آخرين خبر/ ما به قالب معمول سرشته نشدهايم و شايد نشود که سرنوشتي داشته باشيم مثل همه. آنچه در چهار سال گذشته نداشتيم، اطمينان متقابل به عشقمان بود. امروز در اطمينانيم، با تکيه بر اين يقين همهچيز ممکن است، همهچيز بدون استثنا. من تمام زندگىام به دنبال همدستيِ تمام عيار (در معناى زيبايش) با انسانى بودم. با تو يافتمش و همزمان معنايى نو جستم براى زندگى. حالا شايد واقعاً بتوانيم تلاش کنيم که خودمان را فراتر از همهچيز بنشانيم. در هر حال، يا اين رويا محقق ميشود يا همهچيز ويران خواهد شد. اما اين هم واقعيت دارد که من ترجيح ميدهم با تو بهسوى ويراني شتاب کنم تا اينکه يک خلوت آسوده داشته باشم.
خطاب به عشق
نامههاي عاشقانه آلبر کامو و ماريا کاسارس
ترجمهي زهرا خانلو
بازار