صوت/ مثنوی خوانی- قسمت دهم- بیان آنک کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود

آخرين خبر/ مثنوي خواني يکي از مواردي که افراد عاشق ادبيات پارسي اوقات فراغت خود را به آن اختصاص مي دهند. مثنوي معنوي از گنجينه آثار قديمي است که هنوز هم انسان ها به دنبال مطالعه آن هستند. اما شايد درک آن براي تمام افراد آسان نباشد. در اين پادکست علي عرفانيان با خوانش اشعار مولوي و توضيح آن ها اين کار را براي ما ساده تر کرده است. مثنوي معنوي، اثر گرانسنگ محمد جلال الدين بلخي، شاعر و عارف پارسي گوست. اين کتاب از ۲۶۰۰۰ بيت و شش دفتر تشکيل شده است و يکي از برترين کتاب‌هاي ادبيات عرفاني کهن فارسي و حکمت ايراني پس از اسلام است. اين کتاب در قالب شعري مثنوي سروده شده است که در واقع عنوان کتاب نيز مي‌باشد اشعار مولوي به قدري جهان شمول است که ترجمه آن در ساير کشورها بسيار مورد استقبال قرار گرفته است به طوري که براي چند سال پياپي ديوان اشعار مولانا در صدر جدول پرفروش‌ترين کتاب‌هاي شعر در آمريکا قرار گرفت و اين شاعر ايراني بالاتر از شعراي نامي ادبيات انگليسي ‌مانند شکسپير و بليک قرار گرفته است. قسمت دهم - ابيات 222 تا 246 کشتن آن مرد بر دست حکيم نه پي اوميد بود و نه ز بيم او نکشتش از براي طبع شاه تا نيامد امر و الهام اله آن پسر را کش خضر ببريد حلق سر آن را در نيابد عام خلق آنک از حق يابد او وحي و جواب هرچه فرمايد بود عين صواب آنک جان بخشد اگر بکشد رواست نايبست و دست او دست خداست همچو اسمعيل پيشش سر بنه شاد و خندان پيش تيغش جان بده تا بماند جانت خندان تا ابد همچو جان پاک احمد با احد عاشقان آنگه شراب جان کشند که به دست خويش خوبانشان کشند شاه آن خون از پي شهوت نکرد تو رها کن بدگماني و نبرد تو گمان بردي که کرد آلودگي در صفا غش کي هلد پالودگي بهر آنست اين رياضت وين جفا تا بر آرد کوره از نقره جفا بهر آنست امتحان نيک و بد تا بجوشد بر سر آرد زر زبد گر نبودي کارش الهام اله او سگي بودي دراننده نه شاه پاک بود از شهوت و حرص و هوا نيک کرد او ليک نيک بد نما گر خضر در بحر کشتي را شکست صد درستي در شکست خضر هست وهم موسي با همه نور و هنر شد از آن محجوب تو بي پر مپر آن گل سرخست تو خونش مخوان مست عقلست او تو مجنونش مخوان گر بدي خون مسلمان کام او کافرم گر بردمي من نام او مي‌بلرزد عرش از مدح شقي بدگمان گردد ز مدحش متقي شاه بود و شاه بس آگاه بود خاص بود و خاصهٔ الله بود آن کسي را کش چنين شاهي کشد سوي بخت و بهترين جاهي کشد گر نديدي سود او در قهر او کي شدي آن لطف مطلق قهرجو بچه مي‌لرزد از آن نيش حجام مادر مشفق در آن دم شادکام نيم جان بستاند و صد جان دهد آنچ در وهمت نيايد آن دهد تو قياس از خويش مي‌گيري وليک دور دور افتاده‌اي بنگر تو نيک سازنده علي عرفانيان اپليکيشن castbox مثنوي خواني

صوت/ مثنوي خواني- قسمت نهم- فرستادن پادشاه رسولان به سمرقند به آوردن زرگر

---

بازار

---