لوسی اِلمان برنده جایزه تیت بلک شد

ايبنا/ لوسي اِلمان، نويسنده بريتانيايي متولد ايالات متحده چهار دهه پس از اينکه پدرش برنده جايزه تيت بلک شد توانست جا در پاي پدر بگذارد و قديميترين جايزه بريتانيا را از آن خود کند.
ريچارد اِلمان، منتقد ادبي و دانشآموخته مطالعات جيمز جويس در سال 1982 براي نگارش زندگينامه جيمز جويس برنده جايزه تيت بلک شده بود. لوسي اِلمان شب جمعه به عنوان برنده بخش داستان جايزه تيت بلک شد و جايزه ده هزار پوندي را از آن خود کرد.
«اردکها؛ نيوبريپورت» هزار صفحه است، با تکنيک جريان سريال ذهن نوشته شده است و در واقع يک جمله بلند است که هزار صفحه به طول ميانجامد. راوي داستان نامي ندارد و در اوهايوي دوران ترامپ زندگي ميکند. متأهل است و چهار فرزند دارد و قبلاً معلم کالج بوده است. دچار سرطان ميشود، براي درمان کالج را رها ميکند ، درمان ميشود، و در دوره بازپروري به سر ميبرد. خود را مشغول آشپزي ميکند.
در بخشي از داستان مادر اين خانم توسط خواهرش از غرق شدن در درياچه نيوبريپورت نجات پيدا ميکند. مادر در درياچه اردکها را دنبال ميکرد. داستان با موضوعي ساده شکل ميگيرد اما در واقع مشکلات دنيا در ذهن راوي رژه ميرود. کل داستان در واقع در يک جمله نوشته شده است که با علايم نگارشي چون ويرگول و نقطه ويرگول به بخشهاي مختلف تقسيم ميشود.
مجله «گاردين» در سال 2013 نوشت لوسي اِلمان «يکي از رازهاي مهم دنياي ادبيات مدرن است.» کمي بعد هشتمين رمان اِلمان يعني «اردکها، نيوبريپورت» در کنار اليف شافاک، مارگارت آتوود، برناردين اواريستو، چيگوزي اوبياما، و سلمان رشدي در ميان نامزدهاي نهايي جايزه معتبر منبوکر سال 2019 قرار گرفت و حتي برنده جايزه گلداسميت شد.
البته نويسندهيِ انگليسي، که در ايالات متحده به دنيا آمده است، با دنياي جوايز غريبه نيست و اولين کتابش تحت عنوان «دِسرهاي شيرين» پيش از اين برنده بهترين داستانِ گاردين شد. «دسرهاي شيرين» وقتي وارد بازار کتاب شد که او در مجله ادبي تايمز درباره هنر مطلب مينوشت.
جالب اينجاست که بلومزبري، ناشر آثار اِلمان کتاب را رد کرد و نويسنده کتاب را در نشري کوچک به نام گالي بِگر در نورويچ منتشر کرد.
منتقدين معتقدند «اردکها» در واقع آزمايشي تجربي است که با وجود خلاقانه بودن توانسته منظور خود را در يک مکان و فضاي خاص به خواننده منتقل کند. بسياري «اردکها» را به دليل طول رمان و تکنيک روايي جريان سيال ذهن با «اوليسِ» جيمز جويس مقايسه کردند. منتقدي ديگر ميگويد از خواندن رمان لذت برده است اما به طور دقيق موضوع داستان را درک نکرده است و نميتواند دقيقاً بگويد کتاب شاهکار يا مجموعه بدي از کلمات است! پابليشرز ويکلي هم نوشت «اردکها روايت تکنفرهاي است که موضوعات دنياي معاصر ايالات متحده را بررسي ميکند و بيشک خارقالعاده است.»
در بخش زندگينامه جايزه تيت بلک 2020 هم جورج سرتز براي کتاب «عکاس در شانزده سالگي: مرگ يک جنگجو»، که زندگينامه مادرش، مگدا است، به عنوان برنده اعلام شد.
جايزهي ادبي جيمز تيت بلک سال 1919 ميلادي توسط جانت کوتس، همسر وي، بنيانگذاري شد تا يادآور همسر درگذشتهاش باشد. اين جايزه ده هزار دلاري هر ساله به بهترين اثر داستاني تخيلي و نيز بهترين زندگينامه اعطا ميشود. فارغالتحصيلان دانشگاه ادينبورو هر سال با بررسي 400 اثر برندگان اين جايزه ادبي را معرفي ميکنند. مراسم امسال هم در حاشيه فستيوال ادبي ادينبورو ، که به صورت آنلاين در حال برگزاري است، اعلام شد.
دي .اچ. لارنس، آنجلا کارتر، گراهام گرين، جيم گريس و ضياء حيدررحمان از جمله نويسندگاني بودهاند که پيش از اين موفق به کسب اين جايزه شدهاند.