نماد آخرین خبر

«توران میرهادی»؛ بانویی که عشق در وجودش ریشه داشت

منبع
ايرنا
بروزرسانی
«توران میرهادی»؛ بانویی که عشق در وجودش ریشه داشت
ايرنا/ بيست و ششم خرداد زادروز تولد توران ميرهادي مادر ادبيات نوين کودک ايران است، شخصيت برجسته فرهنگي که هرگز نامش از حافظه فرهنگ دوستان پاک نمي شود. نوش آفرين انصاري از دوستان قديمي و همکاران فرهنگي ميرهادي در مورد اين بانوي شهير ادبيات ايران به خبرنگار ايرنا گفت: از يک بُعد خانم ميرهادي را از سال ۴۲ مي شناسم و دوستي نزديکي بين ما برقرار بود، ولي از نظر اهميت او بايد گفت ميرهادي از زنان تاثيرگذار روزگار ماست که در تفسير اين تاثيرگذاري بايد به تاسيس مدرسه فرهاد با کودکستان و توسعه آن به مدرسه از دهه ۳۰ اشاره کنم. وي افزود: ميرهادي در سال ۱۳۴۱ شوراي کتاب کودک را با جمعي از همکاران بنيان گذاشت و در سال ۱۳۵۸ فرهنگنامه کودکان و نوجوانان را ايجاد کرد. انصاري ادامه داد: به اين ترتيب مي توان گفت توران ميرهادي سه نهاد بسيار مهم را تاسيس کرد و در هر سه نهاد روش کار وي مشارکتي بود و بسياري را به مشارکت دعوت کرد و براي تاکيد بر اهميت تجربه گروهي فعاليت ها را به صورت مشارکتي پيش برد. رئيس شوراي کتاب کودک افزود: در مورد مدرسه فرهاد و شوراي کتاب کودک متاسفانه مستندهايي مثل يک فيلم يا کتاب جامع در اختيار نداريم اما در مورد فرهنگنامه دو فيلم مهم ساخته شد يکي فيلم توران خانم اثر رخشان بني اعتماد و مجتبي ميرطهماسب و ديگري يکي بود يکي نبود غلامرضا کتال است که در فاصله ۱۰ سال ساخته شدند و به شناخت ميرهادي کمک بسياري کردند. انصاري گفت: بحث ديگري که در مورد شخصيت هاي تاثيرگذار مهم است بازخواني مجدد آثار آنان است و در اين راستا شوراي کتاب کودک و شرکت تهيه و نشر فرهنگنامه اين توفيق را پيدا کرد که آثار وي را در سال هاي اخير بازنشر دهد و اين کمک مي کند علاقمندان به صورت هاي امروزي کتاب هايي که بيشترشان ناياب و يا در مجموعه ها هستند را بخوانند. بخشي مهم ديگر در شخصيت توران ميرهادي تسلط بر غم است ، او برادر، همسر و فرزندش را از دست داد و اين شعار را هميشه براي همه تکرار و عملي هم کرد که غم را مي توانيم به فعاليتي بزرگ تبديل کنيم که در مورد او اين فعاليت، فعاليت فرهنگي بود، نکته مهم اين است که شيوه هاي اين از دست دادن ها بسيار دردناک بوده و از دست دادن هاي طبيعي نبوده است. استاد بازنشسته دانشگاه تهران افزود: آنچه ميرهادي را طي اين سالها پيش برد و همه ما را در کنارش حفظ کرد و به نهادها و کارهاي فرهنگي و افراد فعال فرهنگي افزود و مشوق مسلم کار داوطلبانه بخصوص حضور زنان در عرصه اجتماعي بود، عشق او به جامعه، عشق به مردم بود که پايان ناپذير بود. رئيس شوراي کتاب کودک از فاصله امروز وضعيت آموزشي جامعه با چشم اندازهاي مورد تصور توران ميرهادي ابراز تاسف کرد و گفت: با اين آمال او بسيار فاصله داريم و اصلا به آنها نرسيده ايم، انديشه ها بايد در ميدان عمل بومي سازي ، ورز داده، عملياتي و آسيب شناسي شود اما متاسفانه پس از تعطليي مدرسه نمونه مردمي فرهاد در سال ۵۷ و ۵۸ بسياري از اساتيد برجسته همچون معصومه سهراب، يميني شريف و غيره بازنشسته شدند و تجربه بزرگي که اينها از آن صحبت مي کردند ادامه پيدا نکرد، کاري روي آن صورت نگرفت و حتي در دانشکده هاي امور تربيتي ما کتاب هاي ميرهادي به عنوان منابع اصلي درسي اصلا خوانده نمي شود و اصلا شناخته شده نيست. انصاري افزود: نگاهمان متاسفانه نگاه غرب زده اي است و اين باعث مي شود الگوهايي شکسته و بسته از غرب بگيريم، به همين خاطر آنچه در آموزش و پرورش ما مي گذرد شباهتي به ديدگاه هاي خانم ميرهادي که معتقد است «خود کودک را بايد بسيار جدي گرفت و مدرسه را با مشارکت و خواست بچه ها اداره کرد؛ مدرسه يک زندان نيست، يک جاي غم انگيز نيست، جايي مملو از شادي و آموزش است»، فاصله داريم و اين تصوير از مدرسه اي که ميرهادي تصوير کرد و براي آن کار کرد در ايران به ثمر نرسيد. سيده توران ميرهادي (خُمارلو) (زاده ۲۶ خرداد ۱۳۰۶ – درگذشته ۱۸ آبان ۱۳۹۵) استاد ادبيات کودک، نويسنده و کارشناس آموزش و پرورش و شخصيت برجسته فرهنگي ايران بود.