معرفی کتاب/ «ایگو؛ محور مداخلات تکنیکی»

ايبنا

بروزرسانی 1399/09/11 - 15:20

ايبنا/زيربناي خودتحليلي، اين توانايي است که انديشه‌ها اجازه يابند به ذهن برسند، درعين‌حال که از اين انديشه‌ها به‌عنوان داده‌هايي استفاده شود که مي‌توان بر آن‌ها تأمل کرد تا دريافت که چه قابليت‌هايي براي درک خود دارند.

«ايگو؛ محور مداخلات تکنيکي» نوشته دکتر فرد بوش؛ استاد روان‌شناسي ايگو، به قلم سمانه غفوري و سيد ابوالقاسم حسام به فارسي ترجمه شده است. اين اثر نخستين کتاب فرد بوش و دومين کتابي است که از اين روانکاو به فارسي ترجمه مي‌شود. وي مي‌گويد: «اين کتاب، نخستين کتاب منتشرشده من است و مانند بسياري از اولين‌ها در زندگي، جايگاه ويژه‌اي براي من دارد. اين کتاب آغاز همه چيزهايي بوده که از زمان انتشار آن نوشته‌ام، اگرچه ايده‌هاي جديدي در مسير رشد به انديشه‌ام افزوده شده است. بنيان تفکر من در 35 سال بعدي، در اين کتاب است، يعني چگونه مي‌توان به بهترين شکل به بيمار کمک کرد که ذهن روانکاوانه خلق کند.»

دکتر آرنولد ويلسون و دکتر آلن سوگرمن نيز در مقدمه‌اي بر اين کتاب نوشته‌اند: «دکتر بوش، سهم بسزايي در روانکاوي ساختاري معاصر داشته است. وي در گسترش چنين راهبرد تکنيکيِ روشن و مشخصي، ديدگاهي از روانکاوي را توسعه مي‌دهد که انعکاس وسيعي داشته است. اکنون اين امر وابسته به تحليلگران است که ببينند، چگونه چنين رويکردي با تحليل‌شونده‌هاي آنان قابل استفاده است. علاقه مشترک همگي ما، تکامل بيشتر تفکر روانکاوانه مدرن است که اين کتاب سهم خطيري را در اين مسير برعهده دارد...

کتاب دکتر بوش، انباشته از نمونه‌هاي باليني جالب و مفصلي است تا ديدگاه‌هاي او را به روشي نشان دهد که براي خواننده قابل درک باشد. بنابراين او نکات موردنظر خودش را توضيح داده و به خواننده اين امکان را مي‌دهد که کنار او قرار گيرد و از چشم‌انداز او به يک متخصص باليني در کار نگاه کند. آنچه اين مثال‌ها نشان مي‌دهند اين است که او چيزي به‌جز کاراکتري از تحليلگر کلاسيک ساکت و کناره‌گير است. حساسيت و مهارت دکتر بوش در رديابي نشانه‌هاي ظريف مقاومت در تحليل، تمرکز او بر همراهي بيمار به‌عنوان مشارکت‌کننده‌اي فعال با اين هدف که فرد بتواند در نهايت بدون کمک تحليلگر خود را تحليل کند و همچنين تأکيد او بر اينکه مداخلات بايد با کلماتي بيان شوند که بيمار آن‌را بشنود و يکپارچه کند، ويژگي‌هايي است که باعث مي‌شود روانکاوي شکلي کاملا متفاوت از کاراکتر معمول آن پيدا کند.»

«تفکر به شيوه‌اي جديد»، «تفسير «در همسايگي»»، «تداعي آزاد»، «آغاز درمان»، «تحليل مقاومت»، «کنش و تحليل»، «ميراث گِري»، «سِرل»، «تحليل مقاومت و نظريه‌ روابط ابژه»، «علم، منطق و مباحثي پيرامون مقاومت‌هاي ناخودآگاه ايگو» و «مثالي از يک بيمار سوپرويژن»، 11 فصل اين کتاب است.

انديشه به‌مثابه داده
«آنچه روانکاوي انجام مي‌دهد، برخلاف ساير مدل‌هاي درمان، خودتحليلي است. زيربناي خودتحليلي، اين توانايي است که انديشه‌ها اجازه يابند به ذهن برسند، درعين‌حال که از اين انديشه‌ها به‌عنوان داده‌هايي استفاده شود که مي‌توان بر آن‌ها تأمل کرد تا دريافت که چه قابليت‌هايي براي درک خود دارند. اين هدف به ظاهر ساده، نياز به ايجاد چارچوبي براي پردازش انديشه‌ها دارد، روندي که مي‌تواند و بايد در مرحله آغازين شروع شود.»

تأثير ايگوي خودآگاه در روند درمان
«با لحاظ کردن ايگوي خودآگاه در مداخلاتمان، بيمار را تشويق مي‌کنيم که نقش فعال‌تري در درمان داشته باشد. اين رويکرد در تضاد با تفسيرهايي است که در راستاي محتواي پنهان هستند و همان‌طور که سِرل نشان مي‌دهد، انفعال را به بيمار تحميل مي‌کنند. چنين تفسيرهايي باور به همه‌چيزداني بيمار را برمي‌انگيزند و باور به تفکر جادويي را تشديد مي‌کنند. کار سِرل همچنين نشان مي‌دهد که با تفسير محتواي خارج از آگاهي بيمار، مقاومت‌ها به خودتحليلي مستقل را ناديده مي‌گيريم.»