مهدی یزدانی خرم از نویسندگانی که شکست می‌خورند، می گوید

ايسنا/ مهدي يزداني خرم با بيان اين‌که نويسندگان بايد فارغ از گرايش‌هاي سياسي خود به مسائل روز بپزدارند. مي‌گويد: اگر يک نويسنده در آثار خود وجوه سياسي و غيرادبي خود را برجسته کند نه تنها رشد نمي‌کند بلکه دچار شکست خواهد شد. اين نويسنده در مراسم جشن امضاي کتاب جديدش «خون‌خورده» که در محل پرديس کتاب مشهد برگزار شد، در ادامه بيان کرد: يکي از ضعف‌هاي ما مقصر دانستن ديگران در شکست‌هاي خود است که اين تفکر به‌صورت يک سنت فکري از گذشته تا امروز بين ما رواج داشته است. او همچنين متذکر شد: رمان‌نويسان بايد نسبت به اتفاقاتي که دور و اطراف آن‌ها در حال رخ دادن است توجه کنند و نبايد بي‌تفاوت از کنار اتفاقاتي که در جامعه رخ مي‌دهد بگذرند، زيرا اين اتفاقات پتانسيل بسيار بالايي براي پرداختن و نوشتن دارد و بايد به آن‌هاتوجه ويژه‌اي شود. يزداني خرم در بخش ديگري از صحبت‌هايش گفت: رمان‌نويسي يک پروژه تحقيقي و فکري است و نوشتن يک رمان نيازمند مطالعه منابع مختلف است. نوشتن يک رمان بدون جست‌وجو و تحقيق در مورد شخصيت‌هاي موجود در آن، مطالعه منابع مختلف و همچنين بدون ديدن تصاوير مرتبط با موضوعي که در رمان به آن پرداخته شده است امکان‌پذير نخواهد بود. او افزود: ضعفي که در کار بعضي از نويسندگان و به‌صورت اختصاصي رمان‌نويسان ديده مي‌شود، تکيه بر دانش و نگاه شخصي خود آن‌ها، بدون مطالعه منابع مرتبط با موضوع رماني است که به نوشتن آن مي‌پردازند. اين نويسنده اظهار کرد: در طول تاريخ انسان‌هاي بسياري وجود دارند که توسط افراد ديگر در مقام‌هاي فوق‌العاده بالايي قرار گرفته‌اند و در ذهن‌ها ماندگار و تثبيت شده‌اند يا بسيار کوچک شمرده شده و در نهايت به فراموشي سپرده شده‌اند. چنين افرادي در جامعه و تاريخ ما به‌صورت انبوه وجود دارند و کافي است رمان‌نويس آن‌ها را کشف کند. کشف چنين افرادي ملزم به مطالعه منابع مختلف از جمله روزنامه است؛ از دل اين منابع خرده‌روايات عجيبي به دست مي‌آيد که مي‌توان آن‌ها را با جامعه امروز مقايسه کرد. زماني که روايات گذشته را با جامعه امروز مقايسه مي‌کنيم به تناقض‌ها، تفاوت‌ها و نقاط عطف موجود در بين آن‌ها پي‌خواهيم برد. او همچنين تاکيد کرد: رمان نوشتن کار بسيار سختي است و بدون اغراق مي‌توان گفت در اين مسير به احتمال ۹۸ درصد اکثر افراد در شروع کار خود شکست مي‌خورند. نويسندگاني هستند که تاکنون ده‌ها رمان نوشته‌اند و براي نوشتن و چاپ آن‌ها بسيار زحمت کشيده‌اند اما کار آن‌ها هرگز آن‌طور که بايد، ديده نشده است. اين ذات ادبيات است. يزداني خرم در بخش ديگري از صحبت‌هايش بيان کرد: بنده يک نويسنده فرماليست هستم يعني در ابتدا فرم داستان را مشخص کرده و در مراحل بعد قصه‌ها را به هم متصل مي‌کنم؛ درواقع از آن دسته نويسندگاني نيستم که در ابتدا موضوع داشته باشم و شروع به نوشتن کنم و اين شيوه فرم‌نويسي را مديون ابراهيم گلستان هستم که اين توصيه را به بنده کرد و در دو رمان اخير خود از اين شيوه استفاده کرده‌ام. او همچنين گفت: مسئله بيماري در ايران از جمله مسائلي است که رمان‌نويسان مي‌توانند بسيار به آن بپردازند. در يک دوره‌ ما به شکل وحشتناکي در ايران درگير جنون بوده‌ايم و مسئله جنون و ديوانگان از قرن سه به بعد مسئله بسيار جدي بوده است. اين نويسنده در پايان اظهار کرد: ادبيات يعني استعاره، نويسندگاني مانند احمد محمود نيز در آثار خود از استعاره استفاده مي‌کنند؛ به عنوان مثال در «همسايه‌ها» يک جامعه کوچک را تشکيل داده است که آن‌ها گرد هم زندگي مي‌کنند و هر کدام از آن‌ها به نوعي يک وابستگي دارند و تمام آن‌ها کنار هم در جامعه نمادين نويسنده زندگي مي‌کنند. ادبيات چيزي جز خوانش استعاره‌اي از واقعيت نيست و منظور بنده از استعاره شاعرانه بودن نيست بلکه گسترش و پرورش واقعيت‌ها است. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد