آیا تنها اثر ترسناک «اشتاین بک» درباره گرگنماها منتشر میشود؟
![آیا تنها اثر ترسناک «اشتاین بک» درباره گرگنماها منتشر میشود؟](https://app.akharinkhabar.ir/images/2021/05/24/48d3a797-c1ce-489a-aa9b-81bf8a6ff0b3.jpeg)
ايرنا/ جان اشتاينبک (۱۹۶۸-۱۹۰۲) يکي از سرشناسترين نويسندگان قرن بيستم بود که در سال ۱۹۶۲ به دليل تلفيق طنز انسان دوستانه و ادراک اجتماعي زيرکانه، نوبل ادبيات را از آن خود کرد. اين نويسنده آمريکايي که از تبار آلماني، انگليسي و ايرلندي بود، در دوران حيات خود ۳۳ کتاب نوشت از جمله ۱۶ رمان، ۶ کتاب غيرداستاني و دو مجموعه داستان کوتاه که در بيشتر آنها با نگاهي رئاليستي به وضع زندگي طبقه کارگر ميپرداخت. موشها و آدمها و خوشههاي خشم از اعلاترين نمونههاي نگرش و سبک کاري خاص اين نويسنده هستند. حالا با گذشت حدود ۵ دهه از درگذشت اين نويسنده شناخته شده، حرف از زماني به ميان آمده که او درباره انسانهاي گرگنما (گرگينهها) نوشت که هيچوقت چاپ نشد و ميتواند نقطه عطفي در حرفه اشتاين بک باشد.
به گزارش از روزنامه گاردين، مسير رسيدن به شهرت براي اشتاينبک هموار نبود. اين نويسنده معروف قبل از انتشار آثار کلاسيکي چون رمان کوتاه موشها و آدمها (۱۹۳۷) و شرق بهشت (۱۹۵۲) براي گذران زندگي خود علاوه بر کمک گرفتن از پدرش، کارگري ميکرد. اشتاين بک سالها پيش از آن که به يکي از شناختهشدهترين نويسندگان آمريکا تبديل شود، دستکم سه رمان نوشت که هيچکدام چاپ نشدند. دو مورد از اين رمانها به دست اشتاينبک جوان سوزانده شدند اما رمان سوم که يک رمان معمايي درباره گرگينهها بود، نابود نشد و از ۹۱ سال قبل که براي چاپ موردتاييد قرار نگرفت تا به امروز در آرشيو مرکز هري رنسوم دانشگاه تگزاس باقي مانده است.
حالا گوين جونز از اساتيد ادبيات آمريکا در دانشگاه استنفورد انگليس از عمارت اشتاينبک درخواست کرده اجازه چاپ اين رمان را بدهد. جونز ميگويد: يک رمان ديده نشده درباره گرگينهها به قلم يکي از شناختهشدهترين و پرمخاطبترين نويسندگان آمريکايي در قرن بيستم، با استقبال گسترده مردم روبهرو خواهد شد. اين يک رمان کامل از اشتاينبک است، رماني که هيچکس از آن خبر ندارد. شگفتانگيز است.
اين رمان ديده نشده از اشتاينبک قتل در ماه کامل (Murder at Full Moon) نام دارد که تقريبا يک دهه قبل از خلق شاهکارهايي چون خوشههاي خشم در ۲۳۳ صفحه تايپ شد.
ماجراهاي قتل در ماه کامل در يک شهر ساحلي خيالي در کاليفرنيا ميگذرد. اين رمان روايتگر داستان جامعهاي است که پس از وقوع چند قتل سريالي همزمان با کامل شدن ماه، رعب و وحشت بر آن سايه مياندازد. افرادي که روي پرونده اين قتلها تحقيق ميکنند فرضيه ظهور يک هيولاي ماوراءالطبيعه از مردابهاي نزديک شهر را مطرح ميکنند و از اين بابت حسابي نگرانند. از کاراکترهاي اين رمان ميتوان به يک خبرنگار جوان، صاحب اسرارآميز يک باشگاه تيراندازي محلي و يک کارآگاه تازهکار اشاره کرد که ميکوشد با تکيه بر تکنيکهايي که از داستانهاي کارآگاهي ياد گرفته، پرونده اين قتلها را حل کند.
در ۲۳۳ صفحه اين رمان، اشتاين بک دست به تصويرگري هم زده است. دو نقاشي از او در اين کتاب ثبت شده که کف ساختماني که قتلها در آن اتفاق افتادند را همراه اجساد به تصوير ميکشد. در کتاب، اين تصويرگريها در واقع نقاشيهايي هستند که توسط يکي از کاراکترهايي که به دنبال حل پرونده قتلهاست، کشيده شدهاند.
به گفته جونز، اين کتاب با تصاوير رئاليستي اشتاينبک از دوران رکورد بزرگ، يک دنيا تفاوت دارد و شايد به همين خاطر اين رمان را با نام مستعار پيتر پيم (Peter Pym) نوشته است. جونز ميگويد: اگرچه اين کتاب در ظاهر با ديگر آثار اشتاين بک تفاوت زيادي دارد و به طور کل در يک ژانر ديگر است، اما در واقع با علاقه او به تغييرشکل خشن انساني پيوند دارد، آن نوع ارتباط ميان انسان و حيوان که در تمام آثارش يافت ميشود، علاقهاش به خشم تودهي مردم و اين که انسانها ميتوانند حالات روحي متفاوتي را تجربه کرده و قاتلاني بيرحم باشند.
کسي که اين رمان را نوشته اشتاينبک رئاليست نيست، اشتاينبک ناتوراليست است که به ذات انسان علاقه دارد. اين رمان يک اثر تجاري در ژانر وحشت است و به همين دليل فکر ميکنم براي خوانندگان نسبت به آثار معمول اشتاينبک جالبتر باشد. قتل در ماه کامل يک اثر کاملا جديد از اشتاينبک است که ظهور ژانر داستانهاي کارآگاهي نوآر را پيشبيني ميکند.
جونز در توضيح اين که چرا در سال ۱۹۳۰ ناشران از چاپ اين رمان خودداري کردند، ميگويد احتمالا آن زمان اين رمان بيش از اندازه خشن و زننده تلقي ميشد آن هم با توجه به اين که اشتاين بک هنوز يک نويسنده ناشناخته بود.
با وجود درخواست جونز براي انتشار و عرضه اين رمان در بازار، مکينتاش و اوتيس نماينده ادبي عمارت اشتاين بک در گفتوگو با روزنامه آبزرور اعلام کرد قصد چاپ کردن اين رمان را ندارد: از آنجايي که اشتاين بک قتل در ماه کامل را با نام مستعار نوشته و در دوران حياتش آن را چاپ نکرد، ما هم همان کاري را ميکنيم که او ميخواست.
جونز اما در پاسخ اين استدلال ميگويد: اشتاينبک اوايل حرفه نويسندگي خود سعي کرد اين رمان را چاپ کند و بعدها برخلاف چند اثر ديگرش آن را از بين نبرد. آثار خيلي از نويسندگان پس از مرگشان منتشر ميشود و بسياري از آنها با نام مستعار کتاب مينويسند.