیوانات- قسمت دهم

جونز و کليه آدمهايش به علاوه شش تن از مزرعه فاکس وود و پينج فيلد از دروازه پنج کلونه وارد شده بودند و از راه ارابه‌رو به سوي مزرعه مي آمدند و همه غير از جونز که پيشاپيش مي آمد و تفنگي در دست داشت، چماق و چوب داشتند. مسلم بود که به منظور تسخير مجدد قلعه مي آيند. از مدتها پيش انتظار اين امر مي رفت و تمام احتياط لازم به عمل آمده بود. سنوبال که جنگهاي ژول سزار را از روي يک نسخه قديمي که در خانه يافته بود مطالعه کرده بود مسئول عمليات دفاعي بود و فورا دستورات لازم را صادر کرد و ظرف دو دقيقه هر حيواني سر پست خود حاضر بود. به مجردي که آدمها به مزرعه نزديک شدند سنوبال اولين حمله را آغاز کرد. کبوترها که کل تعدادشان بالغ بر سي و پنج بود پروازکنان در هوا روي سر مردم فضله انداختند و هنگامي که آدمها سرگرم رفع اين گرفتاري بودند اردکها که پشت پرچين مخفي بودند حمله کردند و ماهيچه هاي پاي آنان را به شدت منقار زدند. اين قسمت در واقع فقط مانور کوچکي بود و صرفا به منظور ايجاد بي نظمي مختصري طرح شده بود و آدمها به سهولت غازها را به وسيله چوب راندند. سپس سنوبال به حمله دوم پرداخت . موريل و بنجامين و همه گوسفندان در حاليکه سنوبال پيشاپيش آنان بود به جلو حمله ور شدند و از هر سو آدمها را شاخ و لگد مي زدند. بنجامين پشتش را کرده بود و با سمهاي کوچکش جفتک پراني مي کرد. اين بار نيز قدرت آدمها با کفشهاي ميخدار و چوب دستي بيش از تحمل حيوانات بود. همه با نعره اي که سنوبال کشيد و به منزله علامت عقب نشيني بود برگشتند و از راهرو به حياط گريختند. آدمها فرياد پيروزي کشيدند. دشمنان را همان طور که انتظار داشتند در حال فرار ديدند و با بي نظمي به تعقيب آنان پرداختند. اين همان بود که سنوبال مي خواست .به محض اينکه همه آنها به ميان حياط رسيدند سه اسب ، سه ماده گاو و بقيه خوکها که در گاوداني کمين کرده بودند ناگهان از پشت آنها سر درآوردند و راه را بر آدمها بستند. سنوبال علامت حمله داد خودش مستقيم به طرف جونز حمله برد. جونز او را ديد و تفنگش را آتش کرد، ساچمه پشت سنوبال را خراش داد و گوسفندي کشته شد. سنوبال بدون لحظه اي درنگ هيکل صدکيلويي خود راروي پاي جونز انداخت. جونز روي پهن نقش شد و تفنگ از دستش به سويي پريد. از اين وحشتناکتر منظره باکسر بود که روي دو پاي عقب برخاسته بود و با سم بزرگ نعل دارش بر سرو روي آدمها مي زد. اولين ضربه اش به جمجمه شاگرد مهتري گرفت که چون مرده روي گل افتاد. با ديدن اين منظره چند نفر چوبها را انداختند و در مقام فرار برآمدند. وحشت همه را گرفته بود و حيوانات آنها را گرداگرد حياط مي راندند. آدمها شاخ و لگد مي خوردند، گزيده و لگدکوب مي شدند، و در سراسر مزرعه حيواني نبود که به شيوه خاص خود از آنها انتقامي نگيرد. حتي گربه غفلتا از روي بام بر شانه گاوچراني جست و چنگالش را در گردن او فرو برد و نعره گاوچران را بلند کرد. به مجردي که مفري پيدا شد آدمها گويي از خدا خواستند و بيرون دويدند و به طرف جاده اصلي فرار کردند. بدين طريق پنج دقيقه بيشتر از هجومشان نگذشته بود که از راهي که آمده بودند مفتضحانه عقب نشستند، در حاليکه اردکها صداکنان دنبالشان مي کردند و ماهيچه هاي پاهايشان را نوک مي زدند. 

---

بازار

---