همه ما یک داستان علمیتخیلی درونمان داریم

خبرگزاري کتاب ايران/نويسنده آمريکايي داستانهاي علميتخيلي اعتقاد دارد داستانهاي علميتخيلي آيينه تمامقد مقابل انسانها هستند که در واقع درون خود ما را نشان ميدهند و ميتوان به واسطه آنها آينده را پيشبيني کرد.
به نقل از انپيار، «چارلي جين اندرز» يکي از نويسندگان زن داستانهاي علميتخيلي در آمريکا به خاطر نوشتن رمان «تمام پرندگان آسمان» و داستانهايي مثل شش ماه و سه روز به شهرت رسيده است. اين نويسنده آمريکايي اعتقاد دارد داستانهاي علميتخيلي آيينه تمامقد مقابل انسانها هستند که در واقع درون خود ما را نشان ميدهند و ميتوان به واسطه آنها آينده را پيشبيني کرد. آخرين داستان اندرز با عنوان «پيروزيها بزرگتر از شکست هستند» چند روز پيش روانه بازار کتاب شد و به همين مناسبت راديو ملي آمريکا با اين نويسنده داستانهاي علميتخيلي گفتگويي کرده است که آيا ميتوان آينده را پيشبيني کرد:
رابطه انسان و داستان علميتخيلي را به آينه توصيف کرديد. کمي بيشتر توضيح ميدهيد؟
داستانهاي علميتخيلي خوب ميتوانند خودمان را به ما نشان دهند و همه ابعاد و جوانب انسان را نمايش مي دهند. اين داستانها به ما اجازه ميدهد بيشتر درباره ابعاد مختلف بيرون و درونمان فکر کرده و به روشهاي غيرمعمول زندگي انسان روي کره زمين فکر کنيم.
در زمان فعلي فکر ميکنيد اين نوع داستانها چه نقشي در جامعه داشته باشد. به عبارتي نقش داستان با وجود مشکلات سالهاي اخير با سالهاي گذشته تفاوت کرده است؟
در هر زماني داستانهاي اين دست نقش خود را دارند. شما نميتوانيد داستان علميتخيلي را به يک زمان خاص محدود بدانيد. در هر زمان انسان داراي تخيل مربوط به آن دوره است و در زمان امروزي با تکنولوژي و امکانات فضانوردي تخيل بيشتري به سراغ انسان ميآيد. سالهاي تکنولوژي خيلي سريع ميگذرد و داستانهاي بيشتري رقم ميزند. سال 2010 انگار هزاران سال پيش بوده باشد.
در جايي هم گفته بوديد که با داستان علميتخيلي ميتوان آينده را پيشبيني کرد. درست است؟
به اين صورت نه؛ منظورم اين است که آينده را کسي نديده است؛ ولي ميتواند براي آن پيشبيني کند و تدارک لازم براي زندگي در آن زمان را ببيند. حالا بهترين ابزار در دنياي ادبيات داستانهاي علميتخيلي است و زمان هم ثابت کرده که اين داستانها براي رشد تکنولوژي و اختراعات تا حدودي مفيد بوده است. من اعتقاد دارم آينده هر نفر بستگي به خودش و تخيلاتش دارد. هرکسي يک آينده منحصربهفرد دارد و هر شخصي نيز يک داستان علميتخيلي درون خود دارد. آينده متعلق به همه انسانهاست ولي هرکسي ميتواند بهطور جداگانه آن را تصور کند و در ذهنش بپروراند.