جذاب ترین ها
برگزیده

قصه شب/ قلعه حیوانات- قسمت بیست و یکم

آخرين خبر

بروزرسانی 1397/04/01 - 21:45

آخرين خبر/ دوستان عزيز، اين شب‌ها با قصه‌اي جذاب و معروف در ادبيات داستاني دنيا همراه شما هستيم. کتاب «قلعه حيوانات» توسط «جورج اورول» در طول جنگ جهاني دوم نوشته شد و ترجمه حاضر نيز توسط «علي‌اکبر آخوندي» منتشر شده است. اميدواريم از خواندن اين داستان لذت ببريد. قسمت قبل بدين طريق ديگر سرود "حيوانات انگليس " شنيده نشد و به جاي آن مي ني ماس شاعر، شعري ساخت که مطلع آن اين بود: هرگز از من به تو آسيبي نخواهد رسيد! و اين سرود هر يکشنبه صبح پس از برافراشتن پرچم خوانده مي شد اما به نظر حيوانات نه کلمات و نه آهنگ آن به پايه سرود "حيوانات انگليس " نمي رسيد. چند روز بعد که کشتارها تخفيف يافت چندتايي از حيوانات به يادآوردند يا فکر کردند که به ياد دارند که ماده‌ي ششم فرمان گفته است: «هيچ حيواني حيوان کشي نمي کند» و با آنکه کسي قصد طرح کردن قضيه را در حضور خوکها و سگها نداشت ولي همه احساس مي کردند کشتار حيوانات منطبق با فرامين نيست. کلوور از بنجامين خواهش کرد ماده ششم فرمان را برايش بخواند و وقتي بنجامين خواهش کرد ماده ششم فرمان را برايش بخواند و وقتي بنجامين طبق معمول گفت در اين قبيل امور مداخله نمي کند، به سراغ موريل رفت. او فرمان را برايش خواند و آن چنين بود: « هيچ حيواني بدون علت حيوان کشي نمي کند.» به جهتي از جهات دو کلمه "بدون علت" از ذهن حيوانات رفته بود. به هر حال متوجه شدند خلاف فرمان کاري صورت نگرفته است، چه کاملا واضح بود کشتن خائنيني که با سنوبال هم عهد بوده اند کاملا با علت است.

آن سال حيوانات حتي از سال گذشته هم بيشتر کار کردند. تجديد بناي آسياب بادي مخصوصا با دو برابر شدن ضخامت ديوارها و تمام کردن آن در سر موعد به علاوه کارهاي عادي مزرعه، عمل طاقت فرسايي بود. بعضي روزها به نظر حيوانات مي رسيد که در مقايسه با زمان جونز هم ساعات بيشتري کار کرده اند و هم بهتر تغذيه نشده اند.

صبحهاي يکشنبه سکوئيلر از روي قطعه کاغذ درازي که با يکي از پاهايش جلويش نگاه مي داشت براي آنان مي خواند که توليد مواد غذايي دويست درصد، سيصد درصد و حتي پانصد درصد افزايش يافته است.

حيوانات دليلي نمي ديدند که گفته هاي او را باور نکنند مخصوصا که آنها ديگر به طور روشن شرايط زندگي قبل از انقلاب را به خاطر نداشتند ولي بعض روزها دلشان مي خواست ارقام کمتري به خورد آنها مي دادند و غذاي بيشتر. در اين ايام همه دستورات بوسيله سکوئيلر و يا خوک ديگري اعلان مي شد. ناپلئون حتي هر دو هفته يکبار هم در مجالس ديده نمي شد. وقتي ظاهر مي شد نه فقط سگها در ملازمتش بودند بلکه يک جوجه خروس سياه رنگ هم که به منزله شيپورچي بود پيشاپيش او حرکت مي کرد و پيش از سخنراني ناپلئون قوقولي قوقو مي کرد. مي گفتند ناپلئون حتي در ساختمان مزرعه هم در قسمت مجزايي از سايرين زندگي مي کند و غذايش را تنها و در ظروف چيني اصل که در ويترين اتاق ناهارخوري بوده است، مي خورد و دو سگ براي خدمتگزاري در حضورش هستند. هم چنين مقرر شد که در شب تولد ناپلئون هم مانند دو سالگرد ديگر تير شليک شود. ناپلئون ديگر به طور ساده ناپلئون خطاب نمي شد، اسم او با عنوان رسمي «رهبر ما رفيق ناپلئون » برده مي شد و خوکها اصرار داشتند که عناويني از قبيل پدر حيوانات، دشمن بشر، حامي گوسفندان، منجي پرندگان و امثال آن برايش بسازند. سکوئيلر در نطق هايش اشک مي ريخت و از درايت ناپلئون و از خوش قلبي و عشق سرشار او به حيوانات مخصوصا به حيوانات محروم ساير مزارع سخن مي راند. عادت بر اين جاري شده بود که هر عمل موفقيت آميز و هر پيش آمد خوبي به حساب ناپلئون گذاشته شود. اغلب شنيده مي شد که مرغي به مرغ ديگر مي گويد: « تحت توجهات رهبر ما رفيق ناپلئون من ظرف شش روز پنج تخم کرده ام .» و يا دو گاوي که از استخر آب مي نوشيدند مي گفتند: «به مناسبت رهبري خردمندانه رفيق ناپلئون آب گوارا شده است!» احساسات عمومي قلعه در شعري که مي ني ماس سروده بود و عنوانش را رفيق ناپلئون گذاشته بود، به خوبي منعکس بود : چشمان نافذت که چو خورشيد آسمان بخشنده تشعشع و گرمي است بر جهان چون اوفتد به وجودم نگاه آن در التهاب آيم و گويم بدين زبان سرچشمه سعادتي و يار بي کسان غمخوار بي پدران ، حامي زنان رفيق ناپلئون ! گر ما غنوده ايم به اصطبل روي کاه گر سير گشته اشکم ما روز و شب دوگاه از دولت وجود تو گشته است اين چنين باور ندارد ار کس گو آي و گو ببين اعطا کننده کيست به ما اين همه نعم بزدوده خاطر همگي را ز هم و غم رفيق ناپلئون ! گر خوک توله اي به من عطا کند خدا زآن پيشتر که فتد راه روي پا زآن پيشتر که کشد قد به يک وجب باشد ورا ثناي تو همواره ورد لب گويد بياد ندارم جز اين خدا تا جان خويشتن بنمايم رهت فدا

رفيق ناپلئون !

ادامه دارد...