خاطرات«جان کری»/ توافق نکردن بهتر از توافق بد است!

تسنيم/ «جان کري»، وزير امور خارجه آمريکا در کتاب جديدش به‌نام Every Day is Extra (هر روز موهبتي ديگر است) به شرح ماجراهاي زندگي خودش از زماني که فرزند يک ديپلمات بوده تا پايان دورانش در وزارت خارجه آمريکا پرداخته است. 
«کري» فصل هجدهم اين کتاب را به موضوع خاطراتش از مذاکرات هسته‌اي با ايران اختصاص داده است. 
بخش هايي از اين کتاب براي آگاهي مخاطبان گرامي در روزهاي يک شنبه و سه شنبه و پنج شنبه در ساعت 22:30 دقيقه منتشر مي شود.

خاطرات «جان کري»/ اولين ديدار محرمانه من با جواد ظريف

1400/02/09 - 22:30

من و جواد در آن اتاق کوچکي که اندازه کمد بود نزديک به نيم ساعت صحبت کرديم. درباره او، تا آنجا که مي‌شد از دوستان و همکاراني که با او در سازمان ملل کار کرده بودند کسب اطلاع کرده بودم. مشخص بود که او هم همين کار را کرده بود، چون به همکاري من با عماني‌ها و ساير مراوداتم در منطقه اشاره مي‌کرد.
ابتدا با هم خوش‌‌وبش کرديم، درباره سال‌هايي که در نيويورک و سازمان ملل بود، زندگي‌اش در ايران، خانواده‌اش، سياست در کشور ما، شغل من و سنا. بعد سر اصل مطلب رفتيم. 
اين را روشن کردم که دولت قصد دارد جدي باشد، ولي معني‌اش اين نبود که براي رسيدن به توافق بر سر برنامه هسته‌اي ايران، عجله يا اجباري احساس مي‌کند.

---

بازار

---

توافق نکردن بهتر از توافق بد است و آنچه اهميت حياتي دارد اين است که ايران بتواند اثبات کند به استانداردهاي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و فراتر از آن پايبند مي‌ماند، در غير اين صورت داريم وقت تلف مي‌کنيم.
او هم گفت که ايران، کشته‌مرده توافق نيست. فتواي آيت‌الله [خامنه‌اي] را که در سال (1382 شمسي)2003 علني شده بود و مي‌گفت ايران به‌دنبال سلاح هسته‌اي نخواهد بود يادآوري کرد.
گفتم که ما مشخصاً به توافقي با بيشترين قابليت راستي‌آزمايي نسبت به توافق‌هاي بين‌المللي حاصل‌شده تا آن موقع نياز داريم!
 يک چيز مشخص شد: هر کدام از ما ملاک‌هاي اصولي‌اي داشتيم که هيچ‌گاه آنها را زير پا نمي‌گذاشتيم اما هر دو هم با جديت به‌دنبال يافتن راهي براي پيشرفت بوديم.

قبل از آن‌که آنجا را ترک کنيم درباره اهميت محرمانه ماندن مسائل صحبت کرديم. از همان اول، هر دو اذعان کرديم که رابطه‌مان اهميتي حياتي در موفقيت کار خواهد داشت. لازم بود يک خط ارتباطي آزاد داشته باشيم که بتوانيم در مواقع حساس و اضطراري مستقيم تماس حاصل کنيم، به همين دليل، در اولين جلسه‌مان متعهد شديم از حل کردن مناقشاتمان به‌صورت علني و از طريق رسانه‌ها خودداري کنيم، به‌جايش قرار شد هر کاري بتوانيم براي حل آنها به‌صورت محرمانه انجام دهيم.
رسانه‌ها به‌خوبي آگاه بودند که آن روز احتمالاً بين من و ظريف گفت‌وگويي انجام خواهد شد، چون هر دوي ما قرار بود در جلسه علني گروه موسوم به 1+5 شرکت کنيم. اين گروه قبلاً براي پرداختن به برنامه هسته‌اي ايران تشکيل شده بود.
1+5 ــ پنج عضو دائمي شوراي امنيت سازمان ملل به‌علاوه آلمان ــ و اتحاديه اروپا سال‌ها بود که به‌صورت پراکنده در سطوح پايين‌تر ديدار مي‌کرد تا احتمال رسيدن به توافقي با ايران براي از بين بردن نگراني‌هاي جامعه بين‌المللي درباره برنامه هسته‌اي رو به گسترش ايران را بررسي کند. اين اولين بار بود که ديپلمات‌هايي در سطح وزير خارجه به گفت‌وگوهاي 1+5 ملحق مي‌شدند.

همه اينها در بحبوحه نشست سال(1392 شمسي) 2013 مجمع عمومي سازمان ملل اتفاق مي‌افتاد؛
گزارش‌هاي رسانه‌اي از اولين ديدار ما در نيويورک به‌عنوان آغاز فصلي جديد بين ايالات متحده و ايران توصيف شد، اما گفت‌وگوي ميان کشورهاي ما در واقع قبل از آن آغاز شده بود...

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar