ايسنا/ حبيب احمدزاده که در پي «تحريم وزير خارجه کشورمان» مطلبي با عنوان «ترامپ، ظريف و ما ايرانيان» نوشت، ميگويد اين يادداشت بازتاب زيادي داشته و نوام چامسکي هم به آن پاسخ داده است.
چند روز پيش حبيب احمدزاده، نويسنده، مستندساز و عضو هيئت علمي دانشگاه هنر، پس از اعمال تحريم عليه محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه کشورمان، و همچنين سخنان ترامپ مبني بر شکست ايرانيان در تمامي جنگهاي پيشين، يادداشتي نوشت که ميگويد ترجمه آن به زبان انگليسي بازتاب گستردهاي در بسياري از سايتهاي ضدجنگ و سياسي آمريکا از جمله Codepink,Commondream,Consortiumnews,Mintpressnews, globalreasearch, Opednews , Payvand , Snls,Positieunivers , Iranisnottheenemy, Imwithulsi ,lobelog داشته و آمريکاييهاي زيادي در کامنتهاي خود به اظهارنظر درباره مطالب اين يادداشت پرداختهاند.
از مشهورترين اين افراد که نظر خود را بهصورت ايميل براي حبيب احمدزاده ارسال کرده، دانشمند معروف آمريکايي نوام چامسکي است.
نظر نوام چامسکي درباره يادداشت حبيب احمدزاده با عنوان «ترامپ ، ظريف و ما ايرانيان» به اين شرح است:
Strong letter. There is a problem however. Trump and his associates know and care nothing about any of this.
نامه عالي است. اما يک مشکل وجود دارد و آن اينکه، ترامپ و همراهانش براي اين موضوعات اهميتي قائل نيستد.
نوام چامسکي
اصل متن فارسي ياداشت احمدزاده نيز به اين شرح است:
«ترامپ، ظريف و ما ايرانيان
آقاي ترامپ و دوستانش همچون پمپئو و بولتن جگر سوختهاي از ايران و ايراني دارند وگرنه در اين دو سه روز و با اين همه مشکلات داخلي، امور کشور گرفتار آمريکا در جنگ تجاري با چين، ژاپن و اروپا و ديوار مرزي مهاجرين را رها نميکردند تا صرفا به ما بپردازند.
اولين مورد آن است که رييسجمهور ترامپ از باب محبت هميشگيشان فرمودند که «ايرانيان در هيچ جنگي در طول تاريخ نبرده و در هيچ مذاکرهاي نباختهاند.»
اگر حتي کاري به کارنامه سراسر صفر شخص ترامپ در درس تاريخ مدرسه و نيز کارنامه سراسر شکست دولتهاي آمريکا از فضاحتهاي تحقيرآميز در ويتنام، عراق، افغانستان و سوريه و يمن هم نداشته باشيم بايد به نکته ظريفي در تاريخ ايران و ايراني حداقل در دويست و پنجاه سال اخير اشاره کنيم که هرگز ما ايرانيان جنگي را شروع نکردهايم تا به مانند شما به دنبال پيروزي در آن باشيم. ولي نکته مهم و ظريفتر از ظريف، وزير محترم خارجهمان، تفاوت ماهوي نگاه ما ايرانيان به جنگ با شما دولتمردان آمريکاست.
در سريال «دليران تنگستان»، رئيسعلي دلواري آن سردار مشهور جنوب در جواب فردي از نوجوانان رزمنده جنوب که از هيجان شروع نبرد با کشتيهاي نظامي انگليسي وار شده براي جنگ در مقابل روستايشان دلوار که ميگويد درصورت حمله غارتشان ميکنيم، با هيجان جملهاي تاريخي ميگويد بدين مضمون:
«نه پسر ما نميجنگيم که چيزي بهدست بياوريم، ما فقط ميجنگيم که چيزي از دست ندهيم.»
جناب ترامپ، اگر بر قاعده و فلسفه ما ايرانيان و تعريف ما از جنگ باشد که ما در همين جنگ ايران و عراق با تمام پشتيباني شما و رفقايتان از آقاي صدام و ريختن صدها تن بمب شيميايي بر سر زنان و کودکانمان، ذرهاي از خاک کشورمان را از دست نداديم و پيروز محسوب ميشويم ولي شما بفرماييد با تعريف فلسفي شما از جنگ که با تصاحب و کشتار مردمان نابودشده براي قبولي موفقيت همراه است در همين بيست سال اخير، شما در کدامين جنگ پيروز بودهايد؟
و اما قسمت دوم و آنکه ما در مذاکره هميشه فاتح بودهايم، اگر چنين است، پس چرا دوباره آزموده را ميآزماييد و بهدنبال مذاکره با اين استاد بزرگ شطرنج مذاکره هستيد، که همزمان و در آن واحد دست بازيگر بزرگش يعني وزير خارجه را عملا و با خباثت در اين هماوردي از پشت ميبنديد تا نتواند حتي مهرههاي سرباز را تکان دهد. جمله آخر را فاش با اين شياطين همراه با ناتانياهو و بنسلمانها بايد گفت.
«برخلاف نظر سطحي شما، سربازان ما مهرههاي فضاي مجازي شطرنج نيستند، که با تحريم بازيگران پشت صفحه از حرکت بايستند.»
آقايان ترامپ، بنسلمان و ناتانياهو سربازان ما همان رئيسعليها هستند و همان تعريف قديمي از نبرد و جهاد، پس نصيحتي صادقانه براي شما دارم .از ما ايرانيان بيشتر و بيشتر بترسيد.
بازار