
رمانی تأثیرگذار و پرمخاطب از نویسنده ۱۷ ساله ایرانی

تسنيم/کتاب «تاريخ غيرت» داستاني است از مقاومت مردم همدان در مقابل يورش لشکر عثماني. کتابي که به قلم نويسندهاي ۱۷ ساله نوشته شده و مورد اسقبال نيز قرار گرفته است.
«تاريخ غيرت» عنوان اثري است که نخستينبار توسط حوزه هنري استان تهران به چاپ رسيد، رماني است تاريخي و خواندني از نويسندهاي 17 ساله. کتاب پس از انتشار مورد اقبال بسياري از علاقهمندان به تاريخ و ادبيات قرار گرفت و چاپ دوم آن نيز با همکاري مؤسسه شهرستان ادب روانه کتابفروشيها شد.
«تاريخ غيرت»، نوشته موسي نثري همداني، رماني است تاريخي که در بازه زماني سالهاي پاياني حکومت صفويه روايت ميشود؛ دورهاي که دربار ايران محل آمد و شد افراد فاسد است و مملکت محل تاخت و تاز اقوام مختلف.
موسي نثري همداني در سال 1260 در دستجرد کبودرآهنگ همدان متولد شد. هرچند در ميان عامه مردم چندان شناخته شده نيست، اما نثري را بايد از پايهگذاران و نويسندگان تأثيرگذار در حوزههاي مختلف دانست. او در زمينههاي گوناگون ادبي فعاليت کرده، از جمله روزنامهنگاران سالهاي پاياني قاجار و اوايل پهلوي است، در غزل دستي داشته و ... اما آنچه نثري را نسبت به همعصران خود متمايز ميکند، تأثير او بر رماننويسي تاريخي است که «تاريخ غيرت» از جمله نمونههاي موفق در کارنامه اوست. نثري علاوه بر اين کتاب، آثار ديگري نيز در اين ژانر دارد که از اين جمله ميتوان به رمان «عشق و سلطنت» اشاره کرد.
«تاريخ غيرت» رماني است تاريخي با چاشني عشق. داستاني است از شرح مقاومت مردم همدان در مقابل هجوم سپاه عثماني به فرماندهي احمد پاشا در سال 1136 هجري قمري. دستنويس اين اثر سالها مفقود بود و گاه به اشتباه آن را جلد نخست از رمان سهجلدي «عشق و سلطنت» ميپنداشتند. تا اينکه پس از پيدا شدن اين دستنويس، رمان براي نخستينبار با تلاش مهدي بهخيال و با ويراست مصطفي قهرمانيارشد منتشر شد و در دسترس علاقهمندان قرار گرفت.
اين اثر را ميتوان از چند وجه اثري خواندني معرفي کرد؛ نخست تبحر نويسنده در خلق يک رمان تاريخي است؛ آن هم در زماني که نگارش در اين ژانر چندان در ايران سابقه طولاني ندارد. نحوه روايت و سبک نويسنده در خلق «تاريخ غيرت» نکته مثبت ديگر اين اثر است. او با استادي تمام عشق و حماسه را به هم گره ميزند و از دل آن داستاني پر از کشش و تعليق را روايت ميکند.
«تاريخ غيرت» را از وجه ديگري نيز ميتوان توصيف کرد. نويسنده در اين کتاب دست مخاطب خود را ميگيرد و به کوچه پس کوچههاي شهر همدان، در آستانه يورشي عظيم ميبرد. نگاه جامعهشناسانه به رمان و از سوي ديگر، توجه و تمرکز نويسنده بر فرهنگ جاري بر اين منطقه از ديگر نکاتي است که براي مخاطب امروز جالب توجه است. همياري اقليتهاي ديني مانند يهوديان به هموطنان مسلمان خود، وطندوستي و مقاومت در نگاه مردم آن زمان، معماري و سبک زندگي و ... همگي از نکاتي است که از دريچه يک نويسنده نکتهبين نقل شده است.
گويا نثري قرار بود دو جلد ديگر را نيز بر اين اثر بيفزايد، اما بنا به دلايلي منصرف ميشود و حتي از انتشار «تاريخ غيرت» نيز جلوگيري ميکند. طي يکصد سال گذشته آثار متنوعي در حوزه تاريخ نوشته شده است، آثاري که هر کدام بر تمرکز بر بخشي از تاريخ پر فراز و نشيب اين سرزمين، قصهاي را روايت ميکند. در اين ميان «تاريخ غيرت» جزو اولين تلاشها به سبک داستانهاي امروزي است؛ اثري که خواندنش ما را به ياد «آتش بدون دود» ابراهيمي نيز مياندازد.