وقتی عبدالرحیم جعفری کتاب‌ها را روی سرش حمل می‌کرد

ايسنا/ عبدالرحيم (تقي) جعفري، بنيان‌گذار فقيد انتشارات اميرکبير در کتاب «عبدالرحيم جعفري، در جستجوي صبح» که خاطرات اوست و توسط نشر روزبهان منتشر شده، چنين نوشته است: «پياده، و در تابستان‌ها با پاي برهنه، از کوچه‌پس‌کوچه‌هاي باغچه عليجان و کوچه رکني و ناصرخسرو و محله عرب‌ها و پامنار خودم را به شرکت مطبوعات مي‌رساندم، کتاب‌ها را تحويل مي‌گرفتم، با نخ قند مي‌بستم، و بسته را با کمک کارکنان آن‌جا روي سر مي‌گذاشتم و باز دو کيلومتر مسافت را پياده مي‌آمدم. گاه بين راه، خستگي فشار مي‌آورد و ناچار از عابرين کمک مي‌خواستم که: «آقا، کمکم کنيد اين بسته را از سرم پايين بگذارم»، و بعد: «آقا، کمکم کنيد اين بسته را روي سرم بگذارم». سنگيني بسته کتاب و نخ قندي که دور بسته کتاب پيچيده بودم در پوست سرم، که ماشين شده بود، جا مي‌انداخت. شايد در اثر حمل همين بسته‌هاي سنگين بود که سال‌ها بعد دچار بيماري و ناراحتي چشم شدم. پس از يک ماه کارمزدم تعيين شد: روزي ده‌ شاهي! هنوز يک سال نگذشته بود که با پشتکاري که نشان دادم، با وجود اين‌که جثه‌ام کوچک بود، به‌طور آزمايشي «ورق‌گيري» مي‌کردم. چند پاره‌آجر زير پايم مي‌گذاشتند تا قدّم به سيلندر ماشين برسد و بتوانم ورق‌ چاپ‌شده را بگيرم و روي تخته، کنار سيلندر بگذارم.»

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar

---

بازار

---