«صلاح کار و من خراب»؛ دغدغه‌های «مریم احمدی شیرازی»

از قديمي‌هاي شوراي کتاب کودک است و همکاري با روانشاد توران ميرهادي را از نيمه دهه پنجاه آغاز کرد. او که سال ۱۳۵۳، کارشناسي‌اش را در رشته روان‌شناسي و مشاوره دريافت کرده، دوره‌هاي تخصصي ادبيات کودک را در انگليس و ايران گذرانده و در چهارسالِ منتهي به انقلاب، در تأليف کتاب‌هاي آسان براي پايش سواد و کتاب درسي سوادآموزي کودکانِ محروم از سواد مشارکت داشته و سال‌ها مدرس رسمي آموزش خانواده در وزارت آموزش و پرورش بوده است.

مريم احمدي شيرازي سال‌ها «در آموزش و پرورش معلم بوده و از آغاز شکل‌گيري طرح آموزش خانواده در انجمن مرکزي اوليا و مربيان به‌عنوان مدرس رسمي آموزش خانواده در آموزش و پرورش شناخته شده است. عضويت در گروه‌هاي بررسي کتاب شوراي کتاب کودک، ارائه طرح کارگاه‌هاي ورودي شورا، کتابخواني براي کودکان بيمار و عضويت در هيئت‌مديره شوراي کتاب کودک در کارنامه ايشان ثبت است. در سال ۱۳۷۲ به‌ مناسبت سال جهاني خانواده، طرح ايراني «فعاليت‌هاي فرهنگي با نوزادان» را با کمک شوراي کتاب کودک ارائه داد و از آن به بعد، اين طرح در مراکز فرهنگي و آموزشي مختلف ارائه شد و در مؤسسه مادران امروز پيگيري مي‌شود. اما محور مشترک فعاليت‌هاي او، تمرکز بر برنامه‌هاي آموزشي و فرهنگي مخصوص خانواده‌هاست. دغدغه کار فرهنگي براي خانواده‌ها، او را بر آن داشت تا در سال ۱۳۷۷ به‌ همراه همسرش سيامک جولايي، مؤسسه مادران امروز را بنا نهد که هدف آن افزايش سطح آگاهي خانواده‌ها به‌ منظور ايجاد ارتباط‌هاي بهتر در خانواده و جامعه است. در اوان جواني تجربه مشارکت در تاليف کتاب سوادآموزي براي کودکان محروم از سواد و نگارش کتاب‌ها و جزوه‌هاي آسان براي پايش سواد، دريچه علم به زبان ساده را بر او گشود و از اين رهگذر به تأليف بيش از بيست‌عنوان کتاب در زمينه آموزش خانواده‌ها و مشورت در تأليف و انتشار بيش از پنجاه‌عنوان کتاب مخصوص خانواده‌ها و کودکان و نوجوانان پرداخت. ارائه نزديک به چهل‌عنوان طرح درس براي خانواده‌ها و اجراي آنها، ارائه برنامه‌هايي نو براي آموزش خانواده‌ها در سراسر ايران، از جمله برنامه «راه دور» در مؤسسه مادران امروز، از ديگر فعاليت‌هاي فرهنگي اوست.» و البته، او در آستانه هفتادسالگي، «همچنان مي‌آموزد و مي‌آموزاند.»

و حال، در کتاب‌ِ صلاح کار و من خراب، فرحناز مددي، دغدغه‌هاي او را که در سخنراني‌ها، مصاحبه‌ها و نوشتارهايش بيان شده، گرد آورده و نشر نشانه، در ۶۶۲ صفحه منتشر کرده است. او در يکي از مصاحبه‌هايش، درباره مؤسسه مادران امروز در «عشق سوم؛ مجموعه مقالات تخصصي پيرامون مسائل کودکان و نوجوانان»، در سال ۱۳۷۹ گفته است: « يک مؤسسه غيردولتي، غيرتجاري و غيرسياسي است  که از سال گذشته به ‌طور رسمي کار خود را شروع کرده است. داراي يک هيئت‌مديره و گروهي مشاوران متخصص در حوزه‌هاي گوناگونِ موردنياز مادران است. هدفش ارتقاي آگاهي مادران و همه اعضاي خانواده است، براي اينکه بتوانند ارتباط بهتري با يکديگر و با فرزندان برقرار کنند و در جهت پرورش بهتر و همه‌جانبه خود و خانواده و فرزندان توانمندتر شوند.» (ص. ۲۰۶)

او همچنين درباره طرح خواندن با نوزادان در نشريه «نامه مربي»، شماره ۴، مهر ۱۳۷۶، نوشته است: «اين طرح، کتاب و کتابخواني براي کودکان را از بدو تولد مورد توجه قرار مي‌دهد و يکي از هدف‌هاي آن کمک به مادرلاان و ساير اعضاي خانواده و اجتماع است براي جدي‌گرفتن نوزادان و انجام کارهاي فرهنگي با کودکان از همان‌ آغاز نوزادي و شيرخواري. اين طرح همچنين به تقويت حواس و رشد بدني و حرکتي اين گروه سني در جريان کتابخواني اهميت مي‌دهد و کتابخواني با بچه‌ها را از هنگام تولد، به‌عنوان يکي از وسايلي مي‌شناسد که به کمک آن مي‌توان بين نوزادان و بزرگ‌ترها رابطه‌هاي عاطفي، لطيف و عميق ايجاد کرد. همان روابطي که از نخستين روزهاي تولد، مايه حيات زندگي انساني کودک مي‌شود. (ص. ۴۹۶)