"صبحانه در تیفانی"؛ اثری که با وسواس نویسندهاش ماندگار شد

همشهري آنلاين/ «نميخواهم بخوابم، نميخواهم بميرم، فقط هواي سفر در مرغزارهاي آسمان را دارم...» هالي گولايتلي که اغلب تصويرش با صورت ادري هپبورن در فيلم «صبحانه در تيفاني» مجسم ميشود، زني زيبا و آراسته است که عينک بزرگ به چشم ميزند و با موهاي خيس در بالکن گيتار مينوازد.
هالي گولايتلي، دختر جوانِ ظاهرا بيکس و کاري است که شغلي ندارد و زندگيش را در کافهها و بارها و مهمانيهاي نيويورکي ميگذراند. شخصيت هالي گولايتليِ رمان «صبحانه در تيفاني» از مشهورترين شخصيتهاي ادبي آمريکاست و ادري هپبورن هم در نقش هالي در فيلم اقتباسشده از کتاب، يکي از ماندگارترين نقشآفرينيها را داشته است.
ترومن کاپوتي، نويسنده «صبحانه در تيفاني» در نوشتن اين رمان وسواس زيادي به خرج داد. هر چند که در مصاحبهاي با مجله پاريسريويو گفته بود که در نثر يک استايليست است و يک استايليست ميتواند حتي براي محل قرار دادن يک ويرگول در متن هم به شدت وسواسي باشد. در نسخه دستنويس کاپوتي که چندي پيش در حراج ساتبي به فروش رفت، روشن است که نويسنده با دقت زياد، کلماتي را براي بار آخر تغيير داده، پاراگرافهايي را از متن حذف کرده و جملاتي را تغيير داده است. و شايد از همه مهمتر، نام شخصيت اصلي داستان را تغيير داده است. انتخاب اول کاپوتي براي قهرمان داستانش، کُني گوستافسون بوده است که پيش از ارسال براي ناشر، آن را به هالي گولايتلي تغيير ميدهد. تغييري که به باور منتقدان، تاثير زيادي در ماندگاري شخصيت داشته است.
هالي گولايتلي، در داستان به برادرش اشاره ميکند که به تازگي به خدمت سربازي رفته و برايش دلتنگ است. جز آن، هالي دختر تنهايي است که مردان ثروتمند زندگي او را تامين ميکنند و آشنايي او با مرد جواني که به تازگي همسايه او شده، باب آشنايي خواننده با دختر جوان را هم فراهم ميکند و ماجراهايي به وقوع ميپيوندد. ما از دريچه دوستي مرد جوان، با زندگي عجيب و پر راز و رمز هالي آشنا ميشويم و روايت دقيق کاپوتي، ميان ما و قهرمان داستانش، پيوندي عميق برقرار ميکند.
نسخه سينمايي «صبحانه در تيفاني» با بازي ادري هپبورن به کارگرداني بليک ادواردز در سال ۱۹۶۱، چندان به کتاب وفادار نيست. چيزهايي در فيلم تغيير يافته و چيزهايي حذف و اضافه شده است. بنابراين کسي که فيلم را تماشا کرده، لذت تازهاي در خواندن رمان خواهد يافت.
ترومن کاپوتي، نويسنده چيرهدست امريکايي از کودکي داستان کوتاه مينوشت و از نوزدهسالگي داستانهاي کوتاهش به مجلههاي ادبي و پرمخاطب راه يافتند. او برنده چند جايزه شد که جايزه اُ. هنري در سال ۱۹۴۸ يکي از آنها است. با رمان «صداهاي ديگر، اتاقهاي ديگر» به شهرت رسيد و در دهه ۱۹۵۰ چند رمان ديگر به اضافه نمايشنامه و فيلمنامه هم نوشت. در مقدمه رمان صبحانه در تيفاني آمده که بعد از انتشار اين کتاب که اوج پختگي نثر نويسنده را به نمايش ميگذارد، نورمن ميلر، نويسنده همدوره کاپوتي، او را «کاملترين نويسنده نسل من» ناميد.
«صبحانه در تيفاني» با ترجمه بهمن دارالشفايي، سال ۹۵ در قالب کتاب جيبي توسط نشر ماهي منتشر شده و به تازگي چاپ نهم آن به بازار آمده است.