چگونه نویسنده شویم؟ (قسمت ششم)
آخرين خبر/ مشق بنويسيد
موضوع ساده است اما اغلب افراد آن را دستکم ميگيرند: نوشتهاي را که دوست داريد بگذاريد جلويتان و از روي آن بنويسيد.
داستاني يا غير داستاني، قديمي و جديد بودن متن مهم نيست، مهم اشتياق شما نسبت به آموختن از آن نوشته است.
حجم رونويسي هم به سليقۀ شما بستگي دارد. ممکن است تصميم بگيريد از روي تمام صفحات بنويسيد؛ يا نه صرفاً به رونويسي از برخي پاراگرافها اکتفا کنيد.
رونويسي ميتواند يکي آموزندهترين کارهايي باشد که براي يادگيري اصول نوشتن تجربه ميکنيم. تجربۀ غريبي هم نيست، در دوران دبستان بهزور اين کار را انجام ميداديم.حالا خودمان بهدلخواه انتخاب ميکنيم از روي متنهايي که دوست داريم رونويسي کنيم.
در فرايند رونويسي، راز زيبايي نوشتهها را کشف ميکنيم.
تجربۀ من در دورههاي آموزشي مختلف و ارائه اين تمرين به دانشجويانم نشان ميدهد که همين تمرين ساده در مدت کوتاهي ميتواند نگاه نويسندگان نوآموز را به نثر و نگارش جديتر و حرفهايتر کند.
تجربۀ برخي از اعضاي يکي از دورههايم را با شما به اشتراک ميگذارم:
مهتاب:
اين کار فوايد زياد داشتي
۱. دايره لغات گسترش پيدا ميکنه
۲. قدرت نوشتن خودم بيشتر ميشه
۳. واسه نوشتن خيلي مشتاقتر ميشم و مدام ميخوام ادامه داستان رو خودم بنويسم.
محدثه:
۱. راستش من هميشه از رونويسيها در ميرفتم چون برام سخت بود که بشينم و پشت سرهم از روي يک متن بدون وقفه بنويسم.
۲. با رونويسي تونستم نکات نگارشي جديدي پيدا کنم.
۳. متوجه شدم اين تمرين چقدر ميتونه تاثير بذاره و من هميشه ازش طفره ميرفتم:)
۴. محتوا برام شفاف تر شد و فهميدم که اصلا چطوري بايد نوشت.
عباد:
وقتي متن را ميخوانيم و رونويسي ميکنيم انگار که با کسي داريم حرف ميزنيم و اين گفتگو را ثبت ميکنيم روي کاغذ مي آوريم.
فروغ:
رونويسي براي من خيلي تجربه جذابي بود. اول که حس کودکي بهم دست داد و روحم تازه شد.
دوم تمرکزم به شدت رفت بالا و به نظرم چيزي شبيه مراقبه بود برام .
و نکته سوم توجه به جزييات و به ياد سپردن اونها بود. چيزي که در روخواني براي من اتفاق نميافتاد.
قسمت قبل:
برگرفته از صفحه اينستاگرام madresenevisandegi_com