عبدالله تربیت درگذشت

همچنين ياشار نورايي، ديگر منتقد سينمايي در بخشي از نوشته‌اش براي درگذشت اين مترجم نوشته است: «آخرين بار قبل از همه‌گيري کرونا با آقاي تربيت تلفني صحبت کردم و مثل همه‌ اين سه دهه که با آن هوش سرشار و ذهن پر از خاطره و دانش، گوش دادن به حرف‌هايش آموزنده بود، از سينما و اوضاع و فرهنگ سخن گفت. 

مردي مهربان و دانا و مترجمي توانا بود که علاوه بر ترجمه‌هاي مهم کتب سينمايي، کلي ترجمه‌ مثل «شکوه» نابوکوف داشت که با سخت‌گيري و وسواس و بي‌حوصلگي سال‌هاي اخير، آن‌ها را منتشر نکرد. خاطره‌هايي يکه از اوضاع و احوال فرهنگي سال‌هاي پيش از انقلاب داشت که براي من سفري به دوران گذشته بود... در هر گفت‌وگو، معادل درست ترجمه‌ نام فيلم‌ها را از فرانسه و انگليسي يادآوري مي‌کرد و همين نام فيلم‌ها دريچه‌اي بود به يادآوري فيلم‌هاي ديگر سازنده و اين‌که کي و کجا آن را روي پرده ديده است. انساني شريف، دانا و تنها بود... نمي‌دانم بر سر کتابخانه و اسناد و مجله‌هايش چه خواهد آمد ولي آن‌چه را از او به يادگار دارم تا آخر عمر با عشق حفظ خواهم کرد و دلم تا ابد براي ديدنش و شنيدن صدايش و آموختن از او تنگ خواهد شد.»

از ترجمه‌هاي عبدالله تربيت مي‌توان به  «مثل‌ها و پندهاي هندي» (ناندرا ک. ستي)، «فيلم به عنوان فيلم» نوشته «و ف پرکينز» و «نشانه‌ها و معنا در سينما» نوشته پيتر وولن که ترجمه مشترک او با بهمن طاهري است، اشاره کرد.